Baby Bag

რა როლს თამაშობს ბავშვის განვითარებაში მშობელთან მიჯაჭვულობა?

რა როლს თამაშობს ბავშვის განვითარებაში მშობელთან მიჯაჭვულობა?

რა როლს თამაშობს ბავშვის განვითარებაში მშობელთან მიჯაჭვულობა? - ამ თემაზე ​MomsEdu.ge-ის ფსიქოლოგი ნინო ბუაძე ესაუბრა.
- ქალბატონო ნინო, როგორც ვიცით, მნიშვნელოვანია ბავშვს მცირე ასაკიდან ჩამოუყალიბდეს უსაფრთხო მიჯაჭვულობის შეგრძნება აღმზრდელთან. რა როლს თამაშობს ის ბავშვის განვითარებაში?
- პირველად ეს სიტყვა - „მიჯაჭვულობა“ ძლიერი ემოციური კავშირის აღსანიშნავად გამოიყენა ბრიტანელმა ფსიქიატრმა და ფსიქოანალიტიკოსმა ჯონ ბოულბიმ. ეს არის ყველაზე მჭიდრო ემოციური კავშირი, რომელიც ხანგრძლივი დროით ნარჩუნდება. მიჯაჭვულობას გააჩნია თავისი ფაზები და სხვადასხვა ტიპის გვხვდება, მათ შორის არის უსაფრთხო მიჯაჭვულობა, რომელიც აღმზრდელთან, მშობელთან კონტაქტის, ბავშვის მოთხოვნილებების დროული დაკმაყოფილების შედეგად ყალიბდება და მის უსაფრთხო ბაზისს წარმოადგენს. შეგვიძლია ვთქვათ, რომ უსაფრთხო მიჯაჭვულობა არის ფუნდამენტი ბავშვის სიმშვიდის, თავდაჯერებულობის, ინიციატივის, პოზიტიურობის, კომუნიკაბელურობის, რთული სიტუაციების მართვის, გარემოს მიმართ დაინტერესებისა და ნდობის.
მიჯაჭვულობა - ეს არის ძლიერი ემოციური კავშირი, რომელიც ჩნდება ბავშის ცხოვრების პირველ წლებში, იგი ფიზიკური და ემოციური სიახლოვის სურვილს აჩენს და ბავშვის უსაფრთხოებას უზრუნველყოფს.

​- რას იწვევს მიჯაჭვულობის დარღვევა?
- მიჯაჭვულობის დარღვევის მიზეზი და ფორმა მრავალია, მაგრამ მოდი, დავყოთ სანდო და არასანდო მიჯაჭვულობად. არასანდო მიჯაჭვულობა წარმოადგენს საფრთხეს მომავალში, რადგან პიროვნებასთან იკვეთება სტრესის და სიძნელეების მართვის სირთულე, გაუცხოვება, იზოლაცია და განრიდება სოციუმისგან, უჭირს ხანგრძლივი ურთიერთბები, ეჭვით უყურებს საკუთარ შესაძლებლობებს, დაბალი თვითშეფასება, ინტელექტის და დასწავლის უნარის სირთულეები და ა.შ. ზემო აღნიშნული წარმოადგენს იმ რისკ-ფაქტორს, რაღა თქმა უნდა, ყველა შემთხვევა განიხილება ინდივიდუალურად.
- ბავშვებს 6-7 წლამდე ახასიათებთ განშორების შიში, თუ ეს შფოთვები დიდხანს და მძაფრად ვლინდება, როგორ უნდა მოიქცეს ამ დროს მშობელი?
- გეთანხმებით, მაგრამ შესაძლოა, ყველა შემთხვევა არ მივაწეროთ მიჯაჭვულობის დარღვევას, აქ გასათვალისწინებელია ინდივიდუალური გამოცდილება, ინფორმაცია, ცოდნა და დამოკიდებულება იმ გარემოს მიმართ, სადაც მიდის ბავშვი. 6-7 წელი სასკოლო ცხოვრება ახალი ეტაპია, სადაც ბევრი გამოწვევის წინაშე დგას ბავშვი. იცვლება რიტმი, ახალი მოთხოვნების და ვალდებულებების წინაშეა მოსწავლე. მნიშვნელოვანია წინასასკოლო მზაობა, საუბარია, არა მხოლოდ სწავლებისათვის აუცილებელი უნარების ჩამოყალიბებაზე, არამედ ფსიქო-ემოციურ მზაობასა და განწყობაზე.
- როგორ უნდა დავამყაროთ ბავშვთან ისეთი ურთიერთობა, რომ მას მომავალში დამოუკიდებლობის შეგრძნება ჩამოუყალიბდეს?

