Baby Bag

„ხშირად მშობელი შეიძლება იყოს შიშის მაპროვოცირებელი. ამას ჰქვია დასწავლილი შიში,“ - ფსიქოთერაპევტი მარიამ სისაური

„ხშირად  მშობელი შეიძლება იყოს შიშის მაპროვოცირებელი. ამას ჰქვია დასწავლილი შიში,“ - ფსიქოთერაპევტი მარიამ სისაური

ფსიქოთერაპევტმა მარიამ სისაურმა ბავშვებში გავრცელებული შიშების შესახებ ისაუბრა. მან აღნიშნა, რომ შიში ხშირად თავდაცვითი რეაქციაა და მნიშვნელოვანია, რომ ის ფობიაში არ გადაიზარდოს:

„ზოგჯერ ეს არის თავდაცვითი რეაქციაც. ამ დროს ფიზიკურ თუ ემოციურ საფრთხეს გრძნობს ორგანიზმი და აქვს შესაბამისი მოქმედების, განრიდების რეაქცია. ​მთავარია, რომ ეს შიში არ გადაიზარდოს ფობიაში, არ გახდეს ისეთი ინტენსიური, რომ ადამიანის ყოველდღიური ცხოვრება შეაფერხოს.“

მარიამ სისაურის თქმით, ბავშვს სხვადასხვა ასაკში განსხვავებული შიშები აქვს:

„თითოეულ ასაკს ახასიათებს შიშის თავისი პერიოდები. ორ წლამდე ასაკის ბავშვს თუ უფრო დიდი რეაქცია აქვს ხმაურზე, მკვეთრ მოძრაობებზე, ოთხი წლის ასაკში უკვე შემოდის ფანტაზიები, როგორიცაა ჯადოქრები, მონსტრები, სიბნელის შიში. ​ძალიან დიდი მნიშვნელობა აქვს მშობლის სწორ მიდგომას, მშობელი რას აკეთებს ასეთ დროს. ხშირად თავად მშობელი შეიძლება იყოს შიშის მაპროვოცირებელი. ამას ჰქვია დასწავლილი შიში. თავად მშობელს თუ ეშინია რაღაცის და ამას ბავშვის თანდასწრებით ხშირად გამოხატავს, დასწავლა ხდება. ანალოგიურად ბავშვსაც ეშინია იმ რაღაც კონკრეტულის, რისიც მშობელს.“

მარიამ სისაურმა აღნიშნა, რომ მშობლები ასეთ დროს ფრთხილად უნდა იყვნენ და ბავშვებთან საუბრისას წინდახედულობა გამოიჩინონ:

„ძალიან საფრთხილოა მშობლის ქმედება შემდეგი თვალსაზრისით: „შეჭამე, თორემ წაგიყვანენ,“ - ​ასეთი ხასიათის მაპროვოცირებელი შიში არის ძალიან საფრთხილო. მნიშვნელობა ენიჭება თვითონ მშობლები როგორ ხვდებიან ბავშვის შიშს. აუცილებელია, რომ სანამ მშობელი თავად იქნება მაპროვოცირებელი, რომ დაასწავლოს ბავშვს, რისი უნდა ეშინოდეს, კარგად გააცნობიეროს, თუ რა შედეგები შეიძლება ამას მოჰყვეს.“

„ღამის კოშმარები არის კავშირში აკვიატებულ შიშებთან. ​მნიშვნელობა ენიჭება იმ ანიმაციებსა და თამაშებს, რომლითაც დაკავებულია ბავშვი. ეს ყველაფერი ხშირად აისახება შემდგომ მის შიშსა და კოშმარულ სიზმრებზეც. მშობლის ჩართულობა აქ ძალიან მნიშვნელოვანია, რადგან მშობელმა არ უნდა უგულებელყოს ბავშვის შიში. კომენტარები: „ამ შიშისთვის შენ დიდი ხარ, ეს შენი ფანტაზიის ნაყოფია,სისულელეა,“ - ბავშვს უფრო ჩაკეტილს ხდის. მას აქვს დაუცველობის განცდა. მნიშვნელოვანია, რომ მშობელი დიალოგში შევიდეს ბავშვთან, რათა ბავშვმაც უკეთ შეძლოს სახელდება და აღწერა იმის, თუ რეალურად რისი ეშინია,“ - აღნიშნულ საკითხზე მარიამ სისაურმა ტელეკომპანია „რუსთავის 2“-ის გადაცემაში „დილა უქმეებზე“ ისაუბრა.

