Baby Bag

რა სიმპტომები ახასიათებს ეკრანდამოკიდებულ ბავშვს და როგორია მისი ქცევა? - ფსიქოლოგის რეკომენდაციები ეკრანდამოკიდებულების თავიდან ასარიდებლად

რა სიმპტომები ახასიათებს ეკრანდამოკიდებულ ბავშვს და როგორია მისი ქცევა? - ფსიქოლოგის რეკომენდაციები ეკრანდამოკიდებულების თავიდან ასარიდებლად
როგორ უნდა მოვიქცეთ, სანამ ბავშვი ეკრანდამოკიდებული გახდება და რა ზიანს აყენებს მათ გონებრივ განვითარებას ეკრანი? - აღნიშნულ თემებზე MomsEdu.ge-ს ბავშვთა ადრეული განვითარების სპეციალისტი მარი ჯოხარიძე ესაუბრა. 

- ეკრანდამოკიდებულება ბავშვებში ძალიან დიდი პრობლემაა. რა სიმპტომები ახასიათებს ეკრანდამოკიდებულ ბავშვს და როგორია მისი ქცევა?

- ეკრანდამოკიდებული ბავშვები პასიურები არიან, არ იჩენენ ინტერესს სხვა აქტივობების მიმართ. ხშირად ვხდებით პრობლემებს ქცევაშიც, როცა მშობელი ეკრანს მოაშორებს ბავშვს, აწყობენ ტანტრუმს და ასე ცდილობენ გაჯეტების დაბრუნებას, ძირითად შემთხვევაში იღებენ კიდეც მათთვის სასურველ შედეგს.

- როგორ უნდა მოიქცეს მშობელი, რა საზღვრები უნდა დაუწესოს ბავშვს?

- საზღვრების დაწესება აუცილებელია, თუმცა ეს საზღვრებიც დამოკიდებულია ბავშვის ასაკზე, განვითარების საფეხურზე. 3 წლამდე ასაკის ბავშვები სასურველია, საერთოდ მოვარიდოთ ეკრანს, მაგრამ რადგან დღევანდელ რეალობაში ეს ძალიან რთულად შესასრულებელია, რეკომენდაციაა, რომ ეკრანთან გატარებული დრო არ უნდა აღემატებოდეს ნახევარ საათს. ადრეულ ასაკში ამას განსაკუთრებული მნიშვნელობა აქვს. დრო შეიძლება გადანაწილებული გვქონდეს, მაგალითად, თუ ექვსი წლის ბავშვს ვაძლევთ უფლებას, რომ დღის განმავლობაში ერთი საათი გაატაროს ეკრანთან, შეიძლება ეს ერთი საათი, ორ ან სამ ნაწილად გავყოთ. აუცილებლად უნდა აკონტროლოს მშობელმა, რას უყურებს ბავშვი, რა ინფორმაციას მიიღებს, რას აითვისებს. ბევრი სასარგებლო რამეც შეიძლება ისწავლოს ბავშვმა ეკრანიდან თუ საზღვრებს დავუწესებთ და ყურადღებით შევურჩევთ, რას უყუროს.

- როგორ ავარიდოთ ბავშვი ეკრანდამოკიდებულებას, რომ არც მისი ფსიქიკა დააზიანოს და თან პრობლემაც აღმოიფხვრას? (ფაქტია, რომ გაჯეტების სრულად აკრძალვა დღევანდელ რეალობაში არ გამოდის)

- ბავშვს უნდა შევთავაზოთ რაც შეიძლება მეტი საინტერესო, გასართობი აქტივობა და წავახალისოთ მისი ინტერესები. პატარა ჩართული უნდა იყოს ოჯახის საქმიანობაში, რუტინაში და მისი მოქმედებები აუცილებლად უნდა იყოს წახალისებული.

- რამდენად აფერხებს ბავშვის გონებრივ განვითარებას ეკრანზე მიჯაჭვულობა?

- ეკრანზე დამოკიდებულება ბავშვის განვითარებას განსაკუთრებით აფეხებს ადრეულ ასაკში. ბავშვი ვითარდება მაშინ, როცა იკვლევს გარემოს, იღებს ახალ გამოცდილებებს, აკვირდება და შეისწავლის საგნებს, მაგალითად, შეხებით, ყნოსვით. ეკრანთან კი ამის შესაძლებლობა არ აქვს. გაჯეტებთან დიდი დროის გატარება განსაკუთრებით უშლის ხელს სოციალური უნარების განვითარებას.

- უკვე ეკრანდამოკიდებულ ბავშვთან რა რაციონალური ნაბიჯები უნდა გადადგას მშობელმა, უნდა მიმართოს თუ არა სპეციალისტს და თავად რისი გაკეთება შეუძლია?

