Baby Bag

მშობლის 7 შეცდომა, რომელიც ბავშვს რყვნის და ათამამებს

მშობლის 7 შეცდომა, რომელიც ბავშვს რყვნის და ათამამებს

ბავშვის მიუღებელი ქცევის გამომწვევი მიზეზი უმეტესწილად მშობლის შეცდომაა. თუ გსურთ, რომ თქვენი შვილი პატივისცემით გეპყრობოდეთ და გათამამებული ბავშვივით არ იქცეოდეს, მის მიმართ დამოკიდებულებაში გარკვეული ცვლილებების შეტანა მოგიწევთ.

  • არ დაალაგოთ ბავშვების სათამაშო სივრცე მათ ნაცვლად

მშობლებისთვის გაცილებით ადვილია ბავშვების მიერ არეული სახლის მილაგება, ვიდრე მათთვის სათანადო ინსტრუქციების მიცემა. გირჩევთ, მოთმინება გამოიჩინოთ და თამაშის დასრულების შემდეგ ბავშვებს დავალებები მისცეთ. თითოეულ ბავშვს გარკვეული დავალება მიეცით და დაელოდეთ, როდის დაალაგებენ ისინი საკუთარ სათამაშოებს.

  • არ მისცეთ ბავშვს უფლება უპატივცემულოდ მოგმართოთ ან ბრძანებითი ტონით გესაუბროთ

ბავშვებს მანიპულაციის განსაკუთრებული უნარი აქვთ. თუ მათ სწორ მაგალითს არ მისცემთ, ისინი ყველაფერში თქვენ დაგადანაშაულებენ. როგორც კი იგრძნობთ, რომ თქვენი შვილი სიტყვებით მანიპულირებს, მაშინვე უნდა დაიწყოთ ზრუნვა მისი ქცევის შეცვლაზე. ბავშვმა უნდა იცოდეს, რა როლს ასრულებს ურთიერთობაში მშობელი და რა როლი აქვს მას თავად.

  • ნუ აუსრულებთ ბავშვს ყველა სურვილს

საზღვრის დაწესება ყველა ადამიანისთვის აუცილებელია. ბავშვებს შეზღუდვები ნაკლებად მოსწონთ, მაგრამ ეს მათთვის აუცილებელია. შვილისთვის გარკვეული საზღვრების დაწესებაზე მშობლებმა ერთობლივად უნდა იზრუნონ. მშობლებმა უნდა გადაწყვიტონ, რომელი ონლაინ თამაშების თამაშის უფლება აქვთ შვილებს, მათ უნდა განსაზღვრონ, რომელი საკვები პროდუქტებია ბავშვებისთვის მავნებელი, რომელი ფილმების ყურება არ შეიძლება მათთვის ან როგორ ადამიანებთან მეგობრობაა საზიანო. ბავშვის ასაკის მატებასთან ერთად შეზღუდვების რიცხვმა უნდა მოიკლოს. მშობლებმა შვილებს რეკომენდაციები და რჩევები უნდა მისცენ, თუ რა იქნება მათთვის უკეთესი.

  • ბავშვის ყველა გადაწყვეტილებას არ უნდა დაეთანხმოთ

თქვენი შვილი სპორტისთვის თავის დანებებას თუ გადაწყვეტს, მისი გადაწყვეტილების რეალური მიზეზი გამოიკვლიეთ. შესაძლოა, ის სწორად იქცევა, ამ შემთხვევაში, მას მხარი უნდა დაუჭიროთ. თუ ბავშვის გადაწყვეტილების მიზეზი სიზარმაცეა, მის გადაწყვეტილებას ნუ დაეთანხმებით. კლასგარეშე და სპორტული აქტივობები ბავშვის განვითარებისთვის ძალიან მნიშვნელოვანია.

