როგორ უნდა მოვიქცეთ, სანამ ბავშვი ეკრანდამოკიდებული გახდება და რა ზიანს აყენებს მათ გონებრივ განვითარებას ეკრანი? - აღნიშნულ თემებზე MomsEdu.ge-ს ბავშვთა ადრეული განვითარების სპეციალისტი მარი ჯოხარიძე ესაუბრა.
- ეკრანდამოკიდებულება ბავშვებში ძალიან დიდი პრობლემაა. რა სიმპტომები ახასიათებს ეკრანდამოკიდებულ ბავშვს და როგორია მისი ქცევა?
- ეკრანდამოკიდებული ბავშვები პასიურები არიან, არ იჩენენ ინტერესს სხვა აქტივობების მიმართ. ხშირად ვხდებით პრობლემებს ქცევაშიც, როცა მშობელი ეკრანს მოაშორებს ბავშვს, აწყობენ ტანტრუმს და ასე ცდილობენ გაჯეტების დაბრუნებას, ძირითად შემთხვევაში იღებენ კიდეც მათთვის სასურველ შედეგს.
- როგორ უნდა მოიქცეს მშობელი, რა საზღვრები უნდა დაუწესოს ბავშვს?
- საზღვრების დაწესება აუცილებელია, თუმცა ეს საზღვრებიც დამოკიდებულია ბავშვის ასაკზე, განვითარების საფეხურზე. 3 წლამდე ასაკის ბავშვები სასურველია, საერთოდ მოვარიდოთ ეკრანს, მაგრამ რადგან დღევანდელ რეალობაში ეს ძალიან რთულად შესასრულებელია, რეკომენდაციაა, რომ ეკრანთან გატარებული დრო არ უნდა აღემატებოდეს ნახევარ საათს. ადრეულ ასაკში ამას განსაკუთრებული მნიშვნელობა აქვს. დრო შეიძლება გადანაწილებული გვქონდეს, მაგალითად, თუ ექვსი წლის ბავშვს ვაძლევთ უფლებას, რომ დღის განმავლობაში ერთი საათი გაატაროს ეკრანთან, შეიძლება ეს ერთი საათი, ორ ან სამ ნაწილად გავყოთ. აუცილებლად უნდა აკონტროლოს მშობელმა, რას უყურებს ბავშვი, რა ინფორმაციას მიიღებს, რას აითვისებს. ბევრი სასარგებლო რამეც შეიძლება ისწავლოს ბავშვმა ეკრანიდან თუ საზღვრებს დავუწესებთ და ყურადღებით შევურჩევთ, რას უყუროს.
- როგორ ავარიდოთ ბავშვი ეკრანდამოკიდებულებას, რომ არც მისი ფსიქიკა დააზიანოს და თან პრობლემაც აღმოიფხვრას? (ფაქტია, რომ გაჯეტების სრულად აკრძალვა დღევანდელ რეალობაში არ გამოდის)
- ბავშვს უნდა შევთავაზოთ რაც შეიძლება მეტი საინტერესო, გასართობი აქტივობა და წავახალისოთ მისი ინტერესები. პატარა ჩართული უნდა იყოს ოჯახის საქმიანობაში, რუტინაში და მისი მოქმედებები აუცილებლად უნდა იყოს წახალისებული.
- რამდენად აფერხებს ბავშვის გონებრივ განვითარებას ეკრანზე მიჯაჭვულობა?
- ეკრანზე დამოკიდებულება ბავშვის განვითარებას განსაკუთრებით აფეხებს ადრეულ ასაკში. ბავშვი ვითარდება მაშინ, როცა იკვლევს გარემოს, იღებს ახალ გამოცდილებებს, აკვირდება და შეისწავლის საგნებს, მაგალითად, შეხებით, ყნოსვით. ეკრანთან კი ამის შესაძლებლობა არ აქვს. გაჯეტებთან დიდი დროის გატარება განსაკუთრებით უშლის ხელს სოციალური უნარების განვითარებას.
- უკვე ეკრანდამოკიდებულ ბავშვთან რა რაციონალური ნაბიჯები უნდა გადადგას მშობელმა, უნდა მიმართოს თუ არა სპეციალისტს და თავად რისი გაკეთება შეუძლია?
