Baby Bag

„როგორც კი სიძნელის წინაშე აღმოჩნდებით, დაეთანხმეთ ამ სიძნელეს. გამოუვალი მდგომარეობა არ არსებობს,“ - შალვა ამონაშვილი

„როგორც კი სიძნელის წინაშე აღმოჩნდებით, დაეთანხმეთ ამ სიძნელეს. გამოუვალი მდგომარეობა არ არსებობს,“ - შალვა ამონაშვილი

აკადემიკოსმა შალვა ამონაშვილმა ცხოვრებისეული სიძნელეების დადებითი მხარეებისა და მათი გადალახვის სტრატეგიების შესახებ ისაუბრა:

„ცხოვრება არ არის ცეკვა-თამაში, გართობა. ცხოვრება არის ბრძოლა, ბრძოლა რაღაც უკეთესისთვის, სიახლისთვის, ხვალინდელი დღისთვის. მარტო ის კი არაა, რომ ლუკმაპური ვიშოვოთ, ცხოვრება გვინდა, რომ უფრო ლამაზი გახდეს, ამიტომ ვიბრძვით.ეს ყველაფერი სიძნელეებია. თუ ესენი მოვხსენით, ცხოვრება არ აშენდება. ​ცხოვრება შენდება სიძნელეთა გადალახვით. თუ ადამიანს სიძნელეები არ აქვს წინ, უნდა ეძიოს სიძნელეები.“

შალვა ამონაშვილის თქმით, სიძნელე მომავალში გადახედვაა და ის უკეთესს ხდის ჩვენს ხვალინდელ დღეს:

„სიძნელე მომავალში გადახედვაა. სიძნელე მოდის იმიტომ, რომ მომავალი უკეთესი გახდეს. იმ მომავალში მეც სხვანაირი უნდა შევიდე. კარგია, როდესაც სიძნელის წინაშე დგახარ და გვერდით ვიღაც გყავს, ვინც გაგამხნევებს, ძალებს შეგმატებს, შთაგაგონებს. როდესაც სიძნელის წინაშე ვიყავით, მეუღლე მეტყოდა ხოლმე: „აი, ახლა უნდა იყო კაცი!“ მეც ვფიქრობდი: როგორ, მეუღლეს არ უნდა ვუძღვნა ჩემი გამბედაობა? მართლაც ბევრი სიძნელე გადავლახეთ, ​ტკივილები აუარებელი, იმიტომ, რომ ერთმანეთს ვეხმარებოდით.“

„როგორც კი სიძნელის წინაშე აღმოჩნდებით, დაეთანხმეთ ამ სიძნელეს. ეს სიძნელე მიზეზია იმისა, რაც მერე უნდა მოხდეს. წარმოიდგინეთ, რა შეიძლება მერე მოხდეს, თუ ეს სიძნელე გადაილახება? რა გალამაზდება? რა შეგეძინება? რითი წაიწევ წინ? ის, რასაც მომავალში დაინახავ, შენი ძალების მოკრებაა, რომ სიძნელეს შეუტიო, ეს სიძნელე უნაგირად გაიხადო. გისურვებთ, არამარტო მიიღოთ სიძნელეები, გიხაროდეთ კიდეც. ​თუ სიძნელეს წუხილით ხვდებით, რაღა მე და რისთვის მეო, მაშინ ძალებს კარგავთ. ის სრულყოფილება, რაც ამ სიძნელით უნდა შეგეძინათ, აღარ შეგეძინებათ. გამოუვალი მდგომარეობა არ არსებობს. გამოუვალი მდგომარეობა მაშინაა, როდესაც ჩემს თავს ჩავკეტავ ჩემსავე შინაგან სამყაროში და ვიტყვი, რომ ამას ვერ გავაკეთებ. რას ჰქვია ვერ გააკეთებ?! ყველაფერი ადამიანის ხელით კეთდება,“ - აღნიშნა შალვა ამონაშვილმა.

წყარო: ​„ამონაშვილის აკადემია“

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

„არ იწუწუნოთ არასდროს, რომ ავად ვარო, არ დამორჩილდეთ ავადმყოფობას,“ - შალვა ამონაშვილი
​აკადემიკოსი შალვა ამონაშვილი ჯანმრთელობის შენარჩუნებასა და თავის მოვლასთან დაკავშირებით საკუთარ გამოცდილებას გვიზიარებს. მისი თქმით, მთავარია, ადამიანს არ ეშინოდეს:„ჩემი ამბავი მინდა გიამბოთ. ცხ...

შეიძლება დაინტერესდეთ

გაიცანით გმირი ქალი, რომელმაც 300 უკრაინელი დევნილი შეიფარა და გამოკვება

გაიცანით გმირი ქალი, რომელმაც 300 უკრაინელი დევნილი შეიფარა და გამოკვება

ტელეწამყვანმა ნიკოლოზ წულუკიძემ ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ გმირი ქალის აურელიას შესახებ ისაუბრა, რომელმაც უკრაინაში 300 დევნილი ადამიანი შეიფარა:

„უკრაინის ყველაზე დიდ საერთო საცხოვრებელში ვიყავით. არ შემიძლია არ ვთქვა ქალბატონ აურელიაზე. რატომღაც მომინდა, რომ აქედან დიდი თაიგული წაგვეღო უკრაინის დროშების ფერით. ვიფიქრეთ, ვინმეს მივართმევთ-თქო. ქალბატონმა აურელიამ 300 ადამიანი შეიფარა. ეს ქალბატონი დიდი ურიკით დადიოდა ქუჩაში და რუპორით ყვიროდა: ვის გაქვთ საჭმელი, რომ დავაპუროთ ადამიანები? მე შევედი სამზარეულოში, სადაც მარიუპოლიდან და ხარკოვიდან დევნილი 300 ადამიანი იდგა საკვების რიგში. გამანადგურებელი სიჩუმე იყო.“

ქალბატონმა აურელიამ 90-იან წლებში მოლდოვაში მიმდინარე მოვლენები გაიხსენა და აღნიშნა, რომ მის შვილს მაშინ მიღებული მძიმე ტრავმა დღემდე არ დავიწყებია.

„90-იან წლებში მოლდოვაში მომხდარი მოვლენების დროს ჩემი შვილი სამწლინახევრის იყო. დღეს ის უკვე 34 წლისაა. როდესაც წლების წინანდელ მოლდოვის ამბებს ვიხსენებთ, ახლაც კი კანკალებს. მომხდარმა მასზე კვალი დატოვა. როდესაც ვუყურებ ბავშვებს, რომლებიც უკრაინის სხვადასხვა ქალაქიდან მოდიან, მახსენდება მოლდოვა. ვფიქრობ, რომ ეს ბავშვები გაიზრდებიან, მაგრამ მომხდარი არასდროს დაავიწყდებათ. ძალიან შეშინებულები არიან. ნებისმიერ, თუნდაც მცირე ხმაურზეც კი ტირილს იწყებენ, ცახცახებენ, დედებს ეძახიან. ეს საშინელებაა, მაგრამ მე არ მეშინია. ბევრი ნათესავი მყავს სხვადასხვა ქვეყანაში. ჩემი და გერმანიაში ცხოვრობს. ჩემი შვილები მთხოვენ, რომ დავტოვო უკრაინა, მაგრამ მე ვერ წავალ. ეტყობა, ჯერჯერობით ყველაფერი არ გამიკეთებია,“- აღნიშნა ქალბატონმა აურელიამ.

წყარო: ​„იმედის დღე“

წაიკითხეთ სრულად