Baby Bag

​„მთელი ყურადღება უნდა გადავიტანოთ ბავშვებზე“ - როგორ შევუმსუბუქოთ შვილებს პანდემიით გამოწვეული სტრესი

​„მთელი ყურადღება უნდა გადავიტანოთ ბავშვებზე“ - როგორ შევუმსუბუქოთ შვილებს პანდემიით გამოწვეული სტრესი

როგორ შეცვალა კოვიდ-19-მა ბავშვთა ყოველღდღიურობა და რა შეიძლება გააკეთონ მშობლებმა პატარების ფსიქოლოგიური სიჯანსაღისთვის? - ამ თემებზე MomsEdu.ge-ს ესაუბრა ფსიქოლოგი რუსუდან მხეიძე.

- ქალბატონო რუსუდან, კორონავირუსმა საზოგადოების ცხოვრება შეცვალა, რა ზეგავლენა მოახდინა ბავშვების გონებრივ კეთილდღეობასა და ჯანმრთელობაზე?

- ვერ ვიტყვით, რომ უფროსებთან შედარებით ბავშვები უფრო მძიმედ იტანენ ვირუსს, მაგრამ მათი ცხოვრება საკმაოდ შეიცვალა. განსაკუთრებით, პატარები, რომლებიც საოცრად ელოდებიან სკოლაში სწავლას, ეს მომენტი განიცადეს ყველაზე მძიმედ. მეორე, არის ის, რომ ძირითადად სახლში უწევთ ყოფნა, ვეღარ ნახულობენ თანატოლებს, ვეღარ მიდიან ბებიასთან და ბაბუასთან. ახალგაზრდებს საკმაოდ მყიფე ფსიქიკა აქვთ, რასაც ამ მდგომარეობამ უფრო მძიმე დაღი დაასვა. ფსიქოლოგიური თვალსაზრისით, გაიზარდა ადამიანების რიცხვი, რომლებსაც დეპრესია, შფოთვები აქვთ.

- სკოლები დაიხურა, ბავშვები ვეღარ თამაშობენ თანატოლებთან, ფაქტობრივად, სახლში არიან გამოკეტილები. რა უნდა გააკეთონ მშობლებმა, რომ შეუმსუბუქონ ის სტრესი, რაც პანდემიამ გამოიწვია მათში?

- ჩვენ, ყველა ძალიან მძიმე მდგომარეობაში ვართ. მთელი ყურადღება უნდა გადავიტანოთ ბავშვებზე - ეს იქნება კითხვა, თამაში, ხატვა თუ სხვა. ბევრმა მშობელმა მოიფიქრა აქტივობები, რომლითაც ეხმარებიან შვილებს, მაგალითად, ავეჯის ერთად მოხატვა, წიგნის ერთად კითხვა და ცდილობენ, ბავშვებს გაუქარწყლონ ის დეფიციტი, რაც თანატოლების ნაკლებობით აქვთ. ერთი მხრივ, დადებითიც შეგვიძლია დავინახოთ ამ ყველაფერში, მშობლების ძირითადი ნაწილი სახლშია და მათ მეტი დრო აქვთ შვილებთან საურთიერთოდ, ამასთან, თვითონაც ერთობიან.

- პანდემიის პირობებში ბავშვთა დიდი ნაწილი უფრო მეტად გახდა გაჯეტებზე დამოკიდებული. რას ურჩევდით მშობლებს, როგორ მიუდგნენ ამ კუთხით ბავშვებს?

- ისედაც ხომ იყვნენ მიჯაჭვულები და პანდემიის ფონზე ბევრად გაიზარდა დამოკიდებულება. სულ იყო და არის საუბარი, რომ მოაცილეთ ბავშვები გაჯეტებს, თუმცა არაფერი გამოდის. იმისთვის, რომ რამენაირად დააკავონ ბავშვები, ამ ალტერნატივას ირჩევენ, ყურადღებას აღარ აქცევენ. ყველაფერი ნორმის ფარგლებში უნდა მოხდეს, რადგან ეს ნორმა არ არსებობს, ვიღებთ იმას, რასაც ვიღებთ. აქედან გამომდინარე, ბავშვები მეტად გაღიზიანებულები ხდებიან. მშობლებიც თავის მხრივ ძალიან რთულ მდგომარეობაში არიან, როცა დილიდან საღამომდე მუშაობა უწევთ, აღარ რჩებათ დრო თვითონ გაართონ ტელეფონის ნაცვლად. არაფერი არ არის დასამალი იმაში, რომ მშობლების უმეტესობას ერთი სული აქვს, ბავშვები სკოლაში მიიყვანონ, რომ დრო გამოუთავისუფლდეთ.

ესაუბრა მარიამ ჩოქური

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე ​დედების ჯგუფი“)

„ზოგჯერ მშობლები ბავშვებს ჩაძინების მიზნით ლოგინში ურთავენ ტელეფონს - ეს მცდარი შეხედულება...
რა საფრთხის წინაშე აყენებს ეკრანდამოკიდებულება ბავშვს და როგორ უნდა მოიქცეს მშობელი, რომ თავიდან აირიდოს მისგან გამოწვეული დაავადებები - აღნიშნულ თემებზე ​Momsedu.ge-ს ექიმი-პედიატრი, რადიოლ...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„არაფრით არ შეიძლება ისეთი სიტყვების თქმა, როგორიც არის: „თავი გაგიხმეს,“ სიტყვას ძალიან დიდი ძალა აქვს,“ - ფსიქოლოგი ინგა გოჩელეიშვილი

ფსიქოლოგი ინგა გოჩელეიშვილი „სხვა შუადღეში“ სიტყვის ძალის შესახებ საუბრობს და აღნიშნავს, რომ საუბრის დროს ადამიანი წინასწარ უნდა დააკვირდეს საკუთარ ფიქრებს:

