Baby Bag

აჩუქეთ შვილებს თავგადასავლები სათამაშოების ნაცვლად!

აჩუქეთ შვილებს თავგადასავლები სათამაშოების ნაცვლად!
უახლესი კვლევებით დგინდება, რომ ბავშვებისთვის ბევრი სათამაშოს ჩუქება ​არასწორი გადაწყვეტილებაა, რადგან პატარები, რომლებსაც სათამაშოების დიდი არჩევანი აქვთ, როგორც წესი, ნაკლებად ბედნიერები არიან. ისინი ძალიან იშვიათად თამაშობენ და პასიურები ხდებიან. სათამაშოების ჭარბი რაოდენობა ბავშვებს აბნევს და აფორიაქებს. ისინი თამაშის დახმარებით სწავლას ვეღარ ახერხებენ, რადგან კონცენტრაციის უნარი მნიშვნელოვნად უქვეითდებათ.

კვლევებით ასევე დგინდება, რომ ბავშვებს, რომლებსაც ნაკლები რაოდენობის, მაგრამ ხარისხიანი სათამაშოები აქვთ, თანამშრომლობის, გაზიარების და თანაგრძნობის უნარები გაცილებით სწრაფად უვითარდებათ. თუ ბავშვს ბევრი სათამაშო აქვს, ის მარტო თამაშს ამჯობინებს. როგორც წესი, აღნიშნულ შემთხვევაში აქტივობა არაპროდუქტიული და დამღლელი ხდება.

მშობლებმა უნდა გააცნობიერონ, რომ ბავშვის სურვილების 100 პროცენტით დაკმაყოფილება არ ღირს. იმის ნაცვლად, რომ შვილს ყველა სათამაშო უყიდოთ, რომელზეც ის ოცნებობს, ეცადეთ, მასთან ბევრი დრო გაატაროთ.

ოქსფორდის უნივერსიტეტში ჩატარებულმა კვლევამ, რომელშიც 3-დან 5 წლამდე ასაკის 3000-მდე ბავშვი მონაწილეობდა, აჩვენა, რომ აკადემიურ წარმატებას აღმზრდელობით დაწესებულებებში უფრო ის ბავშვები აღწევდნენ, რომლებიც თბილ ოჯახურ ატმოსფეროში იზრდებოდნენ. მათ ცხოვრებაში მშობლების აქტიური ჩართულობა ბავშვების თავდაჯერებას მნიშვნელოვნად ამაღლებდა. მშობლებს, რომლებიც მკაცრად აკონტროლებდნენ ბავშვებისთვის მიცემული სათამაშოების რაოდენობას, ძალიან წარმატებული შვილები ჰყავდათ. ბავშვები, რომლებსაც ძალიან ცოტა სათამაშო ჰქონდათ, ამასთან მშობლების ყურადღება და მზრუნველობა არ აკლდათ, ემოციური და სოციალური განვითარების თვალსაზრისით თანატოლებს მნიშვნელოვნად აღემატებოდნენ.

მშობლის ყურადღებას ვერ ანაცვლებს ვერცერთი სათამაშო ან ელექტრონული მოწყობილობა, რომლის ყიდვაც გარკვეული თანხის სანაცვლოდ მარტივად შეგიძლიათ. კვლევებით ასევე დადასტურდა, რომ ბავშვები, რომლებსაც მშობლები სათამაშოების ნაცვლად თავგადასავლებით ანებივრებენ, ძალიან ხელგაშლილები და სულგრძელები არიან, მათ კეთილი საქმის სანაცვლოდ მადლიერების გამოხატვა არასდროს ავიწყდებათ. კვლევებით დასტურდება, რომ ადამიანებს ბედნიერებას თავგადასავლები ანიჭებთ და არა მატერიალური ნივთები.

ბავშვობის ტკბილი მოგონებებისგან მიღებული ბედნიერება გაცილებით დიდია, ვიდრე ნაძვის ხის ქვეშ დალაგებული სათამაშოების დანახვისას დროებითი აღფრთოვანების გრძნობა. ბავშვისთვის ოჯახთან ერთად დროის სასიამოვნოდ გატარება გაცილებით დიდი ბედნიერების მომნიჭებელია, ვიდრე სათამაშოების საჩუქრად მიღება. ძვირფასო მშობლებო, გამუდმებით შვილებისთვის საჩუქრების ყიდვაზე ორიენტირებულები ნუ იქნებით, ამის ნაცვლად ისინი სასიამოვნო მოგონებებითა და თავგადასავლებით დაასაჩუქრეთ! 