წყარო:​ „დილა უქმეებზე“

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

„თუ ბავშვს რცხვენია, სირცხვილზე ნუ ვამახვილებთ ყურადღებას, გავამახვილოთ ყურადღება შიშზე,“...
​ფსიქოთერაპევტმა მზიკო დალაქიშვილმა მორცხვ ბავშვთან ურთიერთობის სტრატეგიებზე ისაუბრა. მან აღნიშნა, რომ ზოგჯერ ბავშვი მორცხვი სულაც არ არის და მისი ქცევა ტემპერამენტითაა განპირობებული:„გავმიჯნავდი ბავშ...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ადამიანი, რომელიც მარჯვნივ გადახრილად წერს ტექსტს, უფრო დეპრესიულობისკენ არის მიდრეკილი,“ - ფსიქოლოგი ნინო კერესელიძე

„ადამიანი, რომელიც მარჯვნივ გადახრილად წერს ტექსტს, უფრო დეპრესიულობისკენ არის მიდრეკილი,“ - ფსიქოლოგი ნინო კერესელიძე

ფსიქოლოგმა ნინო კერესელიძემ ხელწერის ფსიქოლოგიის შესახებ ისაუბრა. მისი თქმით, ხელწერა ადამიანის ფსიქოლოგიის შესახებ ბევრ რამეს გვეუბნება:

„ჩვენ ბევრი ხელნაწერი შევისწავლეთ უკვე, თუნდაც ძველი, მაგალითად გალაკტიონ ტაბიძის ხელნაწერების ექსპერტიზასაც ვაკეთებდით, მისი ფსიქოტიპის დასანახად ინტერესიდან გამომდინარე. თითოეული ადამიანის ფსიქოტიპი განსხვავდება თითოეული ასოს მოყვანილობის, წერტილის დასმის სიტუაციაში. გარდა ამისა, თუ ვხედავთ ადამიანი როგორ წერს და იმ მომენტში ვაკვირდებით, ვხედავთ სად აკეთებს პაუზას, რომელი ასოს მოყვანილობისას სჭირდება პაუზა და რა პრობლემაა: შეიძლება ეს იყოს ემოციების დეფიციტი, მოთხოვნილება, რომ „დამინახე.“ ხშირ შემთხვევაში ხელმოწერიდან გამომდინარე ვაკეთებთ ზოგად დიაგნოსტიკას, როგორი ტიპის არის ეს ადამიანი, სად აქვს ლიდერული თვისებები, რა შეიძლება იყოს მისი ინტერესის სფერო. დამსაქმებლებისთვისაც ხშირად ყოფილა საინტერესო: რამდენად ღირს ამ კადრის აყვანა სამსახურში?

ძალიან ხშირად არის მომართვა წყვილების მხრიდანაც. 2014 წლიდან ჩემი აქტიური ფსიქოთერაპიის ნაწილია, როდესაც მოდიან წყვილები და ამბობენ, რომ მე ასე ვწერ, ეს ჩემი შეყვარებულის წერილია და მოდი, გავაკეთოთ დიაგნოსტიკა. ასეთ დროს ყოველთვის ძალიან ვცდილობ, რომ ვთქვა უარი. როდესაც ორი ადამიანი ერთად მოდის, შეიძლება მათ ემოციურობაზე საუბარი, მათ ერთმანეთთან კონტაქტზე საუბარი. არის ხოლმე დიაგნოსტიკა, რამდენად მფლანგველია ადამიანი, რამდენად უყვარს ახალი ნივთების შეძენა, ესეც ჩანს ხოლმე ხელნაწერში.

ადამიანებს, რომლებიც ძალიან წვრილად წერენ, ყოველთვის უფრო მეტი შფოთვის დონე აქვთ, ვიდრე ადამიანებს, რომლებიც მსხვილი ასოებით წერენ. შფოთვის დონე ჩანს დახრილობაშიც. თუ უფრო მეტად მარჯვენა მხარეს არის დახრილი ტექსტი, ვსაუბრობთ, რომ უფრო მაღალია შფოთვის დონე, უფრო დეპრესიულობისკენ არის მიმართული ადამიანი. თუ ასოები არ არის დამთავრებული და შეკრული, აქ არის ემოციური დეფიციტები,“- მოცემულ საკითხზე ნინო კერესელიძემ საპატრიარქოს ტელევიზიის გადაცემაში „ერთსულოვნების დილა“ ისაუბრა.

წყარო:​ „ერთსულოვნების დილა“ 

წაიკითხეთ სრულად