Baby Bag

„არიან ადამიანები, რომლებიც ერთმანეთს უღიმიან, არ აღიარებენ წყენას, მაგრამ გულის სიღრმეში დიდ ტკივილს ატარებენ,“ - ხათუნა მუზაშვილი

„არიან ადამიანები, რომლებიც ერთმანეთს უღიმიან, არ აღიარებენ წყენას, მაგრამ გულის სიღრმეში დიდ ტკივილს ატარებენ,“ - ხათუნა მუზაშვილი

ფსიქოლოგმა ხათუნა მუზაშვილმა პატიების შესახებ ისაუბრა და აღნიშნა, რომ ხშირად ადამიანებს ერთმანეთში ერევათ პატიება და დავიწყება:

„პატიება არის სტრესის განეიტრალება. ძალიან ხშირად ერთმანეთში ერევათ პატიება და დავიწყება. ამბობენ: „დამავიწყდა, აღარც კი მახსოვს.“ დავიწყება არ არსებობს. ამ ყველაფერს კომპიუტერის ეკრანს თუ შევადარებთ, დავიწყება ნიშნავს, რომ ეს ფოლდერი არ დევს კომპიუტერის ეკრანზე, არის სადღაც ჩამალული, რაც უარესია. ​არის რაღაც, რისი დავიწყებაც არ შეიძლება, სანამ არ მოაგვარებთ. პატიება არის, როდესაც თქვენ გახსოვთ ეს სიტუაცია, მაგრამ უკვე გეღიმებათ ამაზე, ის აღარ გტკივათ.“

ხათუნა მუზაშვილის თქმით, ჩვენი ქცევები და გრძნობები ხშირად ერთმანეთს არ ემთხვევა:

„თუ როგორ ვექცევი ადამიანს,​ რომელმაც გული მატკინა და რას ვგრძნობ, შეიძლება იყოს აბსოლუტურად სხვადასხვა. ხანდახან არის, რომ მინდა, ცოტა ხანს ცხვირი ავუწიო, მაგრამ არ ვარ ნაწყენი. მით უმეტეს, თუ ქალისა და კაცის ურთიერთობაზეა საუბარი. შესაძლოა, კონკრეტულ შემთხვევაში ჩვენი ქცევა იყოს დადგმული.“

„არიან ადამიანები, რომლებიც ერთმანეთს უღიმიან, უცინიან, თვლიან, რომ​ იყო ნაწყენი, ეს სირცხვილია. არ აღიარებენ, რომ არიან ნაწყენი, მაგრამ გულის სიღრმეში ძალიან სერიოზულ ტკივილს ატარებენ. დამანგრეველი სტრესის 90 % შედგება სწორედ ამ „დაიგნორებული“ სტრესისგან, რომელსაც სადღაც შორს ვინახავთ. ეს ყველაფერი არის დიდი ატომური ბომბი ჩვენს ქვეცნობიერში,“- აღნიშნულ საკითხებზე ხათუნა მუზაშვილმა საქართველოს რადიოს ეთერში ისაუბრა.

წყარო:​ „საქართველოს რადიო“

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

„როდესაც რაღაცაზე გავღიზიანებულვარ, მიფიქრია: აბა, სხვანაირად მოისმინე ეს ფრაზა და მივმხვდ...
​​ფსიქოლოგმა ზურაბ მხეიძემ აგრესიის გამომწვევ მიზეზებსა და მისი მართვის მეთოდებზე ისაუბრა. მისი თქმით, ადამიანობა სწორედ აგრესიის მართვაში გამოიხატება:„აგრესია არის ბუნებრივი მახასიათებელი ადამია...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„არასდროს ვუფრთხილდებოდი ჯანმრთელობას და ამიტომ 11 ოპერაცია მაქვს გამოვლილი, კლინიკური სიკვდილის ჩათვლით“ - ნიკოლოზ რაჭველი 40 წლის გახდა

„არასდროს ვუფრთხილდებოდი ჯანმრთელობას და ამიტომ 11 ოპერაცია მაქვს გამოვლილი, კლინიკური სიკვდილის ჩათვლით“ - ნიკოლოზ რაჭველი 40 წლის გახდა

ცნობილი ქართველი კომპოზიტორი და  დირიჟორი ნიკოლოზ რაჭველი იუბილარია. იგი 40 წლის გახდა. მაესტრომ საკუთარ იუბილეზე ემოციური ჩანაწერით მიმართა საზოგადოებას:

„​ჩემი ცხოვრების 39 წლის განმავლობაში ძალიან ბევრი რამ გადამხდა თავს, სიხარულიც და ტკივილიც, ბედნიერებაც და სევდაც, წარმატებაც და შეცდომებიც...

