Baby Bag

„როდესაც ოჯახში არ არის დადებითი, სიყვარულით დამუხტული ფონი, ბავშვები ავლენენ ძალიან თვალშისაცემ აგრესიას თანატოლების მიმართ,“ - ფსიქოლოგი თეა გოგოტიშვილი

ფსიქოლოგი თეა გოგოტიშვილი გადაცემაში „დილა მშვიდობისა საქართველო“ ბავშვებში აგრესიისა და ძალადობისკენ მიდრეკილების პრობლემაზე საუბრობს და პრობლემის მოგვარებაში ოჯახის მნიშვნელობას უსვამს ხაზს:

„როდესაც ოჯახში არ არის დადებითი, სიყვარულით დამუხტული ფონი, ბავშვები ავლენენ ძალიან თვალშისაცემ აგრესიას თანატოლების მიმართ. ბულინგი თანამედროვე რეალობის სერიოზული პრობლემაა. ბავშვები, რომლებსაც ჩაგრავენ სკოლაში, რომლებიც ვერ ახერხებენ თვითდამკვიდრებას (თვითდამკვიდრება სასიცოცხლოდ მნიშვნელოვანია მოზარდობის ეტაპზე), რომლებიც დაუცველად გრძნობენ თავს, დაჩაგრულები არიან. ასეთ ბავშვში შეიძლება აგრესია აკუმულირდეს. ზრდასრულობაში მან, შესაძლოა, აგრესია მიმართოს გარემოზე. ბულინგის მსხვერპლი ბავშვები ძალიან ხშირად მომავალში თავად ხდებიან აგრესორები.“

თეა გოგოტიშვილის თქმით, ადამიანის თვითშეფასება ცვალებადია და მას სოციუმთან ურთიერთობა განსაზღვრავს:

„თვითშეფასება დინამიკური ფენომენია, ის ერთხელ და სამუდამოდ არ ყალიბდება. ჩვენ მუდმივად განვიცდით თვითშეფასებაში ცვლილებებს. რადგან ადამიანი სოციალური არსებაა, მისთვის სოციუმთან ურთიერთობას დიდი მნიშვნელობა აქვს. ხშირად სკოლაში სხვა ბავშვებს ჩაგრავენ ისინი, ვინც ოჯახიდან არიან დაჩაგრულები. თუ მშობელი იგებს, რომ ბავშვს ჩაგრავენ, პირველ რიგში, აუცილებელია დამრიგებელთან კომუნიკაცია. იყო დრო, როდესაც სკოლაში იყვნენ ფსიქოლოგები. სამწუხაროდ, დღეს ფსიქოლოგი მხოლოდ სპეციალური საჭიროებების მქონე ბავშვებზეა ორიენტირებული. თუმცა, არის სკოლები, სადაც ესმით ფსიქოლოგის მნიშვნელობა. მათ აჰყავთ ახალგაზრდა, პროფესიონალი კადრები, რომლებიც ახერხებენ, რომ ემოციურად გახსნან ბავშვები, შეისწავლონ ვითარება კლასში.“

„ფსიქოლოგიაში ფონი განსაზღვრავს ფიგურას. აგრესია თავისთავად თავდაცვის მექანიზმია. აგრესია რომ არ ჰქონდეს ცოცხალ არსებას, ვერ გადარჩებოდა. ფსიქოლოგიაში აგრესია არის შედეგობრივი, ის არასდროსაა ცარიელ ნიადაგზე აღმოცენებული. აგრესია უკმაყოფილებაზე, ფრუსტრაციაზე რეაქციაა. მაგ. ბავშვი კარგად სწავლობს, ცდილობს თავის დამკვიდრებას, მაგრამ იქ თვითდამკვიდრების გზაა აგრესია, ეს პრობლემაა. შეუძლებელია ბავშვთან შედეგის ქონა, თუ მშობლებთან და აღზრდის გარემოსთან არ ხდება მუშაობა. ბავშვი სახლში რომ ბრუნდება, ის ისევ დაიმუხტება იმ ემოციური ფონით და კვლავ იმავე განწყობით იმოქმედებს. ამიტომ აუცილებელია პედაგოგსა და მშობელს შორის კომუნიკაციის გაუმჯობესება, სკოლის ფსიქოლოგის ფუნქციის გაძლიერება, რომ შემდგომში არ მივიღოთ შედეგები, რომელიც ბევრი ადამიანისთვის სავალალოა,“ - აღნიშნავს თეა გოგოტიშვილი.