- მშობელმა უნდა დააწესოს საზღვრები, მოიფიქროს, დაგეგმოს, რა აქტივობებით დაკავდება ბავშვი დღის განმავლობაში. აქტივობები უნდა იყოს ბავშვის ინტერესებს და შესაძლებლობს მორგებული. ეკრანი გამოიყენოს, როგორც ჯილდო. ბავშვი ჯერ დაკავდეს მშობლის მიერ შეთავაზებული აქტივობით და შემდეგ მიიღოს გაჯეტი განსაზღვრული დროით. მაგალითად, „ჯერ დავხატოთ და შემდეგ მიიღებ ტელეფონს 10 წუთით“. რთულია ერთი რეკომენდაცია მოარგო ყველა შემთხვევას, ყველაფერი დამოკიდებულია ბავშვის ასაკზე, განვითარების საფეხურზე, ოჯახის ცხოვრების წესზე. თუ მშობელი ხვდება, რომ დამოუკიდებლად ვერ უმკლავდება და უჭირს ბავშვის ქცევის მართვა, უნდა მიმართოს სპეციალისტს, ასე მიიღებს არა ზოგად, არამედ კონკრეტულ შემთხვევაზე მორგებულ რეკომენდაციებს.
„ორსულს სჭირდება განსაკუთრებულად მოფრთხილება ემოციურად. სამწუხაროა, რომ ხშირად ამას მხედველობაში არ იღებენ,“ - თეა გოგოტიშვილი
ფსიქოლოგმა თეა გოგოტიშვილმა ორსული ქალების ემოციური სტაბილურობისა და სიმშვიდის მნიშვნელობაზე ისაუბრა და აღნიშნა, რომ ხშირად ორსული ქალბატონები საკუთარ თავს თავად არ უფრთხილდებიან:
„ორსულს სჭირდება განსაკუთრებულად მოფრთხილება ემოციურად. სამწუხაროა, რომ ხშირ შემთხვევაში საერთოდ მხედველობაში არ იღებენ ორსულობას, როგორც სპეციფიკურ მდგომარეობას. შესაძლოა, ხშირად თავად დედები უგულებელყოფდნენ ამის მნიშვნელობას. სამწუხაროდ, ბევრი თამბაქოს მომხმარებელია, რაც კატასტროფულად მოქმედებს ემბრიონზე. ფიზიკურ ჯანმრთელობაზე რომ არაფერი ვთქვათ, ეს მისი ნევროტიზაციის წყაროა. ზოგჯერ სხვა მავნე ნივთიერებების მიღებაზეც კი არ ამბობენ უარს დღევანდელ დღეს არასერიოზული დამოკიდებულების მქონე დედები.“
„მხოლოდ დედის საკითხი არ არის აქტუალური. ბავშვის მამამ, რომელიც არ დაგიდევთ იმას, რომ დედას აწყენინოს, მის ემოციურ მდგომარეობაზე არ იზრუნოს, შეიძლება დედის გულგატეხილობა და მძიმე ემოციური დათრგუნვაც კი გამოიწვიოს. ის საერთოდ არ იღებს თავზე პასუხისმგებლობას, რომ დედის გავლით სწორედ მისი მომავალი ბავშვის ფსიქიკა ზიანდება.“
„დღევანდელ დღეს ძალიან ფართოდ გავრცელებულია მძიმე პრობლემა, რომელსაც აუტისტური სპექტრის აშლილობა ჰქვია. სტატისტიკურად სუფთა სახის აუტიზმთან ნაკლებად გვაქვს ხოლმე საქმე. აუტისტური სპექტრის, ანუ გარკვეული აუტისტური გამოვლინებების მქონე ბავშვები ძალიან ხშირად იბადებიან. ამას მხოლოდ ეკოლოგიას და გარკვეულ ფიზიკურ მოვლენებს ვერ დაუკავშირებს ვერცერთი მკვლევარი. უპირველესად პრობლემის მიზეზი არის სწორედაც ემბრიონულ პერიოდში ის ემოციური ფონი, რა ფონზეც ყალიბდება ცხრა თვის განმავლობაში მუცლად მყოფი ბავშვის ფსიქიკა,“ - აღნიშნა თეა გოგოტიშვილმა.