Baby Bag

„არიან ადამიანები, რომლებიც ერთმანეთს უღიმიან, არ აღიარებენ წყენას, მაგრამ გულის სიღრმეში დიდ ტკივილს ატარებენ,“ - ხათუნა მუზაშვილი

„არიან ადამიანები, რომლებიც ერთმანეთს უღიმიან, არ აღიარებენ წყენას, მაგრამ გულის სიღრმეში დიდ ტკივილს ატარებენ,“ - ხათუნა მუზაშვილი

ფსიქოლოგმა ხათუნა მუზაშვილმა პატიების შესახებ ისაუბრა და აღნიშნა, რომ ხშირად ადამიანებს ერთმანეთში ერევათ პატიება და დავიწყება:

„პატიება არის სტრესის განეიტრალება. ძალიან ხშირად ერთმანეთში ერევათ პატიება და დავიწყება. ამბობენ: „დამავიწყდა, აღარც კი მახსოვს.“ დავიწყება არ არსებობს. ამ ყველაფერს კომპიუტერის ეკრანს თუ შევადარებთ, დავიწყება ნიშნავს, რომ ეს ფოლდერი არ დევს კომპიუტერის ეკრანზე, არის სადღაც ჩამალული, რაც უარესია. ​არის რაღაც, რისი დავიწყებაც არ შეიძლება, სანამ არ მოაგვარებთ. პატიება არის, როდესაც თქვენ გახსოვთ ეს სიტუაცია, მაგრამ უკვე გეღიმებათ ამაზე, ის აღარ გტკივათ.“

ხათუნა მუზაშვილის თქმით, ჩვენი ქცევები და გრძნობები ხშირად ერთმანეთს არ ემთხვევა:

„თუ როგორ ვექცევი ადამიანს,​ რომელმაც გული მატკინა და რას ვგრძნობ, შეიძლება იყოს აბსოლუტურად სხვადასხვა. ხანდახან არის, რომ მინდა, ცოტა ხანს ცხვირი ავუწიო, მაგრამ არ ვარ ნაწყენი. მით უმეტეს, თუ ქალისა და კაცის ურთიერთობაზეა საუბარი. შესაძლოა, კონკრეტულ შემთხვევაში ჩვენი ქცევა იყოს დადგმული.“

„არიან ადამიანები, რომლებიც ერთმანეთს უღიმიან, უცინიან, თვლიან, რომ​ იყო ნაწყენი, ეს სირცხვილია. არ აღიარებენ, რომ არიან ნაწყენი, მაგრამ გულის სიღრმეში ძალიან სერიოზულ ტკივილს ატარებენ. დამანგრეველი სტრესის 90 % შედგება სწორედ ამ „დაიგნორებული“ სტრესისგან, რომელსაც სადღაც შორს ვინახავთ. ეს ყველაფერი არის დიდი ატომური ბომბი ჩვენს ქვეცნობიერში,“- აღნიშნულ საკითხებზე ხათუნა მუზაშვილმა საქართველოს რადიოს ეთერში ისაუბრა.

წყარო:​ „საქართველოს რადიო“

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

„როდესაც რაღაცაზე გავღიზიანებულვარ, მიფიქრია: აბა, სხვანაირად მოისმინე ეს ფრაზა და მივმხვდ...
​​ფსიქოლოგმა ზურაბ მხეიძემ აგრესიის გამომწვევ მიზეზებსა და მისი მართვის მეთოდებზე ისაუბრა. მისი თქმით, ადამიანობა სწორედ აგრესიის მართვაში გამოიხატება:„აგრესია არის ბუნებრივი მახასიათებელი ადამია...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ერთ დღესაც ყველაფერი თავდაყირა დგება, სწავლობ მარცხენა ხელით ჭამას, თითქმის ყოველთვის სვამ გაციებულ ყავას... არავინ არ გახსოვს მის გარდა და გგონია, რომ ამქვეყნად მარტო შენ გააჩინე შვილი“

