Baby Bag

„ხშირად მშობელი შეიძლება იყოს შიშის მაპროვოცირებელი. ამას ჰქვია დასწავლილი შიში,“ - ფსიქოთერაპევტი მარიამ სისაური

„ხშირად  მშობელი შეიძლება იყოს შიშის მაპროვოცირებელი. ამას ჰქვია დასწავლილი შიში,“ - ფსიქოთერაპევტი მარიამ სისაური

ფსიქოთერაპევტმა მარიამ სისაურმა ბავშვებში გავრცელებული შიშების შესახებ ისაუბრა. მან აღნიშნა, რომ შიში ხშირად თავდაცვითი რეაქციაა და მნიშვნელოვანია, რომ ის ფობიაში არ გადაიზარდოს:

„ზოგჯერ ეს არის თავდაცვითი რეაქციაც. ამ დროს ფიზიკურ თუ ემოციურ საფრთხეს გრძნობს ორგანიზმი და აქვს შესაბამისი მოქმედების, განრიდების რეაქცია. ​მთავარია, რომ ეს შიში არ გადაიზარდოს ფობიაში, არ გახდეს ისეთი ინტენსიური, რომ ადამიანის ყოველდღიური ცხოვრება შეაფერხოს.“

მარიამ სისაურის თქმით, ბავშვს სხვადასხვა ასაკში განსხვავებული შიშები აქვს:

„თითოეულ ასაკს ახასიათებს შიშის თავისი პერიოდები. ორ წლამდე ასაკის ბავშვს თუ უფრო დიდი რეაქცია აქვს ხმაურზე, მკვეთრ მოძრაობებზე, ოთხი წლის ასაკში უკვე შემოდის ფანტაზიები, როგორიცაა ჯადოქრები, მონსტრები, სიბნელის შიში. ​ძალიან დიდი მნიშვნელობა აქვს მშობლის სწორ მიდგომას, მშობელი რას აკეთებს ასეთ დროს. ხშირად თავად მშობელი შეიძლება იყოს შიშის მაპროვოცირებელი. ამას ჰქვია დასწავლილი შიში. თავად მშობელს თუ ეშინია რაღაცის და ამას ბავშვის თანდასწრებით ხშირად გამოხატავს, დასწავლა ხდება. ანალოგიურად ბავშვსაც ეშინია იმ რაღაც კონკრეტულის, რისიც მშობელს.“

მარიამ სისაურმა აღნიშნა, რომ მშობლები ასეთ დროს ფრთხილად უნდა იყვნენ და ბავშვებთან საუბრისას წინდახედულობა გამოიჩინონ:

„ძალიან საფრთხილოა მშობლის ქმედება შემდეგი თვალსაზრისით: „შეჭამე, თორემ წაგიყვანენ,“ - ​ასეთი ხასიათის მაპროვოცირებელი შიში არის ძალიან საფრთხილო. მნიშვნელობა ენიჭება თვითონ მშობლები როგორ ხვდებიან ბავშვის შიშს. აუცილებელია, რომ სანამ მშობელი თავად იქნება მაპროვოცირებელი, რომ დაასწავლოს ბავშვს, რისი უნდა ეშინოდეს, კარგად გააცნობიეროს, თუ რა შედეგები შეიძლება ამას მოჰყვეს.“

„ღამის კოშმარები არის კავშირში აკვიატებულ შიშებთან. ​მნიშვნელობა ენიჭება იმ ანიმაციებსა და თამაშებს, რომლითაც დაკავებულია ბავშვი. ეს ყველაფერი ხშირად აისახება შემდგომ მის შიშსა და კოშმარულ სიზმრებზეც. მშობლის ჩართულობა აქ ძალიან მნიშვნელოვანია, რადგან მშობელმა არ უნდა უგულებელყოს ბავშვის შიში. კომენტარები: „ამ შიშისთვის შენ დიდი ხარ, ეს შენი ფანტაზიის ნაყოფია,სისულელეა,“ - ბავშვს უფრო ჩაკეტილს ხდის. მას აქვს დაუცველობის განცდა. მნიშვნელოვანია, რომ მშობელი დიალოგში შევიდეს ბავშვთან, რათა ბავშვმაც უკეთ შეძლოს სახელდება და აღწერა იმის, თუ რეალურად რისი ეშინია,“ - აღნიშნულ საკითხზე მარიამ სისაურმა ტელეკომპანია „რუსთავის 2“-ის გადაცემაში „დილა უქმეებზე“ ისაუბრა.