„სიტყვას ძალიან დიდი ძალა აქვს. ადამიანის გააზრებულობასთან არის კავშირში, რომ რამდენიმე წამით გააღოს პირი და თქვას სიტყვა საკუთარ თავზე ან სხვაზე. რაც უფრო გააზრებული და დაფიქრებული ხარ, რაც უფრო ნაკლებად იმპულსური, მით უფრო მეტად შეგიძლია ამის კონტროლი. საბედნიეროდ ახლა სულ უფრო და უფრო იშვიათად მხვდება ფენომენი, როგორიც არის წყევლა. ბებოებს რომ აქვთ ასეთი გამართლება, მე თუ გწყევლი, ჩემი ძუძუები გლოცავსო, არ დაიჯეროთ. დედა და ბებია ის ადამიანები არიან, რომელთაგანაც გამოვიზარდეთ ფიზიკურად. ამ ადამიანებთან გვაქვს ჩვენ ბიოლოგიური და ენერგეტიკული კავშირი. არაფრით არ შეიძლება ისეთი სიტყვების თქმა, როგორიცაა: „თავი გაგიხმეს!“ როდესაც ოჯახის წევრისგან მოდის წყევლა, ხდება ქვეცნობიერი დაპროგრამება. ძალიან ხშირად მსმენია გამოთქმა: „გაგიხმეს თავი!“ მერე ზრდასრული ადამიანი ავადდება ალკოჰოლიზმით. გასაგებია, რომ როგორც ფოთოლი ხმება, ისე არ უხმება ადამიანს თავი.“

ინგა გოჩელეიშვილის თქმით, ადამიანები ნეგატიურ ფიქრებზე უფრო დიდ დროს და ენერგიას ხარჯავენ, რის გამოც ჩვენი უარყოფითი მოლოდინები უფრო მეტად იქცევა რეალობად, ვიდრე პოზიტიური სურვილები:

„წარმოვიდგინოთ, რომ კვირას ეკლესიაში მიხვიდეთ და რაღაც კარგი სთხოვოთ თქვენი ოჯახისთვის ღმერთს. ამაზე რამდენ ხანს ხარჯავთ? ალბათ, ხუთ-ათ წუთს ან ერთ საათს. როდესაც რაღაცის გვეშინია, როდესაც არ გვინდა, რომ ეს მოხდეს, ამაზე შეუჩერებლად ვფიქრობთ. ნეგატიურ ემოციებს და ფიქრებს მუდმივად ვაცოცხლებთ გონებაში. ჩვენი ფიქრი არის ერთგვარი წყალი, რომელ მცენარესაც დაუსხამ წყალს, ის ამოვა.“

ინგა გოჩელეიშვილი ექსპერიმენტის შესახებ საუბრობს, რომელიც სიტყვის უდიდეს ძალას უსვამს ხაზს:

„სიტყვის ძალაზე გამახსენდა ექსპერიმენტი. ორ იდენტურ ლანგარში დათესეს ბრინჯი. ერთ ლანგარს მუსიკას ასმენინებდნენ, ტკბილ სიტყვებს ეუბნებოდნენ, მეორეს კი ლანძღავდნენ და წყევლიდნენ. ერთ ლანგარში ბრინჯი აყვავდა, მეორეში კი დაობდა და გაფუჭდა. არის ასეთი ბრძნული გამონათქვამი: „ჩვენ ვერ დავუშლით ჩიტებს, რომ იფრინონ ჩვენს თავზე ცაში, მაგრამ ჩვენს თავზე ბუდეს გაიკეთებენ თუ არა, ეს ჩვენზეა დამოკიდებული.“ ფიქრიც ასევეა. მნიშვნელოვანია, რომ ადამიანმა დაიჭიროს, თუ რაზე ფიქრობს დღის განმავლობაში. ჰკითხეთ საკუთარ თავს, რაზე ფიქრობთ.“

ინგა გოჩელეიშვილი აცხადებს, რომ ადამიანი ახლობლებთან საუბრისას წინასწარ უნდა დაფიქრდეს, თუ რა მიზნის მიღწევა სურს მას მათთან საუბრისას:

„როდესაც ადამიანს მიმართავთ, მით უმეტეს, ახლობელს, შვილს ან მეუღლეს, უნდა დაფიქრდეთ, თუ რა შედეგის მიღება გინდათ. ადამიანებს ასეთი რამ გვახასიათებს, რომ ერთ ხერხს ამოვირჩევთ ხოლმე ურთიერთობების მოგვარების და სულ მას ვიყენებთ ხოლმე. ადამიანი უნდა დაფიქრდეს, თუ ის ვერ იღებს შედეგს თავისი ქმედებით და სიტყვებით, მან ეს უნდა შეცვალოს.“

„ძალიან ბევრი ნეგატიური სიტყვა გვაქვს, რომელიც უნდა შევცვალოთ: „ვაიმე, უიმე, გული დამწყდა, გული გამისკდა.“ ფრაზა „გული გამისკდა“ უნდა შევცვალოთ ფრაზით: „შემეშინდა.“ სად უბრალოდ შეშინებული ადამიანი და სად გულგახეთქილი. დავუფიქრდეთ საკუთარ სიტყვებს და სწორი სიტყვები ვთქვათ. დილით რომ ვიღვიძებთ, გასაგებია, რომ ხანდახან ცუდ ხასიათზე ვართ, მაინც უნდა გავუღიმოთ საკუთარ თავს. იმ ცუდ ხასიათზე ყოფნა რას გაძლევთ?“ - აღნიშნავს ინგა გოჩელეიშვილი.

წყარო: ​სხვა შუადღე

წაიკითხეთ სრულად