Baby Bag

„დებილი ხარ, შვილო, ვერასდროს ვერაფერს ისწავლი, შენი ძმა ნახე, როგორ კარგად სწავლობს“ - მთელი ცხოვრება ამის ძახილი ნიშნავს იმას, რომ ის ადამიანი მართლა იდიოტი გამოვა“ - ფსიქოლოგი ზაზა ქოიავა

ფსიქოლოგი ზაზა ქოიავა „პოსტ ალიონში“ სოციალური სტიგმატიზაციის მანკიერი მხარეების შესახებ საუბრობს და აღნიშნავს, რომ საზოგადოებაში დამკვიდრებული სტერეოტიპები ადამიანებს თვითსტიგმატიზაციისკენ უბიძგებს:

„სტიგმა არის გავრცელებული სოციალური მოსაზრება, სტერეოტიპი, რომელიც ან საზოგადოების ჯგუფზე, ან ერთ კონკრეტულ ადამიანზე აქვთ. სტიგმა რამდენიმე მიმართულებით იშლება. ერთი არის ფიზიკურ ნაკლთან დაკავშირებით, მეორე შეიძლება იყოს გარკვეული ტიპის დაავადებასთან დაკავშირებით. სოციალური სტიგმატიზაცია უფრო მძიმე ფორმაა, როდესაც გაქვს წარმოდგენა, რომ გენეტიკურად ვიღაცის ბაბუა გიჟი იყო და ისიც გიჟი იქნება ან „ეს ოროსანია, ცხოვრებაში არ უსწავლია და...“ ამის შემდგომ ადამიანში შემოდის თვითსიგმატიზაცია. გავრცელებული სტერეოტიპული მოსაზრება ადამიანს თვითსტიგმატიზაციის ზონაში აყენებს. მას თავადაც სჯერა ამ ყველაფრის. მაგ. ფერადკანიანებს სჯერათ, რომ ამერიკელებთან შედარებით უფრო დაბალი ინტელექტი აქვთ, რომ რაღაც უნდა დააშაონ, ცალკე უნდა იცხოვრონ. სამწუხაროდ, ეს ჯერ კიდევ ასეა. ქალების ნაწილსაც სჯერა, რომ მამაკაცების მსგავსად ბევრ რამეს ვერ გააკეთებენ, ვერ შეძლებენ. ისინი უფრო დაბალ ხელფასზე არიან თანახმა. თვითსტიგმატიზაციის პროცესი ძალიან მნიშვნელოვანია.“

ზაზა ქოიავას თქმით, სტიგმატიზაცია იმაზე მეტია, ვიდრე დისკრიმინაცია და ძალიან ნეგატიური ფენომენია:

„სტიგმატიზაციის შემთხვევაში ადამიანი შეიძლება მთლიანად დეკლასირებული იყოს. სტიგმატიზაცია დისკრიმინაციაზე მეტია, ხოლო თვითსტიგმატიზაცია კომპლექსზე მეტი. ფსიქოლოგიაში ძალიან მნიშვნელოვანია ადამიანის პრესტიჟი, თუ როგორ ეჩვენება ის საზოგადოებას. მათ ჰგონიათ, რომ თუ რამეს დაფარავენ და უფრო კარგი კუთხით ეჩვენებიან ადამიანებს, ეს უკეთესია, რადგან სხვაგვარად საზოგადოება მათ გარიყავს, ცუდს გაუკეთებს. სინამდვილეში, XXI საუკუნეში ხშირად სტიგმატიზაცია ადამიანს მოტივაციას აძლევს, რომ ბევრი რამ დაამტკიცოს, უფრო წინ წავიდეს, მეტად განვითარდეს.“

„დაბალი თვითშეფასება იწვევს სტიგმატიზაციას. ძალიან მნიშვნელოვანია აღზრდის პროცესი, თუ რა საზოგადოებაში ტრიალებს ბავშვი, რა ესმის მას ყოველდღიურად. ბოდიშს ვიხდი ამის თქმისთვის, მაგრამ „დებილი ხარ, შვილო, ვერასდროს ვერაფერს ისწავლი, შენი ძმა ნახე როგორ კარგად სწავლობს,“ - მთელი ცხოვრება ამის ძახილი ნიშნავს იმას, რომ ის ადამიანი მართლა იდიოტი გამოვა, ვერაფერს გააკეთებს, უკაცრავად ამის თქმისთვის. იშვიათ შემთხვევაში, შეიძლება, ამან მოტივაცია მისცეს ადამიანს, რომ რამე დაამტკიცოს. ხშირ შემთხვევაში, როდესაც ავტორიტეტი პიროვნება, დედა, უფროსი ძმა, მასწავლებელი მუდმივად ამას გაძახებს, შესაძლებელია, რომ ტვინმა ეს დაიპროგრამოს, კომპლექსად იქცეს და სტიგმად ჩამოყალიბდეს,“ - აღნიშნავს ზაზა ქოიავა.

