Baby Bag

„ბავშვისთვის კითხვის სწავლება არის სკოლის საქმე, მშობლებმა ბავშვს ინფორმაცია და უნარები ძალით არ უნდა ჩატენონ,“ - ფსიქოლოგი ცირა ბარქაია

ფსიქოლოგი ცირა ბარქაია გადაცემაში „იმედის დღე“ ბავშვის სასკოლო მზაობის შესახებ საუბრობს და აღნიშნავს, რომ ყველაზე მთავარი მოსწავლის ინფორმირებულობის ხარისხია:

„რას ვეძახით ზოგადად მზაობას? პირველ რიგში, იმას, რომ ბავშვი თავს კარგად გრძნობს სკოლაში, მას აქვს გარკვეული ინფორმაცია ამ დაწესებულების შესახებ, რაც ნიშნავს იმას, რომ თავის დროზე მას მშობლებმა ინფორმაციით შეუწყვეს ხელი, გააგებინეს, რა დახვდება სკოლაში.“

ცირა ბარქაიას თქმით, სასწავლო მზაობა წერა-კითხვის ცოდნას არ გულისხმობს:

„ხშირად, როდესაც სასკოლო უნარებზეა საუბარი, აღვიქვამთ, რომ კითხვა უნდა იცოდეს ბავშვმა, წერა უნდა იცოდეს, ასოების ცნობა უნდა შეეძლოს. რა თქმა უნდა, ეს ასე არ არის. ბავშვისთვის კითხვის სწავლება არის სკოლის საქმე. როდესაც ასაკის შესაბამის განვითარებაზე ვსაუბრობთ, ვგულისხმობთ, რომ ბავშვი როდესაც სკოლაში შევა, მაშინ უნდა ისწავლოს კითხვა. მაშინ არის ის მზად, რომ დაეუფლოს წერა-კითხვას.“

ცირა ბარქაია აღნიშნავს, რომ მშობელმა ბავშვს კითხვა მხოლოდ იმ შემთხვევაში უნდა ასწავლოს, თუ ამას ბავშვი თავად ითხოვს:

„თუ ბავშვი გამოხატავს მზაობას და ინტერესს სწავლის მიმართ, ეს იმას ნიშნავს, რომ ის მზად არის კონკრეტული ინფორმაციის ასათვისებლად. თუ ბავშვი ამბობს, რომ კითხვა, ხატვა ან ხაზვა უნდა, ეს იმას ნიშნავს, რომ მას ამის გაკეთება შეუძლია. ეს იმას არ ნიშნავს, რომ მშობლებმა ბავშვს ძალით ჩატენონ ინფორმაცია და უნარები. „უნდა ისწავლო კითხვა, უნდა ისწავლო წერა,“ მსგავსი ფრაზები საჭირო არ არის.“

ცირა ბარქაია აღნიშნავს, რომ მოსწავლეებს შორის ჯანსაღი ურთიერთობების ჩამოყალიბებაზე მასწავლებელმა უნდა იზრუნოს:

„სკოლაში მოსწავლეები ბევრი რამით განსხვავდებიან, მაგ. ვის როგორი მობილური უჭირავს, ვის რა რესურსები აქვს, ვის წიგნი აქვს, ვის რვეული. ბავშვებს კომპლექსები რომ არ გაუჩნდეთ, ეს პროცესი აუცილებლად მასწავლებელმა უნდა დაარეგულიროს. ინკლუზიურობა მხოლოდ სპეციალური საგანმანათლებლო საჭიროების, შეზღუდული შესაძლებლობების მქონე ბავშვების ჩართულობას ხომ არ გულისხმობს, ინკლუზიურობა ნიშნავს, რომ ყველა ბავშვს ინდივიდუალური შესაძლებლობები აქვს და მასწავლებელმა ეს ყველაფერი უნდა დაარეგულიროს. როდესაც ვიღაცამ იცის კითხვა, ვიღაცამ არ იცის, თანატოლებმა ერთმანეთს არ უნდა დასცინონ. რა თქმა უნდა, პროცესში მშობლის ჩართულობა ძალიან მნიშვნელოვანია. ბავშვს სჭირდება მშობლის დახმარება რუტინის აწყობაში, როგორ იმეცადინოს, როგორი რუტინა უნდა ჰქონდეს, როგორ განეწყოს სამეცადინოდ. თავიდან, ცხადია, მას მშობელი უნდა დაეხმაროს. ეს არ უნდა მოხდეს იმის მერე, რაც ბავშვი სკოლაში სიარულს დაიწყებს. რუტინის აწყობა იწყება მანამდე. სკოლამდელი აღზრდის დაწესებულებაც ამ მხრივ ძალიან დიდ როლს ასრულებს. საჭიროა, რომ ბავშვი გარკვეულ დღის წესრიგს გადიოდეს.“

