Baby Bag

რა როლს თამაშობს ბავშვის განვითარებაში მშობელთან მიჯაჭვულობა?

რა როლს თამაშობს ბავშვის განვითარებაში მშობელთან მიჯაჭვულობა?

რა როლს თამაშობს ბავშვის განვითარებაში მშობელთან მიჯაჭვულობა? - ამ თემაზე ​MomsEdu.ge-ის ფსიქოლოგი ნინო ბუაძე ესაუბრა.
- ქალბატონო ნინო, როგორც ვიცით, მნიშვნელოვანია ბავშვს მცირე ასაკიდან ჩამოუყალიბდეს უსაფრთხო მიჯაჭვულობის შეგრძნება აღმზრდელთან. რა როლს თამაშობს ის ბავშვის განვითარებაში?
- პირველად ეს სიტყვა - „მიჯაჭვულობა“ ძლიერი ემოციური კავშირის აღსანიშნავად გამოიყენა ბრიტანელმა ფსიქიატრმა და ფსიქოანალიტიკოსმა ჯონ ბოულბიმ. ეს არის ყველაზე მჭიდრო ემოციური კავშირი, რომელიც ხანგრძლივი დროით ნარჩუნდება. მიჯაჭვულობას გააჩნია თავისი ფაზები და სხვადასხვა ტიპის გვხვდება, მათ შორის არის უსაფრთხო მიჯაჭვულობა, რომელიც აღმზრდელთან, მშობელთან კონტაქტის, ბავშვის მოთხოვნილებების დროული დაკმაყოფილების შედეგად ყალიბდება და მის უსაფრთხო ბაზისს წარმოადგენს. შეგვიძლია ვთქვათ, რომ უსაფრთხო მიჯაჭვულობა არის ფუნდამენტი ბავშვის სიმშვიდის, თავდაჯერებულობის, ინიციატივის, პოზიტიურობის, კომუნიკაბელურობის, რთული სიტუაციების მართვის, გარემოს მიმართ დაინტერესებისა და ნდობის.
მიჯაჭვულობა - ეს არის ძლიერი ემოციური კავშირი, რომელიც ჩნდება ბავშის ცხოვრების პირველ წლებში, იგი ფიზიკური და ემოციური სიახლოვის სურვილს აჩენს და ბავშვის უსაფრთხოებას უზრუნველყოფს.

​- რას იწვევს მიჯაჭვულობის დარღვევა?
- მიჯაჭვულობის დარღვევის მიზეზი და ფორმა მრავალია, მაგრამ მოდი, დავყოთ სანდო და არასანდო მიჯაჭვულობად. არასანდო მიჯაჭვულობა წარმოადგენს საფრთხეს მომავალში, რადგან პიროვნებასთან იკვეთება სტრესის და სიძნელეების მართვის სირთულე, გაუცხოვება, იზოლაცია და განრიდება სოციუმისგან, უჭირს ხანგრძლივი ურთიერთბები, ეჭვით უყურებს საკუთარ შესაძლებლობებს, დაბალი თვითშეფასება, ინტელექტის და დასწავლის უნარის სირთულეები და ა.შ. ზემო აღნიშნული წარმოადგენს იმ რისკ-ფაქტორს, რაღა თქმა უნდა, ყველა შემთხვევა განიხილება ინდივიდუალურად.
- ბავშვებს 6-7 წლამდე ახასიათებთ განშორების შიში, თუ ეს შფოთვები დიდხანს და მძაფრად ვლინდება, როგორ უნდა მოიქცეს ამ დროს მშობელი?
- გეთანხმებით, მაგრამ შესაძლოა, ყველა შემთხვევა არ მივაწეროთ მიჯაჭვულობის დარღვევას, აქ გასათვალისწინებელია ინდივიდუალური გამოცდილება, ინფორმაცია, ცოდნა და დამოკიდებულება იმ გარემოს მიმართ, სადაც მიდის ბავშვი. 6-7 წელი სასკოლო ცხოვრება ახალი ეტაპია, სადაც ბევრი გამოწვევის წინაშე დგას ბავშვი. იცვლება რიტმი, ახალი მოთხოვნების და ვალდებულებების წინაშეა მოსწავლე. მნიშვნელოვანია წინასასკოლო მზაობა, საუბარია, არა მხოლოდ სწავლებისათვის აუცილებელი უნარების ჩამოყალიბებაზე, არამედ ფსიქო-ემოციურ მზაობასა და განწყობაზე.
- როგორ უნდა დავამყაროთ ბავშვთან ისეთი ურთიერთობა, რომ მას მომავალში დამოუკიდებლობის შეგრძნება ჩამოუყალიბდეს?