  • ნუ გაამართლებთ ბავშვის ცუდ ქცევას იმით, რომ ის ბავშვია

ბავშვის უხეშობა, სხვა ადამიანისადმი გამოვლენილი უპატივცემულობა და გულგრილობა არ უნდა გაამართლოთ მხოლოდ იმის გამო, რომ ის ბავშვია. არსებობს გარკვეული ჩვევები, რომლებსაც ბავშვი ასაკის მატებასთან ერთად იძენს. ის ნელ-ნელა სწავლობს ცოცვას და ხოხვას. მიუხედავად ამისა, ბავშვის ასაკი მის უხეშ და უპატივცემულო ქცევას არ ამართლებს. მშობლებმა შვილის გამართლება არ უნდა სცადონ, როდესაც ის ამგვარად იქცევა.

  • დისციპლინის დადგენილ წესებს არასდროს გადაუხვიოთ

მშობელი დისციპლინის დადგენილ წესებს თუ გადაუხვევს, ის ბავშვს აგრძნობინებს, რომ მის სიტყვას ფასი არ აქვს. თუ შვილს ეუბნებით, რომ ცუდი ქცევის გამოვლენის შემთხვევაში, მას მის ოთახში გაუშვებთ, ასეც უნდა მოიქცეთ. თქვენი სიტყვა საქმით უნდა განამტკიცოთ.

  • თქვენი შვილის გასაკეთებელ საქმეს მის ნაცვლად ნუ გააკეთებთ

ზრდასრულ ასაკში ადამიანი დამოუკიდებელი უნდა გახდეს, რაც ძალიან რთულია, თუ მას მეტისმეტად მზრუნველი მშობლები ზრდიდნენ. თუ თქვენ ყველაფერს თქვენი შვილის ნაცვლად აკეთებთ, მას დამოუკიდებელ და თავისუფალ ადამიანად ჩამოყალიბება გაუჭირდება. ბავშვი ნელ-ნელა მიაჩვიეთ დამოუკიდებლობას. მას ოჯახში გარკვეული პასუხისმგებლობები უნდა დააკისროთ. თქვენს შვილს ტელევიზორთან ან კომპიუტერთან დიდხანს ყოფნის ნებას ნუ მისცემთ. ბავშვი შრომას უნდა მიაჩვიოთ, რათა მან დამოუკიდებელ ადამიანად ჩამოყალიბება შეძლოს.

მომზადებულია imom.com - ის მიხედვით

თარგმნა ია ნაროუშვილმა

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, დედებისთვის შექმნა ახალი სივრცე. მოიწონეთ გვერდი მცოდნე დედები

როგორ მოვამზადოთ ჯანსაღი და გემრიელი პიურე ბარდით, ბოსტნეულითა და ინდაურის ხორცით - 6-7 თვ...
​დღეს ოთხშაბათია და MomsEdu.ge „ბავშვთა კვების სახელმძღვანელოს“ მე-15 ვიდეოს გთავაზობთ.ამჯერად პედიატრმა და მასტერშეფის დედამ, ნინა პერტენავამ მოამზადეს პიურე ბარდით, ბოსტნეულითა დ...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„როდესაც ბავშვს ტირილის შეკავებას ვთხოვთ, ვარღვევთ ადამიანის ბუნებრივ, ფიზიოლოგიურ პროცესებს,“ - ფსიქოლოგი მარიამ ხვადაგიანი

ფსიქოლოგი მარიამ ხვადაგიანი „იმედის დღეში“ მშობლებს მნიშვნელოვან რეკომენდაციებს აძლევს. ის უფროსებს ურჩევს ბავშვს ტირილის შეკავებისკენ არ მოუწოდონ:

„ტირილი ცუდია თუ კარგი, ამაზე ზუსტი პასუხი არ არსებობს. ის ისეთივე ფიზიოლოგიური მოვლენაა, როგორიც ცრემლდენა წიწაკის ჭამის დროს. წარმოიდგინეთ, ამ დროს ადამიანს რომ უთხრათ, ცრემლი არ წამოგივიდესო. დაახლოებით ასეთივე პროცესია, როდესაც გარკვეულ ემოციურ მდგომარეობაში ადამიანს მოსდის ცრემლები. შესაბამისად, როდესაც ბავშვს ტირილის შეკავებას ვთხოვთ, ვარღვევთ ადამიანის ბუნებრივ. ფიზიოლოგიურ პროცესებს. როდესაც ბავშვს ან ზრდასრულს ცრემლები მოსდის, ორგანიზმი ამას ითხოვს. ამის შეკავება იწვევს ემოციების შეკავებას, არ გაზიარებას. მე თუ ცრემლი უნდა შევიკავო, რა უნდა შევიკავო? ის, რაც მაწუხებს, ის, რაც მეთვლება სისუსტედ. სამწუხაროდ, თითქმის ყველა ბავშვს ასე ზრდიან. თუ სკოლის ასაკში ბიჭს ცრემლები წამოუვიდა, ნახევარი კლასი მას დასცინის. მე არ ვამბობ, რომ ტირილს პროპაგანდა უნდა გავუწიოთ, მაგრამ აკრძალვას აზრი არ აქვს. თუ ეტირება ბავშვს, მან უნდა იტიროს.“

მარიამ ხვადაგიანის თქმით, მშობლის მხრიდან ბავშვისთვის რაიმეს დამადლება არასწორი ქცევაა და ბავშვზე ნეგატიურად ზემოქმედებს:

„მშობელი ბავშვს რამეს თუ ამადლის, მიზანზე უნდა დავფიქრდეთ, რა მიზანი გვაქვს, რატომ ვეუბნებით შვილს ამას. რა თქმა უნდა, ბავშვზე ეს სტრესულად მოქმედებს. ამით მას მოტივაცია არ გაეზრდება, რომ კარგად მოიქცეს. როდესაც ბავშვს ეუბნებიან: „მე შენ გამო ყველაფერს ვაკეთებ, შენ კიდევ მარცხვენ, კარგად არ სწავლობ,“ ის ისტრესება, თვლის რომ ვალშია და ცუდი შვილია. ყველა ადამიანი ბავშვის ყოლის გადაწყვეტილებას შეგნებულად იღებს. ბავშვს თვითონ არ უთხოვია გამაჩინეთო. დაყვედრების მიზანი ვერ იქნება ბავშვის მოტივაციის გაზრდა, მშობელი უბრალოდ გულს იოხებს და თავისი ემოციები გარეთ არასწორი ფორმით გამოაქვს. ნამდვილად არ შეიძლება მსგავსი ფორმით ბავშვთან საუბარი.“

„როდესაც ბავშვს ვაშინებთ, მას შფოთვას ვუმატებთ. ბავშვებს ისედაც ახასიათებთ შფოთვა, ისედაც ეშინიათ. როდესაც ვეუბნებით: „იქ არ წახვიდე, ეს არ გააკეთო!“ - ისინი თავის ნაჭუჭში იკეტებიან. სამყაროს კვლევა აღარ უნდათ. დღეს ბევრ ბავშვს აქვს გაძლიერებული შფოთვა, ყველაფრის ეშინიათ. ვირუსთან დაკავშირებითაც ღელავენ, რომ რამე არ დაემართოთ. როდესაც ბავშვს ესმის, რომ რამე არის საშიში, ის ფანტაზიას შლის და ყველაფერს უფრო ამძაფრებს. რა თქმა უნდა, სიფრთხილისკენ უნდა მოვუწოდოთ ბავშვს და ავუხსნათ, რომ რაღაცის გაკეთება არ შეიძლება, მაგრამ შიშის დანერგვა არ არის გამოსავალი. შეიძლება ეს ზრდასრულ ასაკშიც გაჰყვეს ძლიერი შფოთვის სახით,“ - აღნიშნავს მარიამ ხვადაგიანი. 

წაიკითხეთ სრულად