„პანდემიის მოცემულობაში ვითარება სწრაფად იცვლება. ამ სპონტანურ გარემოს ზრდასრულები ვერ ვეწევით. ძალიან რთულია, რომ ბავშვი გამოყვეს ჩვენს დაბნეულობას. ამ ეტაპზე სიტუაციურად მშობელი უფრო მეტად უნდა იყოს ჩართული ბავშვთან მუშაობაში. მნიშვნელოვანია, რა მხარდაჭერას სთავაზობს სახელმწიფო სასწავლო დაწესებულებებს და შემდგომ დაწესებულებები რა მხარდაჭერას სთავაზობენ მშობლებს. დამატებითი მხარდაჭერის სერვისები, ცხადია, ამ შემთხვევაში მნიშვნელოვანია,“ - აცხადებს ცირა ბარქაია.

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

შეიძლება დაინტერესდეთ

„999 996 ბავშვი უნდა აიცრას იმიტომ, რომ 4 ბავშვს არ დასჭირდეს კოვიდზე მკურნალობა საავადმყოფოში? ამის შემდეგ უკვირს ვინმეს, რომ ნდობა უკვე ფსკერზეა?“ - ექიმი იაგო ფრანგიშვილი

„999 996 ბავშვი უნდა აიცრას იმიტომ, რომ 4 ბავშვს არ დასჭირდეს კოვიდზე მკურნალობა საავადმყოფოში? ამის შემდეგ უკვირს ვინმეს, რომ ნდობა უკვე ფსკერზეა?“ - ექიმი იაგო ფრანგიშვილი

გერმანიაში მომუშავე ქართველი ექიმი იაგო ფრანგიშვილი სოციალურ ქსელში პოსტს აქვეყნებს. ის ამერიკის საკვებისა და წამლის სააგენტოს ექსპერტთა ჯგუფის მიერ 5-11 წლამდე ასაკის ბავშვების ვაქცინაციის მხარდაჭერის შესახებ მიღებულ გადაწყვეტილებას ეხმაურება. იაგო ფრანგიშვილის პოსტს უცვლელად გთავაზობთ:

,,კითხვები ციკლიდან,,ახლა ამისი დრო არ არის“ ან,,ვის წისქვილზე ასხამ წყალს?“

დილის რადიო ინფო :,,აშშ დაუშვებს მრნა ვაქცინას 5 და 12 წლამდე ასაკის ბავშვებში,“უფრო სწორად, ფაიზერის ვაქცინას. სხვა მ რნმ/ზე არაა საუბარი,​ფაიზერია მხოლოდ ამ განსაკუთრებულ პატივში. მიზეზი, საბაბი, თუ რაც თქვეს, არ ვიცი რა დავარქვა, არის შემდეგი:

,,ყოველ 100.000 კოვიდით ინფიცირებულ ბავშვზე საავადმყოფოში დახმარება ესაჭიროება 0,4 ბავშვს" ანუ ყოველ 1 მილიონ ინფიცირებულ ბავშვზე საავადმყოფო ესაჭიროება 4 ბავშვს, არა ყოველ მილიონ ბავშვზე, არამედ, ყოველ მილიონ ინფიცირებულზე 4 ბავშვს ესაჭიროება საავადმყოფო, კი არ იღუპება, ესაჭიროება სტაციონარი.

რამდენი მძიმე ქრონიკული დაავადების ბავშვია ერთ მილიონ ბავშვზე? ხომ შეიძლება, რომ გავაკეთოთ დაავადებათა და სარისკე კატალოგი და ვთქვათ, რომ აი, ამ ასაკის ბავშვთა აი, ეს ჯგუფები არიან განსაკუთრებით სარისკე.

ეს ხომ შეიძლება? რა თქმა უნდა, შეიძლება, მაგრამ არა.

999.996 ბავშვი უნდა აიცრას იმიტომ, რომ 4 ბავშვს არ დასჭირდეს კოვიდზე მკურნალობა საავადმყოფოში? ამის შემდეგ უკვირს ვინმეს, რომ ნორმალური განვითარების ქვეყნებშიც კი მოსახლეობის 30%მდეა არამცრელი? ამის შემდეგ უკვირს ვინმეს, რომ ნდობა უკვე ფსკერზეა?

ადამიანს ებოძა გონება გააზრებისთვის. ძალიან გთხოვთ,​ იმ დისკუსიას ნუ გაშლით, რომ ,,აცრილი არაა გადამდები“და ასე შემდეგ. ასზე მეტი სკოლის და სკოლამდელი ბავშვია ჩემთან და ვიცი, რომ გერმანიაში სკოლებში ყველას ტესტავენ, აცრილსაც და აუცრელსაც, იმიტომ, რომ იციან, ვირუსმატარებელი შეიძლება იყოს ყველა,“ - აღნიშნავს იაგო ფრანგიშვილი.

წაიკითხეთ სრულად