​​- დამოუკიდებლობისა და თავდაჯერებულობისათვის აუცილებელია ვაღიაროთ, მივიღოთ მისი უნიკალურობით, არ შევადაროთ და მხოლოდ მის ნეგატიურ გამოცდილებებზე არ ვიყოთ კონცენტირებულნი, ხშირად წავახალისოთ, გამოვყოთ მისი დადებითი ქცევა და მცდელობა. მივცეთ არჩევანის ნება, მისი ასაკის შესაბამისად დავუსვათ კითხვები, მოვერიდოთ მზა პასუხებს და ხშირად ვაფიქროთ.
ესაუბრა მარიამ ჩოქური

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუ​ფი“)

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ბავშვი მშიერი არ დარჩება, არ დაიტოვებს მშიერს თავს, ეს წარმოუდგენელია,“ - ნევროლოგი ბაკურ კოტეტიშვილი

„ბავშვი მშიერი არ დარჩება, არ დაიტოვებს მშიერს თავს, ეს წარმოუდგენელია,“ -  ნევროლოგი ბაკურ კოტეტიშვილი

​​ნევროლოგმა ბაკურ კოტეტიშვილმა მშობლებს გადაჭარბებული ზრუნვისგან თავშეკავებისკენ მოუწოდა და აღნიშნა, რომ ზედმეტი ყურადღებით ბავშვზე ზეწოლას ვახდენთ:

„მშობლებს ხშირად უჩნდებათ გადამლაშების ფენომენი. ეს ეხება ბავშვთან ურთიერთობის ისეთ განსაკუთრებულ ასპექტებს, რომელიც მერე გაყვანილია ამაგსა და ზრუნვაში. ბავშვის ძალით კვება, არასწორი ჩაცმა, არასწორი დასწავლის ფენომენი - ეს ყველაფერი ზეწოლაა თავისი შინაარსით, ჩვენ კი ზრუნვას ვეძახით.“

ბაკურ კოტეტიშვილის თქმით, როდესაც ბავშვს ჭამა აღარ უნდა, მისთვის საკვების დაძალება სწორი არ არის:

„აღარ უნდა ბავშვს ჭამა. ეს ხომ ძალიან მარტივია, მაგრამ მე მაინც ვცდილობ, რომ ულუფა ბოლომდე ვაჭამო. ჭამა ინსტინქტური ქცევაა, გადარჩენისთვის აუცილებელი თანდაყოლილი მოდალობაა, ამას არავინ არ სწავლობს. წარმოუდგენელია, რომ ბავშვმა არ ჭამოს. რა თქმა უნდა, ამას არ გამოვრიცხავ,​ თუ არის კუჭ-ნაწლავის, ტვინის სერიოზული პრობლემები. ეს სხვა საკითხია და მაშინ სპეციალისტია საჭირო.“

„სავსებით დასაშვებია, რომ ეს ზეწოლაზე პროტესტული პასუხი იყოს. ბავშვი უფროსს ფიზიკურად ვერ მოერევა, ამიტომ ქცევას პოულობს. რა თქმა უნდა, ხასიათი შეიცვლება, იმიტომ, რომ ჩვენ საკვებიდან ვიღებთ აუცილებელ ინგრედიენტებს, მათ შორის გლუკოზას, ნახშირწყლებს, ცილებს, ცხიმებს. ეს ყველაფერი ტვინისა და ნერვული სისტემის საშენი მასალაა. ქცევის განმსაზღვრელი ტვინია.​ თუ საკვები არასრულფასოვანია და ასაკის შესაბამისი არ არის, რა თქმა უნდა, იქნება ქცევის შეცვლაც. მშობელმა ზედმეტობით არ უნდა გააფუჭოს საქმე. აჩემებული სიტყვებია: „დარჩა მშიერი.“ არ დარჩება მშიერი, ბავშვი არ დაიტოვებს მშიერს თავს, ეს წარმოუდგენელია," - აღნიშნულ საკითხზე ბაკურ კოტეტიშვილმა საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „დღის კოდი“ ისაუბრა.

წყარო: ​„დღის კოდი“


წაიკითხეთ სრულად