მომზადებულია iheartintelligence.com-ის მიხედვით
თარგმნა ია ნაროუშვილმა 

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, დედებისთვის შექმნა ახალი სივრცე. მოიწონეთ გვერდი მცოდნე დედები

შეიძლება დაინტერესდეთ

„როდესაც ბოდიშს მოუხდი ბავშვს, მას თვალები სხვანაირად აენთება, ეს იმის საწყისია, რომ ბავშვმა მოგვისმინოს,“ - პაატა ამონაშვილი

„როდესაც ბოდიშს მოუხდი ბავშვს, მას თვალები სხვანაირად აენთება, ეს იმის საწყისია, რომ ბავშვმა მოგვისმინოს,“ - პაატა ამონაშვილი

​ფსიქოლოგმა პაატა ამონაშვილმა ბავშვებისთვის ბოდიშის მოხდის სწავლების და მიტევების უნარის გამომუშავების მნიშვნელობაზე ისაუბრა. მისი თქმით, მშობლის მაგალითი ბავშვისთვის საუკეთესო გაკვეთილია:

„ალბათ, სანამ ვინმეს ვასწავლით, ჯერ ჩვენ უნდა ვისწავლოთ. ეს აღზრდის ამოსავალი პრინციპია. იმ ოჯახებში, სადაც მშობლებმა კარგად იციან არამხოლოდ ბოდიშის მოხდა, არამედ შინაგანი მიტევების განცდაც აქვთ, ბავშვები ამას ავტომატურად ითვისებენ. მოდი, ჯერ ჩვენ ვისწავლოთ მიტევება. ხანდახან ძალიან გვიჭირს ხოლმე, რომ ვაპატიოთ, მივუტევოთ, შევუნდოთ. ეს გვიჭირს. თუ ჩვენ ვისწავლით ამას, ​ეს ბავშვებსაც გადაეცემათ როგორც კარგი ვირუსი. როდესაც ბოდიშს მოუხდი ბავშვს, მას თვალები სხვანაირად აენთება. ეს არის ურთიერთობის შეცვლა, ეს იმის საწყისია, რომ ბავშვმა მოგვისმინოს. თუ ვგრძნობთ, რომ ბავშვთან შევცდით, რაღაცას შევპირდით და არ გავაკეთეთ, არ არის საჭირო მიკიბ-მოკიბვა, სჯობს ბავშვს პირდაპირ ვუთხრათ და ვთხოვოთ პატიება, ბოდიში მოვუხადოთ. ეს საუკეთესო მაგალითია იმისა, რომ ბავშვმა თვითონაც შეძლოს იმავეს გაკეთება. “

პაატა ამონაშვილის თქმით, ბავშვისთვის ცუდი საქციელის მნიშვნელობის ახსნა საყვედურის გარეშეც შეიძლება:

​როდესაც ბავშვს საყვედურს ვეუბნებით, ვასწავლით, როგორ თქვას საყვედური. თუ არ გვინდა, რომ ბავშვებმა ჩვენგან საყვედურის თქმა ისწავლონ, ცუდი საქციელის ახსნის სხვა ფორმებიც არსებობს, მაგ. კეთილი საუბარი. დავსვათ ბავშვი, ჩავეხუტოთ, სიყვარული ავუხსნათ და მერე გავაანალიზოთ რა მოხდა, რატომ არ მოგვეწონა მისი ქცევა, რატომ გვეწყინა, რატომ არის მიუღებელი.“

„ფსიქოლოგებმა აღმოაჩინეს, რომ ბედნიერი ადამიანები ვინც არიან, იმათ უფრო ადვილად შეუძლიათ პატიება და ბოდიშის მოხდა. თუ ჩვენ შევძლებთ, რომ პატიება ვთხოვოთ სხვებს, შესაძლოა, აგვიმაღლდეს ბედნიერების დონე და ბევრი რამისგან გავთავისუფლდებით კიდეც. რაც უფრო შევძლებთ, რომ ვაპატიოთ, მით უფრო ბედნიერები ვხდებით, პირველ რიგში, ჩვენ. ​ურთიერთობებს კი ვარეგულირებთ, სხვებსაც ვახარებთ, მაგრამ ჩვენი შინაგანი ბედნიერების დონეც მაღლდება. ახალი წლის წინა დღეები არ არის საუკეთესო დრო, რომ თუ ვინმეზე ნაწყენები ვართ, ვაპატიოთ, თუ ვინმეს ვაწყენინეთ, წავიდეთ და ბოდიში მოვუხადოთ?! თუ ბოდიშის მოხდა გვიჭირს, შეგვიძლია წერილი დავწეროთ და ჩამოვაყალიბოთ სათქმელი. ჩამოყალიბებული აზრები უფრო კონცენტრირებულია, შეცდომებისგან თავისუფალია, შეგვიძლია წავშალოთ და თავიდან დავწეროთ. ზეპირ ლაპარაკს ვერ წაშლი, რაღაც თქვი და ამოვიდა. რაც დაწერილის სახით გვაქვს გააზრებული, ის უფრო ღრმა გააზრებაა,“ - აღნიშნულ საკითხებზე პაატა ამონაშვილმა ტელეკომპანია იმედის გადაცემაში „იმედის დღე“ ისაუბრა.

წყარო: ​იმედის დღე

წაიკითხეთ სრულად