წყარო:​ „დილა უქმეებზე“

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

„თუ ბავშვს რცხვენია, სირცხვილზე ნუ ვამახვილებთ ყურადღებას, გავამახვილოთ ყურადღება შიშზე,“...
​ფსიქოთერაპევტმა მზიკო დალაქიშვილმა მორცხვ ბავშვთან ურთიერთობის სტრატეგიებზე ისაუბრა. მან აღნიშნა, რომ ზოგჯერ ბავშვი მორცხვი სულაც არ არის და მისი ქცევა ტემპერამენტითაა განპირობებული:„გავმიჯნავდი ბავშ...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„დღეს ოჯახები ხშირად ელემენტარული რაღაცის გამო ინგრევა... როგორც კი პატარა პრობლემა ჩნდება, იწყება ლაპარაკი ოჯახის დანგრევაზე,“ - დეკანოზი შალვა კეკელია

„დღეს ოჯახები ხშირად ელემენტარული რაღაცის გამო ინგრევა... როგორც კი პატარა პრობლემა ჩნდება, იწყება ლაპარაკი ოჯახის დანგრევაზე,“ - დეკანოზი შალვა კეკელია

დეკანოზმა შალვა კეკელიამ თანამედროვე საზოგადოებაში ოჯახების ნგრევის სიხშირის პრობლემაზე ისაუბრა:

„დღეს ოჯახები ხშირად ელემენტარული რაღაცის გამო ინგრევა. ინგრევა იმის გამო, რომ ადამიანებს ერთმანეთთან პასუხისმგებლობის აღება არ უნდათ. როგორც კი რაღაც პატარა პრობლემა წარმოიშვება ოჯახში, იმ წუთში იწყება ლაპარაკი, რომ მოდი, ოჯახი დავანგრიოთ. საშინელებაა, როდესაც გათავისებული და გააზრებული არ გაქვს ოჯახის შექმნა. ძალიან მძიმე მდგომარეობაში ვარდება ადამიანი, როდესაც ოჯახს გაუაზრებლად ქმნის.

ყველაზე ცუდი ის არის, რომ ადამიანს მეგობარიც არ ჰყავს, რომელმაც შეიძლება ურჩიოს, რომ ოჯახი შეინარჩუნოს. სადაც ვყოფილვარ და მომისმენია, თითქმის ყველა ასე მსჯელობს: „აბა რა, ხომ არ აიტანს ამას? ერთმანეთი ხომ არ უნდა აიტანონ? სჯობს, რომ ოჯახი დაანგრიოს.“ როგორც კი რამე პრობლემა წარმოიქმნება, თითქმის ყველა მეგობარს ურჩევს, რომ ოჯახი დაანგრიოს. ათასში ერთი ადამიანია, რომელიც იტყვის: „მოდი, მოვითმინოთ. ვნახოთ, შეიძლება გამოვასწოროთ.“

მე ბევრი შემთხვევა მქონია, რომ ბევრი ოჯახი გადამირჩენია დანგრევას იმით, რომ რაღაც საერთო გამოგვინახავს ამ ადამიანებს შორის. ერთს დაუთმია, ან მეორეს დაუთმია, ოჯახი შეუნარჩუნებიათ, შვილებიც გაუჩენიათ მერე და დღეს ძალიან ტკბილი ოჯახები აქვთ ამ ადამიანებს. მათ პასუხისმგებლობა აიღეს ერთმანეთზე. ადამიანის წინაშე ვალდებულება იგრძნეს. ადამიანი ხარ მაშინ, როდესაც ვალდებულებებს გრძნობ. დღევანდელ საზოგადოებაში ვალდებულება არავის წინაშე არ გაქვს. ეს მუხტი შემოვიდა ერში, რომ შენ არავის წინაშე ვალდებული არ ხარ, შენ შენი ცხოვრება გაქვს. არ არის კარგი, რომ შენ ცხოვრებაში ვიღაც ერევა, გაკრიტიკებს, ჩხირკედელაობს, გირკვევს საით წახვიდე-წამოხვიდე, რა ჩაიცვა ან არ ჩაიცვა. ეს ძალიან ცუდია, როდესაც ვიღაც შენს ცხოვრებაში ერევა, მაგრამ როდესაც შენ ადამიანი ხარ, შენ გაქვს პასუხისმგებლობა საზოგადოების წინაშე, ოჯახის წინაშე, ღვთის წინაშე. როდესაც შენ ადამიანად თვლი თავს, საზოგადოების ნაწილიც ხარ აუცილებლად.

ოჯახის სიმტკიცე და სიძლიერე მოდის ერთმანეთის სიყვარულიდან, ერთმანეთისთვის დათმობიდან. სიყვარული არის ღმერთი. თუ საღმრთოდ აკეთებ ყველაფერს და ღმერთით აკეთებ, მაშინ მტკიცედ გაქვს ყველაფერი გათავისებული,“- მოცემულ საკითხზე მამა შალვა კეკელიამ „მედია-კავშირი ობიექტივის“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო: ​„მედია-კავშირი ობიექტივი“

წაიკითხეთ სრულად