წყარო: ​პოსტ ალიონი

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

„არაფრით არ შეიძლება ისეთი სიტყვების თქმა, როგორიც არის: „თავი გაგიხმეს,“ სიტყვას ძალიან...
​ფსიქოლოგი ინგა გოჩელეიშვილი „სხვა შუადღეში“ სიტყვის ძალის შესახებ საუბრობს და აღნიშნავს, რომ საუბრის დროს ადამიანი წინასწარ უნდა დააკვირდეს საკუთარ ფიქრებს:„სიტყვას ძალიან დიდი ძალა აქვს. ადამიანის გ...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ყველა გამოცდილმა დედამ იცის, რომ ახალშობილობის პერიოდშიც კი ძალიან ადვილია ბავშვის ჩახურება... შეიძლება რამდენიმე წუთში მოხდეს ეს,“ - ბაკურ კოტეტიშვილი

ბავშვთა ნევროლოგმა ბაკურ კოტეტიშვილმა ბავშვის გადახურების თავიდან არიდების მნიშვნელობაზე ისაუბრა:

„ნერვული სისტემის ძირითადი ფუნქცია არის გადარჩენის სწორი ორგანიზება, ანუ შეგუება და ა.შ. ჩვენ ვართ თბილსისხლიანი არსებები. ჩვენი ორგანიზმი მუდამ გამოიმუშავებს სითბოს. ამის კორექტორი, რა დროს გამოიმუშაოს ორგანიზმმა სითბო, როდის გაზარდოს და შეამციროს, არიც ჩვენი ნერვული სისტემა. ის იღებს უამრავ ინფორმაციას და შემდგომ ამას ამუშავებს. მაგალითად, დამცხა და პირველ რიგში, უნდა გაიხსნას საოფლე ჯირკვლები.

გამომდინარე იქიდან, რომ ბავშვის ტემპერატურა ყოველთვის მაღალია ზრდასრულის ტემპერატურაზე, გაცილებით იოლია მისი გადახურება, ვიდრე ჩვენი. მათი აქტივობა პრაქტიკულად შეუზღუდავია. ღმერთმა დაგვიფაროს, რომ ასე არ იყოს და ბავშვებმა არ იმოძრაონ. აქედან გამომდინარე, როგორც კანის ზედაპირზე, ისე შინაგან ორგანოებში ნივთიერებათა ცვლა არის ძალიან მაღალი და ეს ნორმაა. ჩვენთან შედარებით, დაახლოებით 12-ჯერ მაღალია ბავშვის ნივთიერებათა ცვლა. ეს რას ნიშნავს, დაფიქრდით უბრალოდ. ისედაც ცხელა, გამომდინარე აქედან ძალიან მარტივად შეიძლება მათი გადახურება. ეს იმდენად დროზე არ არის დამოკიდებული, რამდენადაც ხარისხზე. შეიძლება მე ნახევარი საათი დამჭირდეს გადახურებისთვის და იმას 10 წუთი.

ყველა გამოცდილმა დედამ იცის, რომ ახალშობილობის პერიოდშიც კი ძალიან ადვილია ბავშვის ჩახურება. შეიძლება რამდენიმე წუთშიც კი მოხდეს ეს. ბავშვის შეფუთვა და იმის შიში, რომ არ შეცივდეს, ეს დაცვითი ინსტინქტია. დაცვის ერთ-ერთი ვარიანტია შვილის გადარჩენა გადაციებისგან. ამაში არაფერი არ არის სავალალო და ეს ყველაფერი სწორია, მაგრამ ძალიან იშვიათად თუ ვინმე ფიქრობს, რომ შვილი დავიცვათ გადახურებისგან. არავინ არ ამბობს: „არ გადახურდეს ბავშვი.“ ერთი არის გაციება, მეორე არის გადახურება. ორივეზე თანაბრად საზრუნავია. სამწუხაროდ, მარტო ცალი მხარე გვახსოვს, შესაბამისად ვცდილობთ, ბავშვს არ მოვაკლოთ შემოსვა,“- მოცემულ საკითხზე ბაკურ კოტეტიშვილმა საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო: ​„პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“

წაიკითხეთ სრულად