Baby Bag

„თავისუფლად შეიძლება პროფესიული რეალიზაციისა და ბავშვებთან ურთიერთობის დაბალანსება,“ - თეა გოგოტიშვილი

„თავისუფლად შეიძლება  პროფესიული რეალიზაციისა და ბავშვებთან ურთიერთობის დაბალანსება,“ - თეა გოგოტიშვილი

ფსიქოლოგმა თეა გოგოტიშვილმა დაკავებული დედების პრობლემებზე ისაუბრა. მან აღნიშნა, რომ თავისუფლად არის შესაძლებელი პროფესიული საქმიანობისა და ბავშვთან ურთიერთობის დაბალანსება:

„ეპოქა მოითხოვს იმას, რომ ქალმა იმუშაოს, იყოს რეალიზებული. იმ ქალბატონებს, რომლებიც ვერ ახერხებენ თვითრეალიზაციას, ფსიქო-ემოციური პრობლემები სწორედ ამ არარეალიზებულობის გამო უჩნდებათ. ​თავისუფლად შეიძლება დაბალანსება პროფესიული რეალიზაციისა და ბავშვებთან ურთიერთობის. ეს არის მიზანდასახულობის, ორგანიზებულობის და იმ უნარ-ჩვევების შედეგად, რომელიც ვითარდება აღზრდა-განვითარების პროცესში. თუ ბავშვობაში დისციპლინა და ორგანიზებულობა არ არის ჩვეული მდგომარეობა, მათი ათვისება ძალიან რთულად ხდება ზრდასრულობაში. ეს ჩვენი ეთნოსის პრობლემაა.“

თეა გოგოტიშვილის თქმით, მშობელი ზედამხედველი არ უნდა იყოს და მან ბავშვთან ურთიერთობაში ზომიერება უნდა გამოიჩინოს:

​მშობელი არ უნდა იყოს ზედამხედველი მხოლოდ. ხშირ შემთხვევაში მშობელს ერევა და მაკონტროლებელი ფუნქცია ურთიერთობის სანაცვლოდ მიაჩნია კარგი მშობლის როლში ყოფნად. ხშირად ხდება, რომ შემოწმება, გადამოწმება, გამოძიება, ურთიერთობების უნდობლობაში გადაზრდა ნეგატიური ზეგავლენის მქონეა ბავშვზე, ისევე როგორც სრული უყურადღებობა. მშობელს უნდა ჰქონდეს იმპულსი შინაგანად, რომ ეს ორი პოლუსი: უყურადღებობა და გადამეტებული კონტროლი მუდმივად ჰქონდეს თვალსაწიერში.“

„როდესაც ვსაუბრობთ თანასწორ ურთიერთობაზე ბავშვთან, ეს არ ნიშნავს, რომ მშობელი უნდა გახდეს მცირეწლოვანი ან მოზარდი, არამედ ​მან ბავშვს უნდა აგრძნობინოს, რომ ის არის პიროვნება. უნდა გვახსოვდეს, რომ ადამიანებს შორის მხოლოდ სიტყვიერი კონტაქტი არ არის ინფორმაციის წყარო, არამედ ჩვენი გამომეტყველება, ჩვენი ხმის ინტონაცია. ეს არ არის არც მექანიკურად დასწავლადი. გულწრფელობა, ღიაობა და უშუალო ურთიერთობები ნებისმიერ დანაშაულის განცდას თუ დაკავებულობას თავისუფლად დააკომპენსირებს,“ - აღნიშნულ საკითხებზე თეა გოგოტიშვილმა ტელეკომპანია „რუსთავი 2“- ის გადაცემაში „დილა მშვიდობისა საქართველო“ ისაუბრა.