წყარო: ​დილა მშვიდობისა საქართველო

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

ყვირილი ბავშვისთვის ისეთივე საზიანოა, როგორც ფიზიკური დასჯა
​უკანასკნელი წლების განმავლობაში ბავშვზე ნებისმიერი სახის ფიზიკური ძალადობა კატეგორიულად მიუღებელი გახდა. თანამედროვე მშობლები შვილებს ხშირად ხმამაღლა უყვირიან, მიუხედავად იმისა, რომ მათმა უდიდესმა ნა...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ტკბილისადმი მიდრეკილება ბავშვს მუცლად ყოფნის პერიოდში ეწყება,“- ნუტრიციოლოგი რუსუდან კვანჭახაძე

„ტკბილისადმი მიდრეკილება ბავშვს მუცლად ყოფნის პერიოდში ეწყება,“- ნუტრიციოლოგი რუსუდან კვანჭახაძე

ნუტრიციოლოგმა რუსუდან კვანჭახაძემ ბავშვებში ტკბილეულისადმი მიდრეკილების საკითხზე ისაუბრა და მშობლებს საინტერესო რჩევები მისცა:

„ბავშვის კვება, პირველ რიგში, არის სასიამოვნო პროცესი. მისი ხასიათი ძალიან ბევრ ფაქტორზეა დამოკიდებული, ბავშვის ასაკზე, გენეტიკაზე, თანმხლებ დაავადებებზე. ბავშვის კვებასთან დაკავშირებით ჩვენ შეიძლება შეგვექმნას პრობლემები თუდნაც ალერგიულობიდან გამომდინარე და ა.შ. ტკბილისადმი მიდრეკილება ბავშვს მუცლად ყოფნის პერიოდში ეწყება. თუ დედა იღებს დიდი რაოდენობით შაქარს, ბავშვს უყალიბდება ტკბილისადმი მიდრეკილება. მარტო ტკბილეულის მიმართ მიდრეკილებას არ ეხება ეს. არის ძალიან საინტერესო მონაცემები იმის შესახებ, რომ ჯერ კიდევ მუცლად ყოფნის პერიოდში რაიმე ვიტამინის, მინერალის უკმარისობა შემდგომში შეიძლება სერიოზული დაავადებების წინაპირობა იყოს. დედისთვის დიდი რაოდენობით ნახშირწყლების, ტკბილეულის მიღება შეიძლება საზიანო იყოს და გამოიწვიოს გესტაციური დიაბეტი, რომელიც შემდგომ ბავშვებში იწვევს დიდ პრობლემებს.

ბავშვი დაბადებისთანავე იწყებს ნახშირწყლების მიღებას. დედის რძეში არის ლაქტოზა. ბავშვს ტკბილისადმი მიდრეკილება უჩნდება. როდესაც დედა აწვდის ფაფას, ხილს, იქაც შედის ნახშირწყლები და მას ეს მიდრეკილება მთელი ცხოვრების განმავლობაში უჩნდება. ტკბილეული ბავშვისთვის ტაბუ არ უნდა იყოს. ბავშვს რაც უფრო აუკრძალავთ, უფრო მოუნდება. კარგი საქციელისთვის, კარგი სწავლისთვის დედა ხშირად აჯილდოვებს ბავშვს ტკბილეულით. ბავშვი ეჩვევა ამ ყველაფერს. ტკბილეული იწვევს კარიესს პირის ღრუში. კარიესმა შემდგომში შეიძლება გამოიწვიოს კუჭ-ნაწლავის დარღვევები. როდესაც ბავშვი აცნობიერებს, რომ ჭარბი წონა აქვს მეგობრებთან შედარებით, მას უნდა, რომ თავი დაანებოს დიდი რაოდენობით ტკბილეულის მირთმევას, მაგრამ აღარ შეუძლია.

ორ წლამდე არ არის მიზანშეწონილი, რომ ბავშვს მივაწოდოთ შაქარი. ტკბილისადმი მიდრეკილებას აქვეითებს ქრომი, ასევე დარიჩინი. რატომ არის, რომ ნამცხვარში ხშირად სწორედ დარიჩინს ვუმატებთ? სწორედ ამ მიზეზით,“- მოცემულ საკითხზე რუსუდან კვანჭახაძემ ტელეკომპანია „რუსთავი 2“-ის გადაცემაში „დილა მშვიდობისა საქართველო“ ისაუბრა.

წყარო:​ „დილა მშვიდობისა საქართველო“ 

წაიკითხეთ სრულად