Baby Bag

,,ბრაზი არის იმედგაცრუების შედეგად გამოვლენილი რეაქცია" - როგორ ვმართოთ ის?

,,ბრაზი არის იმედგაცრუების შედეგად გამოვლენილი რეაქცია" - როგორ ვმართოთ ის?

​ბრაზის მართვასა და ამ მხრივ საკუთარ გამოცდილებაზე ნეიროფსიქოლომა, თამარ გაგოშიძემ გადაცემის - ,,შუადღე” ეთერში ისაუბრა. გაგოშიძემ განმარტა, რა არის ბრაზი და რა განაპირობებს მის არსებობას.

,,ბრაზის მართვა არის ძალიან რთული, ყველაფრის მიმართ. ზოგადად, რა არის ბრაზი? ეს არის იმედგაცრუების შედეგად გამოვლენილი რეაქცია. ეს რეაქცია კი არის ძალიან მწვავე. სასურველია, დასვა შეკითხვა - „რატომ ბრაზდები“, ან უნდა ჩაისუნთქო და ათამდე დაითვალო. მე პირადად, რადგან ბევრი ადამიანის მენეჯმენტი მიწევს, ბუნებრივია, ვბრაზდები ხოლმე. ამ დროს ჩემს თავს ვეუბნები - ,,ხვალ დაელაპარაკე". ხვალამდე ბრაზი წავა, გააანალიზებ, დაალაგებ და ისე გაესაუბრები ადამიანს. ოღონდ მეორე მხარეა, რომ  ეს ბრაზი არ უნდა „ჩაქოლო“. 

ჩვენ გვაქვს კარგი ტერმინი - ,,ასერტიულობა“. ეს ნიშნავს საკუთარი პოზიციისა და დამოკიდებულების გამოხატვას მისაღები გზით. ხშირად ვეუბნები ხოლმე ჩემს ახლობლებს, თანამშრომლებს, რომ უნდა თქვან - რა აწუხებთ, უნდა უთხრან ადამიანს - რაზე არიან გაბრაზებულები, რადგან სხვა შეიძლება, ვერ მიხვდეს, რომ მასზე ვინმე ნაწყენია. ოღონდ ეს ყველაფერი უნდა მოხდეს ჩხუბის გარეშე. ამიტომ, ასერტიულობა არის ძალიან მნიშვნელოვანი თვისება, როცა ადამიანს შეუძლია, გამოხატოს ან „ჩაქოლოს". 

თუ პიროვნება „ჩაქოლავს“, მაშინ შეიძლება, ფსიქიკაზე მიიღოს დარტყმა. მაგალითისთვის, როგორც წესი,  ჩვენ უფროსს ვერ ვეუბნებით, რომ გვეწყინა, ამიტომ, ბრაზს ,,ვქოლავთ", - ამბობს თამარ გაგოშიძე.

წყარო: ​,,შუადღე''


შეიძლება დაინტერესდეთ

„განათლებულმა მშობელმა შეიძლება მართოს შვილის მონოლოგი, მონოლოგის შემდეგ კი მოდის დიალოგი,“ - დავით ზურაბაშვილი

„განათლებულმა მშობელმა შეიძლება მართოს შვილის მონოლოგი, მონოლოგის შემდეგ კი მოდის დიალოგი,“ - დავით ზურაბაშვილი

ფსიქიატრმა დავით ზურაბაშვილმა ბავშვებში ფსიქიკური პრობლემების მატების ტენდენციის შესახებ ისაუბრა. მისი თქმით, ფსიქიატრიული პრობლემების წინასწარი განწყობა ყველა ბავშვშია, მთავარია მშობლები ჩართავენ თუ არა ამ მექანიზმს:

„ფსიქიკური პრობლემებისადმი ​წინასწარი განწყობა არის აბსოლუტურად ყველა ბავშვში, განწყობა არის აბსოლუტურად ყველა მშობელში. ჩვენ ჩვენი საქმიანობით, ცხოვრების წესით, ურთიერთობით, დასვენების წესით, შეგვიძლია ან ჩავრთოთ ეს მექანიზმი, ან არ ჩავრთოთ. მაგალითად, შაბათ-კვირას მე თეორიულად ვარ თავისუფალი და უნდა წავიდე სადღაც დასასვენებლად. მე შეიძლება ეს დასვენება გამოვიყენო საოჯახო დასვენებისთვის ან გამოვიყენო აბსოლუტურად სხვანაირად. დიდი ხნის წინ ჩემი მეგობარი აშენებდა სახლს და მკითხა, რა როგორ გაეკეთებინა. მე ვუთხარი ასეთი რამ, რომ იყიდე მხოლოდ ერთი ტელევიზორი. თუ ყველას თავისი ექნება, მაშინ არ გექნებათ ადგილი, სადაც საღამოს ერთად დასხდებით და იკამათებთ, რას უყუროთ.“

დავით ზურაბაშვილის თქმით, კამათიც ურთიერთობაა და მარტოობის დაძლევაში გვეხმარება:

​კამათიც არის ურთიერთობა. უწინ იყო გენიალური ტრადიცია, როდესაც ვიცოდით, რომ 6 საათზე ყველანი ვსადილობთ. ეს სამწუხაროდ აღარ გვაქვს, დრო აღარ გვაქვს. მე 6 საათზე მორიგეობა მეწყება, იმას 7-ზე ლექცია აქვს, ის დილით უნდა ადგეს და ა.შ. ყველაზე კარგი წამალი არის ურთიერთობა. ავიღოთ სუიციდი, ეს არის არასწორი პასუხი მარტოობაზე. მე ვერანაირი გამოსავალი, ვერანაირი გზა ვერ ვიპოვე და გადავწყვიტე, რომ დავამთავრო ამასთან ურთიერთობა. თუ მე გვერდით მყავს ვიღაც, თუნდაც არასწორი მრჩეველი, მაშინ მე იმას დაველაპარაკები. მოსმენის სურვილიც საკმარისია.“

„პირველი, რასაც ვასწავლით, არის შემდეგი: „ისწავლე სწორი მოსმენა!“ ​განათლებულმა მშობელმა შეიძლება მართოს შვილის მონოლოგი, მონოლოგის შემდეგ კი მოდის დიალოგი. რომელიც აჩერებს ან ცვლის ამ სტატისტიკას. რაც შეეხება დაძალებას, ამ ტერმინით შეიძლება სულ სხვა რამ აღვნიშნოთ. მე თქვენ შეიძლება რაღაც გაიძულოთ, მაგრამ ეს თქვენთვის კომფორტული იყოს, სასარგებლო იყოს. ჩვენ რომ გვზრდიდნენ მშობლები, სულ რაღაცას გვაძალებდნენ. ეს სწორი იყო, თუ არ იყო? სწორი იყო,“ - აღნიშნულ საკითხებზე დავით ზურაბაშვილმა ტელეკომპანია „რუსთავი 2“ - ის გადაცემაში „სხვა შუადღე“ ისაუბრა.

წყარო: ​„სხვა შუადღე“

წაიკითხეთ სრულად