Baby Bag

„ბავშვის მოვლა არასაკმარისი პირობაა აღზრდისთვის. აღზრდას სჭირდება შესაბამისი რუტინა,“ - თამარ გაგოშიძე

„ბავშვის მოვლა არასაკმარისი პირობაა  აღზრდისთვის. აღზრდას სჭირდება შესაბამისი რუტინა,“ - თამარ გაგოშიძე

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ ექვს წლამდე ასაკის ბავშვის რუტინის ჩამოყალიბებაზე ისაუბრა. მან აღნიშნა, რომ ბავშვმა უნდა იცოდეს, თუ რას ელიან მისგან ოჯახის უფროსი წევრები:

„ბავშვის მოვლა არის აუცილებელი, მაგრამ არასაკმარისი პირობა მისი აღზრდისთვის. ​აღზრდას სჭირდება შესაბამისი რუტინა. ბავშვმა უნდა იცოდეს, რას მოელოდებიან მისგან უფროსები ოჯახში. ჩვენ დიდ ოჯახებად ვცხოვრობთ. ხშირად ყველას აქვს თავისი წარმოდგენა, როგორ უნდა მიუდგეს ბავშვს. ჩვენი კატეგორიული რჩევაა, რომ ჩვენ შეიძლება არ ვეთანხმებოდეთ ერთმანეთს, მაგრამ ბავშვის მიმართ გამოყენებულ უნდა იყოს ერთი და იგივე წესი. მე ვეჩხუბები და თქვენ ეფერებით, თქვენ ეფერებით და მე ვეჩხუბები, მე არ ვაძლევ კანფეტს და თქვენ აძლევთ, ეს არის სრულიად დაუშვებელი. ჩვენთვის ბავშვი არის სუბიექტი. ეს არ არის ობიექტი, რომელიც უნდა აიღო, დაბანო, მერე ჩატენო საჭმელი, დააძინო და უყიდო სათამაშო. ეს არ არის ხოლმე საკმარისი. ბავშვი არის სუბიექტი და ორი წლის ბავშვსაც ჩვენ ვუთანხმებთ რუტინულად რას ვაკეთებთ რის მერე.“

თამარ გაგოშიძემ რჩევები მისცა იმ მშობლებს, რომლებსაც ბავშვის დაძინების პრობლემა აქვთ:

„ხშირად უთქვამთ მშობლებს, რომ დაძინება არის კატასტროფა. ჩვენ ვუთანხმებთ ბავშვს, რას რის მერე ვაკეთებთ. ლაპარაკია 2-3 წლის ასაკის ბავშვებზე. შუადღიდან იწყება უკვე ეს. დღის მეორე ნახევრიდან ჩვენ ვეუბნებით, რომ ახლა ვივახშმებთ, ​მერე ვითამაშებთ და ხომ იცი, მერე დავიძინებთ. ეს რეფრენივით გასდევს დაძინებამდე. ბავშვს ეს სულ ესმის და ეს არის განწყობის შემუშავება დაძინებისთვის. ეს რიტუალი არის დაძინების რიტუალი.“

თამარ გაგოშიძის თქმით, ბავშვს ძილის წინ ეკრანის დრო არ უნდა ჰქონდეს:

„მაგალითად, ვივახშმეთ. არ არის მისაღები, რომ ბავშვს ძილის წინ ჰქონდეს ეკრანის დრო. დაძინებამდე ორი საათით ადრე ბავშვი უნდა იყოს მოშორებული ეკრანს. ეკრანის გარდა შეუძლია ყველაფერი გააკეთოს. ჩვენ ვეუბნებით, ახლა ვითამაშებთ. თუ გაქვთ დრო, თქვენ ეთამაშებით. თუ არ გაქვთ დრო, ეუბნებით, რომ ჯერ შენ ითამაშებ, მე ჩემს საქმეს გავაკეთებ, მერე ვითამაშებთ ერთად. ეს მუდმივად მეორდება. ისე არ არის, რომ მე დღეს ხასიათზე ვარ, ​ან სადმე წავედი, არ ვარ სახლში და ამიტომ გაცდება ჩვენი თამაში. ამას სჭირდება მუდმივობა. რუტინა ეს არის.“

„ბავშვი რას ეუბნები იმას კი არ აქცევს ყურადღებას, როგორ ეუბნები, იმას აქცევს ყურადღებას. მშობელი გეუბნება, რომ არაფრით არ შემიძლია ამის დამორჩილება. ასეთი რამე არ არსებობს. თუ ჩვენ თვალებში შევხედავთ და მშვიდად ვეტყვით: „შეხედე, მე ეს უნდა გავაკეთო, მე ველოდები, რომ შენ ამას გააკეთებ და მე მერე შემოგიერთდები. შენ ყოჩაღი გოგო/ბიჭი ხარ, ძალიან კარგად ითამაშებ,“ აი, ეს არის რუტინა,“ - აღნიშნა თამარ გაგოშიძემ.