წყარო: ​„დილა მშვიდობისა საქართველო“

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

„მომუშავე დედებმა უნდა შეუქმნან თავს პირობები, რომ ამოისუნთქონ, ამოსუნთქვის მომენტები დააგ...
​​ფსიქოლოგმა ნინო გოგიჩაძემ მომუშავე დედების პრობლემებსა და სტრესულ ცხოვრებაზე ისაუბრა. მან დედებს განტვირთვასა და ცხოვრების დაგეგმვასთან დაკავშირებით საინტერესო რჩევები მისცა:„როდესაც ვსაუბრობთ...

შეიძლება დაინტერესდეთ

რა არის მშობლის მთავარი შეცდომა ჭირვეულ ბავშვთან ურთიერთობისას? - ევგენი კომაროვსკის რეკომენდაციები

რა არის მშობლის მთავარი შეცდომა ჭირვეულ ბავშვთან ურთიერთობისას? - ევგენი კომაროვსკის რეკომენდაციები

მშობლებს, რომლებსაც მცირეწლოვანი ბავშვები ჰყავთ, ხშირად აწუხებთ შემდეგი სახის პრობლემები:

  • ბავშვები დამატებით კვებაზე ღამის საათებშიც რთულად ამბობენ უარს. ისინი წყალს არ ეკარებიან და მხოლოდ თბილი ხელოვნური ნარევის მიღებაზე არიან თანახმა.
  • ბავშვები კვებასთან დაკავშირებით პრეტენზიულები ხდებიან, იწყებენ საკვების დაწუნებას, ტირილს და ჭამაზე უარს ამბობენ.
  • ზოგიერთი ბავშვი დედას 10 მეტრის დაშორებით გადაადგილების საშუალებასაც არ აძლევს, მას არსად უშვებს და მამასთან გაჩერებაზეც კი უარს ამბობს. ​თუ დედა თვალს მიეფარება, ბავშვი ხმამაღლა ტირილს იწყებს.

როდესაც ბავშვი პრეტენზიული ხდება და ჭირვეულობს, როგორ უნდა მოიქცეს მშობელი ამ შემთხვევაში?

ბავშვის ჭირვეულობის მიზეზი ამ შემთხვევაში ჯანმრთელობის პრობლემები არ არის. ყველა ეს პრობლემა პედაგოგიკის სფეროს განეკუთვნება. თქვენ გადაწყვეტილებას იღებთ, ბავშვი აპროტესტებს, ყვირის, წინააღმდეგობას გიწევთ, რის გამოც თქვენ გადაწყვეტილებას ცვლით. აუცილებელია, რომ მშობლებმა მოილაპარაკონ და გარკვეულ შეთანხმებამდე მივიდნენ. თუ თქვენ გადაწყვეტთ, რომ ჭამის დროა, ან გარკვეული საკვები ბავშვმა არ უნდა მიიღოს, ან რამდენიმე წამით მისი მარტო დატოვება გინდათ, ეს გადაწყვეტილება აღარ უნდა შეცვალოთ.

​თუ მშობლები ბავშვის წინააღმდეგობის და ჭირვეულობის გამო მიღებულ გადაწყვეტილებებს ცვლიან, ეს იმაზე მიგვანიშნებს, რომ ბავშვის ნება გაცილებით ძლიერია მშობლების ნებაზე.

მშობლებს ეშინიათ, რომ ხანგრძლივი ტირილი ბავშვის ფსიქიკურ განვითარებაზე ნეგატიურად აისახება. ამ შიშის გამო ისინი ხელს უწყობენ ბავშვის ისეთი ქცევის მოდელის ჩამოყალიბებას, რომელიც მის განვითარებაზე უარყოფითად ზემოქმედებს და მას ადამიანებთან ჯანსაღი ურთიერთობების ჩამოყალიბებაში ხელს უშლის. ჩემი გულწრფელი რჩევაა, ​ატირებულ ბავშვთან თავი ხელში აიყვანოთ და ბავშვი პედაგოგიკის საზოგადოდ აღიარებული კანონების მიხედვით აღზარდოთ. აღზრდის მთავარი პასუხისმგებლობა სწორედ მშობლებს ეკისრებათ და არა ერთი წლის ბავშვს.

​წყარო

წაიკითხეთ სრულად