Baby Bag

როგორ დავეხმაროთ ბავშვს არდადეგების შემდეგ ადაპტაციაში - ბავშვთა ნევროლოგი გვირჩევს

როგორ დავეხმაროთ ბავშვს არდადეგების შემდეგ ადაპტაციაში - ბავშვთა ნევროლოგი გვირჩევს

,,​ადაპტაციასა და რუტინის განმტკიცებასთან ყოველთვის მნიშვნელოვანია, ნებისმიერ ასაკში - თანმიმდევრულობა, განმეორებადობა და უწყვეტობა და მეორე - რამდენად დიდია ცვლილება პაუზასთან მიმართებით", - ამის შესახებ ბავშვთა ნევროლოგმა, თამარ ედიბერიძემ ,,პირველი არხის" გადაცემაში ,,პირადი ექიმი მარი მალაზონია" სტუმრობისას ისაუბრა.

მან განმარტა, როგორ უნდა დავეხმაროთ ბავშვს არდადეგების შემდეგ ადაპტაციაში.

,,თუ ჩვენს რუტინაში, მაგალითად, ძილ-ღვიძილის ციკლთან დაკავშირებით არ არის ერთ საათზე მეტი ცდომილება, მიიჩნევა, რომ ეს ორგანიზმისთვის არცთუ ისე სტრესულია. ფაქტობრივად, დღე-ღამურ რეჟიმში, ძილ-ღვიძილის ციკლის თვალსაზრისით, უწყვეტ რეჟიმში იმყოფება და ეს არ ქმნის დამატებით სტრესს. თუ ჩვენ რეგულარულად, სამუშაო დღეებში ბავშვს ვაძინებდით ათ საათზე - ეძინებოდა და ეს გამომუშავებული რუტინა იყო, მაგრამ არდადეგების პერიოდში ან შაბათ-კვირას ვაძლევთ უფლებას, რომ სისტემატურად 12, პირველ საათზე დაიძინოს, დილით შესაბამისად ის ძილს ინაზღაურებს და იღვიძებს არა 8-9, არამედ -  11-12 საათზე. თუ ამან სისტემატური სახე მიიღო, ბუნებრივია, მას გაუჭირდება  რუტინასთან დაბრუნება, რადგან ეს იქნება დამატებით სტრესული, უსიამოვნო ფაქტორი. თუ ის, რისთვისაც უნდა გადავაწყო რუტინა, არის დადებით ემოციებთან დაკავშირებული - როგორც წესი, ეს უფრო უმტკივნეულოდ ხდება ხოლმე. მაგრამ თუ სასწავლო თუ სამუშაო გარემო მოსწავლისთვის, ზრდასრულისთვის არ არის  კომფორტული, საკმაოდ რთულ გამოწვევებს ვაწყდებით ხოლმე - იმდენად, რომ თუ ეს დროში გახანგრძლივდა, ქრონიკულ-სტრესული მდგომარეობა ისე შეიძლება, განვითარდეს, რომ შექმნას სხვადასხვა ხარისხის ჯანმრთელობის პრობლემა", - განმარტა თამარ ედიბერიძემ.


წყარო: ,​,პირადი ექიმი მარი მალაზონია"

შეიძლება დაინტერესდეთ

როგორ შევაქოთ ბავშვი სწორად სწავლის პროცესში? - ნეიროფსიქოლოგ თამარ გაგოშიძის რჩევები

როგორ შევაქოთ ბავშვი სწორად სწავლის პროცესში? - ნეიროფსიქოლოგ თამარ გაგოშიძის რჩევები

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ სწავლის პროცესში ბავშვის შექების წესებზე ისაუბრა:

„ჩვენ უნდა შევაქოთ ყველა ბავშვი. ჩვენ უნდა ვიცოდეთ, რომ ყველა ბავშვი განსხვავდება ერთმანეთისგან, ერთი მშობლის შვილებიც. ყველა მშობელი იტყვის ამას, რომ ორი თუ სამი სრულიად განსხვავებული არსებაა სახლში. ამიტომ ინდივიდუალობები ძალიან განსხვავებულია და სწავლის სტილიც, ბუნებრივია განსხვავებულია. უნარებიც განსხვავებულია და ამიტომ ჩვენ არ უნდა შევაქოთ ბავშვი ასე: „შენ ხარ ჭკვიანი, შენ ხარ ნიჭიერი. აი შენი ძმა, შენი და როგორ ჭკვიანი და ნიჭიერია.“ ჩვენ ამით ვუსვამთ ხაზს მის უპირატესობას და ისეთ რამეს, რაც მისი დამსახურება არ არის, თანდაყოლილია.

ჩვენ უნდა შევაქოთ ის, რაც ბავშვის დამსახურებაა. ტექსტი არის ასეთი დაახლოებით: „მე ვაფასებ, რომ შენ ამდენი დრო დახარჯე, როგორ მოინდომე.“ მონდომებას ჩვენ არასდროს არ ვაფასებთ იმიტომ, რომ არ ჩანს ეს. ის, რომ ეს ბავშვი ისე კარგად არ სწავლობს, როგორც მეორე, როგორ მოინდომა ამ ბავშვმა ეს უნდა შევაფასოთ და დავაფასოთ. ჩვენ ბავშვი უნდა შევაქოთ ასე: „მე მიხარია, რომ შენ ამაზე ამდენი დრო დახარჯე. არ გამოგდიოდა, მაგრამ ნახე, ახლა უკეთესად გამოგდის.“ ჩვენ ორ რამეს ვაკეთებთ: ვაფასებთ და ვაქებთ ბავშვს მისი ძალისხმევისთვის და მეორე, ჩვენ არ ვადარებთ მას სხვა ბავშვებს.

მშობლებს გვიყვარს ეს, რომ და-ძმას ერთმანეთს ვადარებთ. ჩვენ ვადარებთ ბავშვს მხოლოდ თავის თავს. ნახე, შენ გუშინ ვერ დადიოდი ველოსიპედით და უკვე ისწავლე. ჩვენ ვადარებთ ბავშვს თავის თავს, მის შესაძლებლობებს. ასე მოტივაციას გავუზრდით,“- აღნიშნა თამარ გაგოშიძემ.

წყარო:​ „მშობლები განათლებისთვის“ 

წაიკითხეთ სრულად