წყარო: ​„მშობლები განათლებისთვის“

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

„6 წლამდე ასაკის ბავშვისთვის წამყვანი ქცევა არ არის მეცადინეობა და დასწავლა. მისი ქცევა არ...
​ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ ბავშვის ცხოვრებაში თამაშის მნიშვნელობაზე ისაუბრა. მისი თქმით, თამაშის დროს ბავშვი სამყაროს შეიმეცნებს, ხოლო სწავლის პროცესი, შესაძლოა. სრულიად გაუცნობიერებლად განხორცი...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„თუ ჩვენ ინტერნეტის ეპოქა, გაჯეტები გვიკვირდა, მოვა დრო და ამ თაობას ადამიანური ურთიერთობები გაუკვირდება და ამის ძიებას დაიწყებენ,“- ფსიქოლოგი ზურა მხეიძე

„თუ ჩვენ ინტერნეტის ეპოქა, გაჯეტები გვიკვირდა, მოვა დრო და ამ თაობას ადამიანური ურთიერთობები გაუკვირდება და ამის ძიებას დაიწყებენ,“- ფსიქოლოგი ზურა მხეიძე

ქართველი ბავშვები ინტერნეტში პოპულარული იუთუბერების ვიდეოებს აქტიურად უყურებენ. ხშირად მსგავსი ტიპის ვიდეოები გაჯერებულია უწმაწური ფრაზებით, უხამსი სცენებით, ძალადობრივი ტექსტებითა და აგრესიული ქმედებების გამომხატველი სცენებით. ფსიქოლოგმა ზურა მხეიძემ ქართველი ბავშვების მსგავსი ტიპის ვიდეოებით დაინტერესების პრობლემაზე ისაუბრა:

„აგრესია ზოგადად თანდაყოლილია. ზრდის პროცესში ადამიანი სწავლობს აგრესიის მართვას. ყველაფრის ჭარბად ყურება, რა თქმა უნდა, არ შეიძლება. რა თქმა უნდა, ის რაც მოზარდისთვის საინტერესო და ხშირად ყურებადია, იქცევა ხოლმე ქცევის მოდელადაც, ლექსიკაც ეცვლება და ა.შ. რაც ადამიანისთვის მიუღებელი და დასაგმობი უნდა იყოს, მსგავს რაღაცებზე შეჩვევა ხდება. ეს, რა თქმა უნდა, ცუდია.

პრობლემა ის არის, რომ თუ ბავშვებისთვის დიდებმა და იმ ადამიანებმა, ვისაც ძალიან გული შესტკივა, ვერ მონახეს უფრო საინტერესო, თუ საზოგადოება ვერ სთავაზობს უკეთესს, ვერ სთავაზობს, რომ სხვა ინტერესი გაუჩინოს, ვერ სთავაზობს იმ ღირებულებათა სისტემას, რომლითაც ადამიანი ადამიანად უნდა ჩამოყალიბდეს, ნორმალური საზოგადოების წევრად, ეს ბავშვების პრობლემა არ არის. ან მშობლებმა ვერ მონახეს უფრო საინტერესო, ან საზოგადოებამ ვერ მონახა.

ეს ხომ მთლიანობის შედეგია. ეს არის ოჯახში მიღებული ღირებულებების, გარემოში, სივრცეში, სკოლაში მიღებული ღირებულებების შედეგი. თუ ღირებულებათა სისტემა მოშლილია, ბავშვი თვითძიებაშია. ის ეძებს მწვავე შეგრძნებებს. ეს მწვავე შეგრძნებების სურვილი ამაში გამოიხატება. თუკი ჩვენ ინტერნეტის ეპოქა, გაჯეტები გვიკვირდა, მოვა დრო და ამ თაობას ადამიანური ურთიერთობები გაუკვირდება და ამის ძიებას დაიწყებენ,“- მოცემულ საკითხზე ზურა მხეიძემ ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ ისაუბრა.

წყარო:​ „იმედის დღე“

წაიკითხეთ სრულად