Baby Bag

„არიან ადამიანები, რომლებიც ერთმანეთს უღიმიან, არ აღიარებენ წყენას, მაგრამ გულის სიღრმეში დიდ ტკივილს ატარებენ,“ - ხათუნა მუზაშვილი

„არიან ადამიანები, რომლებიც ერთმანეთს უღიმიან, არ აღიარებენ წყენას, მაგრამ გულის სიღრმეში დიდ ტკივილს ატარებენ,“ - ხათუნა მუზაშვილი

ფსიქოლოგმა ხათუნა მუზაშვილმა პატიების შესახებ ისაუბრა და აღნიშნა, რომ ხშირად ადამიანებს ერთმანეთში ერევათ პატიება და დავიწყება:

„პატიება არის სტრესის განეიტრალება. ძალიან ხშირად ერთმანეთში ერევათ პატიება და დავიწყება. ამბობენ: „დამავიწყდა, აღარც კი მახსოვს.“ დავიწყება არ არსებობს. ამ ყველაფერს კომპიუტერის ეკრანს თუ შევადარებთ, დავიწყება ნიშნავს, რომ ეს ფოლდერი არ დევს კომპიუტერის ეკრანზე, არის სადღაც ჩამალული, რაც უარესია. ​არის რაღაც, რისი დავიწყებაც არ შეიძლება, სანამ არ მოაგვარებთ. პატიება არის, როდესაც თქვენ გახსოვთ ეს სიტუაცია, მაგრამ უკვე გეღიმებათ ამაზე, ის აღარ გტკივათ.“

ხათუნა მუზაშვილის თქმით, ჩვენი ქცევები და გრძნობები ხშირად ერთმანეთს არ ემთხვევა:

„თუ როგორ ვექცევი ადამიანს,​ რომელმაც გული მატკინა და რას ვგრძნობ, შეიძლება იყოს აბსოლუტურად სხვადასხვა. ხანდახან არის, რომ მინდა, ცოტა ხანს ცხვირი ავუწიო, მაგრამ არ ვარ ნაწყენი. მით უმეტეს, თუ ქალისა და კაცის ურთიერთობაზეა საუბარი. შესაძლოა, კონკრეტულ შემთხვევაში ჩვენი ქცევა იყოს დადგმული.“

„არიან ადამიანები, რომლებიც ერთმანეთს უღიმიან, უცინიან, თვლიან, რომ​ იყო ნაწყენი, ეს სირცხვილია. არ აღიარებენ, რომ არიან ნაწყენი, მაგრამ გულის სიღრმეში ძალიან სერიოზულ ტკივილს ატარებენ. დამანგრეველი სტრესის 90 % შედგება სწორედ ამ „დაიგნორებული“ სტრესისგან, რომელსაც სადღაც შორს ვინახავთ. ეს ყველაფერი არის დიდი ატომური ბომბი ჩვენს ქვეცნობიერში,“- აღნიშნულ საკითხებზე ხათუნა მუზაშვილმა საქართველოს რადიოს ეთერში ისაუბრა.

წყარო:​ „საქართველოს რადიო“

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

„როდესაც რაღაცაზე გავღიზიანებულვარ, მიფიქრია: აბა, სხვანაირად მოისმინე ეს ფრაზა და მივმხვდ...
​​ფსიქოლოგმა ზურაბ მხეიძემ აგრესიის გამომწვევ მიზეზებსა და მისი მართვის მეთოდებზე ისაუბრა. მისი თქმით, ადამიანობა სწორედ აგრესიის მართვაში გამოიხატება:„აგრესია არის ბუნებრივი მახასიათებელი ადამია...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„დღეს მამაკაცი ოჯახის ფინანსური თავი ნაკლებად არის ჩვენთან. ეს შეუმდგარობა მასში აგრესიას იწვევს,“ - ნევროლოგი მარინა ჯანელიძე

„დღეს მამაკაცი ოჯახის ფინანსური თავი ნაკლებად არის ჩვენთან. ეს შეუმდგარობა მასში აგრესიას იწვევს,“ - ნევროლოგი მარინა ჯანელიძე

ნევროლოგმა მარინა ჯანელიძემ მამაკაცებში აგრესიის მატების და ქალზე ძალადობის შემთხვევების გახშირების პრობლემაზე ისაუბრა, მან აღნიშნა, რომ მსგავსი პრობლემატიკა, შესაძლოა, გადამავალი ეკონომიკური პერიოდისთვის იყოს დამახასიათებელი:

„ადრე ამაზე საუბარი არ იყო. მე ახალგაზრდობაში ამდენი არ მესმოდა, რომ ასე ჩაგრავდნენ ქალებს. უფრო დაფარული იყო საოჯახო სივრცე და ამის გამოტანა სირცხვილი იყო.​ ჩემი აზრით, კატასტროფაა, რაც ახლა ხდება. შეიძლება ეს გარდამავალი ეკონომიკური პერიოდისთვის არის დამახასიათებელი.“

მარინა ჯანელიძის თქმით, აგრესიულობა ბიოლოგიური თვისებაა და ის მამაკაცებისთვის მეტად არის დამახასიათებელი:

„აგრესიულობა არის ბიოლოგიური თვისება. ტესტოსტერონი არის მამაკაცის ჰორმონი. ქალებშიც აგრესიის დროს ტესტოსტერონის დონე მატულობს. კაცი ბიოლოგიურად უფრო აგრესიული არსებაა.​ ამ აგრესიულობას ძალიან ხშირად ხელს უწყობს გარკვეული უარყოფითი ემოციები. სამწუხაროდ, ჩვენს ქვეყანაში არის ცუდი ეკონომიკური მდგომარეობა, უარყოფითი ფონი. მამაკაცების რეალიზაციის ერთ-ერთი ფორმა არის პროფესიული წარმატება და ფინანსური წელგამართულობა.“

„სამწუხაროდ, დღეს მამაკაცი ოჯახის ფინანსური თავი ნაკლებად არის ჩვენთან. ალბათ, ამან განაპირობა ის, რომ ამდენი ქალი წასულია სამუშაოდ უცხოეთში. კაცის ეს შეუმდგარობა, ნეგატიური ემოცია მასში აგრესიას იწვევს. მამაკაცს არ შეუძლია ოჯახი უზრუნველყოს. ვისზე ანთხევს ის ემოციას? ისევ თავისი ოჯახის წევრებზე. ეს შეუმდგარობა, ფინანსური სიღატაკე,​ მასში აგრესიას ბადებს. ისინი ეძალებიან სასმელს, ნარკოტიკს,“ - აღნიშნულ საკითხებზე მარინა ჯანელიძემ ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „შემდეგი გაჩერება“ ისაუბრა.

წყარო: ​„შემდეგი გაჩერება“

წაიკითხეთ სრულად