- მშობელმა უნდა დააწესოს საზღვრები, მოიფიქროს, დაგეგმოს, რა აქტივობებით დაკავდება ბავშვი დღის განმავლობაში. აქტივობები უნდა იყოს ბავშვის ინტერესებს და შესაძლებლობს მორგებული. ეკრანი გამოიყენოს, როგორც ჯილდო. ბავშვი ჯერ დაკავდეს მშობლის მიერ შეთავაზებული აქტივობით და შემდეგ მიიღოს გაჯეტი განსაზღვრული დროით. მაგალითად, „ჯერ დავხატოთ და შემდეგ მიიღებ ტელეფონს 10 წუთით“. რთულია ერთი რეკომენდაცია მოარგო ყველა შემთხვევას, ყველაფერი დამოკიდებულია ბავშვის ასაკზე, განვითარების საფეხურზე, ოჯახის ცხოვრების წესზე. თუ მშობელი ხვდება, რომ დამოუკიდებლად ვერ უმკლავდება და უჭირს ბავშვის ქცევის მართვა, უნდა მიმართოს სპეციალისტს, ასე მიიღებს არა ზოგად, არამედ კონკრეტულ შემთხვევაზე მორგებულ რეკომენდაციებს.         

ესაუბრა მარიამ ჩოქური  

„ორივე ბავშვი იუთუბმა დააინვალიდა და ორივე მკურნალობს“
„თუ იცნობთ ვინმეს, ვინც რვა წლამდე ბავშვს დღეში საათზე მეტს ატარებინებს ეკრანთან, განსაკუთრებით ეტლით მგზავრობისას, ჭამისას, ბანაობისას, ა.შ., შეაჩვენეთ და გააგებინეთ.დღეს ჩემი ორი მეგობარი მოვიდა ვორ...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ასეთი პატარ-პატარა ჩვევებისგან ეწყობა დამოუკიდებლობა,“ - ნატა მეფარიშვილი

„ასეთი პატარ-პატარა ჩვევებისგან ეწყობა დამოუკიდებლობა,“ - ნატა მეფარიშვილი

ფსიქოლოგმა ნატა მეფარიშვილმა ბავშვის დამოუკიდებლობის ჩამოყალიბების მნიშვნელობაზე ისაუბრა და აღნიშნა, რომ მშობელმა ბავშვს დამოუკიდებლობა არ უნდა შეუზღუდოს:

„ბავშვის „მე თვითონ“ არის განაცხადი, რომელიც მას მშობელმა არ უნდა ჩაუკლას იმიტომ, რომ ეშინია არ წაიქცეს. ცხადია, რომ ​უსაფრთხოების ნორმების გათვალისწინება ძალიან მნიშვნელოვანია, მაგრამ გადაჭარბებული არაფერი არ ვარგა. იმის გათვალისწინებით, თუ რა გამოსდის ჩვენს შვილს, რა ასაკშია და რისი უფლება შეიძლება, რომ მივცეთ, აუცილებლად უნდა დავრთოთ მას რაღაცების კეთების უფლება.“

ნატა მეფარიშვილმა მშობლებს ურჩია, ბავშვი არ დააფრთხონ ნეგატიური ხასიათის რეპლიკებით, როდესაც ის დამოუკიდებლობისკენ ისწრაფვის:

„როდესაც ფეხს ვიდგამთ და შეგვიძლია რამოდენიმე ნაბიჯი გადავდგათ, შეკივლებების და შფოთვის გარეშე მივუშვათ ბავშვი რაღაც დისტანციაზე. „ვაიმე, არ წაიქცე, გადავარდები,“ „ხელი არ მოკიდო, ჭუჭყიანია,“ - ​ეს ყველაფერი აფერხებს ჩვენს დამოუკიდებლობას. მშობლები არიან ის ავტორიტეტული ადამიანები, რომლებისაც გვჯერა. მათი ნათქვამი ბავშვის მიერ აღიქმება, როგორც გარდაუვალი სიმართლე. ჩვენ ჩვენს გამოცდილებას ვავიწროვებთ იქიდან გამომდინარე, თუ რა რეპლიკები და კომენტარები აქვთ მშობლებს.“

„აქ მშობელს სჭირდება დაფიქრება. როდესაც დარწმუნებულები ვართ, რომ ჩვენი შვილი დგამს ნაბიჯებს და ის უსაფრთხო ზედაპირზეა, ზედმეტი შეძახილები დამოუკიდებლობის შეზღუდვაა. როდესაც ბავშვს შეუძლია კოვზის ჭერა და პირთან მიტანა, ფრაზები: „არ ჩამოისხა,“ „არ გადაასხა,“ დამოუკიდებლობის შეზღუდვაა. ასეთი პატარ-პატარა ჩვევებისგან ეწყობა დამოუკიდებლობა,“ - აღნიშნულ საკითხებზე ​ნატა მეფარიშვილმა საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო:​ „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“

წაიკითხეთ სრულად