​​- დამოუკიდებლობისა და თავდაჯერებულობისათვის აუცილებელია ვაღიაროთ, მივიღოთ მისი უნიკალურობით, არ შევადაროთ და მხოლოდ მის ნეგატიურ გამოცდილებებზე არ ვიყოთ კონცენტირებულნი, ხშირად წავახალისოთ, გამოვყოთ მისი დადებითი ქცევა და მცდელობა. მივცეთ არჩევანის ნება, მისი ასაკის შესაბამისად დავუსვათ კითხვები, მოვერიდოთ მზა პასუხებს და ხშირად ვაფიქროთ.
ესაუბრა მარიამ ჩოქური

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუ​ფი“)

შეიძლება დაინტერესდეთ

„თუ ბავშვმა დაარტყა სხვას, როგორც წესი, ჩვენთან იწყება მისი დასჯა,“ - ნეიროფსიქოლოგი მარიამ ხვადაგიანი

„თუ ბავშვმა დაარტყა სხვას, როგორც წესი, ჩვენთან იწყება მისი დასჯა,“ - ნეიროფსიქოლოგი მარიამ ხვადაგიანი

ნეიროფსიქოლოგმა მარიამ ხვადაგიანმა ბავშვის აგრესიული ქცევის გამოვლენის შემთხვევაში, მშობლებს ურჩია, რომ მისი დასჯისგან თავი შეიკავონ და ბავშვს აუხსნან, თუ რატომ მოიქცა ის არასწორად:

„თუ ჩემმა შვილმა დაარტყა სხვას, როგორც წესი, ჩვენთან იწყება მისი დასჯა. თავზე ხელი არ უნდა გადავუსვა არავითარ შემთხვევაში, მაგრამ უნდა გავარკვიო, რატომ არ შეუძლია მას კონფლიქტის მოგვარება დარტყმის გარეშე და მე როგორ დავეხმარო ამაში. რა თქმა უნდა, უნდა განვიხილო, რომ ეს ქცევა არის მიუღებელი. შენ, როგორც ჩემს შვილს გაქვს უფლება ნებისმიერ ასაკში მოხვიდე ჩემთან და მოგისმენ, რომ ამიხსნა, რატომ გააკეთე ეს, სანამ მორალს წავიკითხავ, სანამ ვიტყვი, რომ „შენ მე შემარცხვინე.“

მარიამ ხვადაგიანის თქმით, ყველა ადამიანი ბრაზდება, თუმცა ბავშვს ქცევის მართვა უფრო მეტად უჭირს, ვიდრე ზრდასრულს:

„ყველანი გავბრაზებულვართ. ყველას გვქონია სურვილი, რომ ვიღაცას დავარტყათ გაბრაზებულზე, მაგრამ ამას არ ვაკეთებთ. ​რაღაც ასაკში, სანამ ამას გააცნობიერებს, გააკეთა ბავშვმა, შეეშალა. ბავშვს მშობლისგან სჭირდება უპირობო სიყვარული და მხარდაჭერა, რომ ასწავლოს. ისიც თუ მეჩხუბება, მე კიდევ უფრო გარიყული ვარ.“

„როდესაც მშობელი უყვირის ამ დროს ბავშვს, ის იმავე ქცევას ახორციელებს. ისეც არ უნდა გავიგოთ, რომ ჩვენ არ ვრეაგირებთ. არ ვეუბნებით, რომ „მერე რა მოხდა.“ ვუხსნით ბავშვს, რატომ არ შეიძლება ამის გაკეთება. თანაგანცდაში შესვლა 5 წლამდე ბავშვებს უჭირთ. ესეც უნდა ვასწავლოთ,“ - აღნიშნულ საკითხზე მარიამ ხვადაგიანმა საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „ამ შაბათ-კვირას“ ისაუბრა.

წყარო: ​„ამ შაბათ-კვირას“

წაიკითხეთ სრულად