მაგრამ ერთი რამ ზუსტად ვიცი: ყველა, სულ ყველა, ვისაც ვიცნობ და ვისაც არ ვიცნობ, მაგრამ ერთხელ მაინც დაუკრავთ ტაში ჩემთვის და ჩემი ორკესტრისათვის ძალიან მიყვარს, ძალიან ძვირფასები არიან ჩემთვის!!!
ჰო, ხშირად არ ვპასუხობ სატელეფონო ზარებს, ზოგჯერ ვაგვიანებ რეპეტიციაზე, ხანდახან მეგობრებისთვის ნაკლებად მისაღებ გადაწყვეტილებებს ვიღებ ან უბრალოდ გულში ვიტოვებ იმას, რისი თქმაც და გამოხატვაც მერიდება. ერთი რამ მინდა იცოდეთ ყველამ: ერთი წამით არ დამენანება სიცოცხლე თუ საპირწონედ თქვენი კარგად ყოფნა იდგება. ამას ვამბობ ღმერთის წინაშე გულწრფელად.
40 წლის გავხდი. უცებ გაირბინა ცხოვრების ნახევარმა, იმ ნაწილმა, რომელთან გამოთხოვებაც რაღა დაგიმალოთ და ძალიან მიჭირს. მინდა ჩემში არ გაქრეს ახალგაზრდული სულისკვეთება და გაოცების უნარი. ჯერჯერობით ვუმკლავდები და იმედი მაქვს თქვენც, ჩემიანები ამაში მომეხმარებით!
არასდროს ვუფრთხილდებოდი ჯანმრთელობას და ამიტომ 11 ოპერაცია მაქვს გამოვლილი, საკმაოდ რთული, კლინიკური სიკვდილის ჩათვლით, არასდროს ვუფრთხილდებოდი საკუთარ სახსრებს და ამიტომ დღემდე არ გამაჩნია არც საკუთარი საცხოვრებელი ბინა და ჩემი ერთადერთი რაჭის სახლიც თითქმის ინგრევა, არასდროს ვუფრთხილდებოდი საკუთარ პოზიციას და ამიტომ არც ერთი მთავრობისგან არ მიმიღია ორკესტრისათვის გარემონტებული დარბაზი და განსაკუთრებული პირობები, არასდროს ვუფრთხილდებოდი საკუთარ კარიერას და ამიტომ ბევრჯერ მითქვამს უარი მნიშვნელოვან შემოთავაზებებზე, რაც ჩემი ორკესტრისათვის ყურადღებას მოკლების სანაცვლოდ იქნებოდა... რაღაცას ვნანობ, რაღაცით ვამაყობ, რაღაც მიხარია, ზოგჯერ მწყინს, მაგრამ ერთი რამ არის, რაც მაცოცხლებს - ყველაფერში მინდა სიკეთის და დადებითის დანახვა, ყოველთვის ვცდილობ განსხვავებული აზრის გააზრებას და ყოველთვის ვიბრძოლებ რომ ჩემი გონება სიცოცხლის ბოლომდე ჩემი გულის ტყვედ დარჩეს!
და როდესაც აღარ ვიქნები, ერთადერთი რაც მაიმედებს, არის ჩემი მუსიკა, რომელიც მინდა ისეთი შევქმნა, რომ მერეც ჟღერდეს. ეს საკუთარი თავისთვის მიცემული ყველაზე რთული დავალებაა და უკანასკნელ ღამეს სახლში დედაჩემის ცხედართან მარტოდ დარჩენილი მის სულს ეს შევეხვეწე...
თქვენ კი ყველას გისურვებთ მშვიდობას და განუზომელ სიკეთეს თქვენში, თქვენით და თქვენთვის!“

წაიკითხეთ სრულად