„ერთ დღესაც ყველაფერი თავდაყირა დგება, სწავლობ მარცხენა ხელით ჭამას, თითქმის ყოველთვის სვამ გაციებულ ყავას... არავინ არ გახსოვს მის გარდა და გგონია, რომ ამქვეყნად მარტო შენ გააჩინე შვილი“

მწერალი დინა მირცხულავა სოციალურ ქსელში ყველა დედისთვის ნაცნობ თემაზე წერს. ​MomsEdu.ge გთავაზობთ მის ჩანაწერს:

„აი, ასე.
ერთ დღესაც ყველაფერი თავდაყირა დგება.
სწავლობ მარცხენა ხელით ჭამას.
თითქმის ყოველთვის სვამ გაციებულ ყავას. 😬☕
წარმოუდგენელია, მაგრამ ზუსტად სამ წუთში ბანაობ და ამ სამ წუთში ასჯერ მაინც თიშავ წყალს.🧖♀️🛀
„ბავშვი ტირის“ გელანდება.😬
თუ სადმე გაძვერი ორი წუთით, ჩქარობ მუდმივად.🏃♀️
გამუდმებით საათზე ხარ მიჩერებული, ამდენ ხანში მოშივდება, ამდენ ხანში გაიღვიძებს....🕟🕖🕟
ხდები ჩვეულებრივი მისანი 🤔:
მუცელი სტკივა.
შია. 🍼
მგონი, სქლად ჩავაცვი.👗🧥👖
ერთმანეთისგან არჩევ ტირილებს 🤷♀️:
„ხელში ამიყვანე“ ტირილი.
„მეძინება“ ტირილი და უბრალოდ
„მინდა და ვტირი“.
გენატრება ფილმის ყურება.
შენი საყვარელი სერიალის ორმოცამდე სერია გამოტოვე უკვე.🎭
წიგნები მაღალ თაროზე შემოდე.📚
მეგობარმა შენი საყვარელი პომადა გაჩუქა, მაგრამ ვეღარ პოულობ.💄
შენს საყვარელ კაბაში ვეღარ ეტევი, მაგრამ მაინც ბევრს ჭამ.👗
პატარას არ უნდა მოშივდეს.
აღარ განაღვლებს არეული სახლი.
მოუწესრიგებელი კარადა.
სამი კვირაა მაისურის დაუთოვებას გთხოვს ქმარი.
სად გცალია.
წუთით მოდუნდები, მიესვენები დივანზე და: უი, დღეს თმა არ დამივარცხნია.
არც პირი დამიბანია.
მიდიხარ პირსაბანთან და დაგინახააა.....
მორჩა, დედა უნდაააა 🤱
ციცქნამ, სულ რაღაც ექვსმა კილო ადამიანმა, ამოგაგდო კალაპოტიდან.
არადა მანამდე, შენი დადებული ნივთი რომ გადაედგილებინა ვინმეს, ისტერიკას აწყობდი.
და ვინმეს რომ გაეფუჭებინაა?!
მტრისას.
გუშინ ბლოკნოტი დამიხია.
სქელყდიანი, რომ იკეტება ისეთი.
თვალი არ მოაშორა ინდენ ხანს უყურა მაგიდაზე დადებულს და მივეცი.
„ოღონდ არ იტიროს რა“ - დედური ფრაზა.
ჰო, მთავარი - სარკის ტყვიასავით გეშინია: „ვაიმე, პანდას ვგავარ!“🙄😁
და მაინც რა ამოუხსნელობაა, რა არის ეს, რომ ამ აურზაურში უზომოდ ბედნიერი ხარ.
მეათასე ცაზე ხარ.
არავინ არ გახსოვს მის გარდა და
გგონია, რომ ამქვეყნად მარტო შენ გააჩინე შვილი...“

წაიკითხეთ სრულად