ფსიქოლოგმა ზურაბ მხეიძემ აგრესიის მართვისა და კონფლიქტის ინტელექტის დონეზე მოგების მნიშვნელობაზე ისაუბრა. მან აღნიშნა, რომ აგრესიით პრობლემები არ გვარდება:
„აგრესიით პრობლემის მოგვარება არ ხდება. აგრესიით სიმპტომი აღარ ჩანს. ყოველთვის ეცადეთ, რომ პროცესი მოიგოთ ინტელექტის დონეზე. ამ დროს თქვენ პიროვნებას იგებთ და აგრესიით იგებთ კონკრეტულ შემთხვევას. ხშირად აგრესიაზე არააგრესიული პასუხი უკვე მოგებაა. ხშირად ისმის კითხვა, ქალები რატომ გახდნენ ქუჩაში უფრო ვაჟკაცურები უსამართლობის მიმართ, ვიდრე მამაკაცები? ქალს აპრიორი გარანტირებული აქვს გამარჯვება.“
ზურაბ მხეიძის თქმით, მარცხი ფსიქოლოგიურია და მაშინ ვმარცხდებით, როდესაც ვთვლით, რომ დამარცხებულები ვართ:
„დავუშვათ, რომ თქვენ (ქალი) ჩაერიეთ და ვიღაცამ ხელი დაგარტყათ. ვინ არის დამარცხებული? დამარცხებული არის ის. კაცს თუ დაარტყა და დააგდო, უკვე კაცია დამარცხებული. ქალის წასვლა რისკზე მარცხის გარეშეა. მე ვგულისხმობ ფსიქოლოგიურ მარცხს. ამიტომ ყოველთვის მოგებული რჩება ქალი. მარცხი არის მხოლოდ ფსიქოლოგიური. თქვენ უნდა ჩათვალოთ, რომ დამარცხდით.“
„როდესაც მე ვამბობ, რომ არავის აზრი არ მაინტერესებს, ამით ჩემს თავს ვიცავ. არ არსებობს ადამიანი, რომ არავის აზრი არ აინტერესებდეს. ყველაფრის თავიდათავი არის განათლება. სპეციალობის სწავლა არ ნიშნავს, რომ განათლებული ვარ. ძალიან დავიწროვდა ფოკუსი. მხატვრული ლიტერატურა რას აკეთებს? სანამ თქვენ 88 წლის გახდებით და რაღაცას მიხვდებით, სხვის გამოცდილებას სწრაფად იღებთ. ადამიანებს ამისთვის აღარ სცალიათ,“- აღნიშნულ საკითხებზე ზურაბ მხეიძემ ტელეკომპანია „რუსთავი 2“-ის გადაცემაში „სხვა შუადღე“ ისაუბრა.
Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)
„რა ილუზიასაც უნდა ქმნიდეს, რომ ეკრანმა ბავშვს უცხოენოვანი გამოთქმები, ციფრები, ასოები ასწავლა, ეს არის რისკის შემცველი,“ - თამარ ედიბერიძე
ბავშვთა ნევროლოგმა თამარ ედიბერიძემ მცირეწლოვან ბავშვებზე ეკრანთან ურთიერთობის მავნე ზეგავლენის შესახებ ისაუბრა. მან აღნიშნა, რომ წლის და ცხრა თვის ასაკში ბავშვის საეკრანო დროის ლიმიტი არის ნული:
„წლის და ცხრა თვისთვის ეკრანთან ურთიერთობის გამოცდილება ადრეა. ეკრანის დროის ლიმიტი ამ დროისთვის არის ნული. ყოველთვის ვამბობ, რომ მხოლოდ ხუთი წუთი ან ათი წუთიც არა! ლიმიტი არის ნული! ეს რისკ-ფაქტორი ცალსახად მოსაშორებელია, მიუხედავად იმისა, რამდენად კომფორტის ილუზიას იძლევა ბავშვის კმაყოფილი და ბედნიერი გამომეტყველება.“
მისი თქმით, ეკრანთან ურთიერთობა ბავშვისთვის რისკის შემცველია:
„რა ილუზიასაც უნდა ქმნიდეს, რომ ეკრანმა ბავშვს უცხოენოვანი გამოთქმები, ციფრები, ასოები ასწავლა, ეს არის რისკის შემცველი. რისკია თუნდაც ის დამატებითი, ჭარბი წონა. ბავშვმა თვითონ იცის, როგორ ჩართოს-გამორთოს კომპიუტერი, გადართოს, იპოვოს, რასაც ეძებს. ესეც ილუზიაა დამოუკიდებლობის. ეს არ არის ის უნარი, რაზეც აქცენტი უნდა გავაკეთოთ, რაც უნდა გვიხაროდეს.“
„საკმაოდ ინტუიციურია ტექნიკა. ის არანაირად არ მოქმედებს დამატებით ინტელექტუალურ უნარებზე. ეკრანთან გატარებული ყველა ზედმეტი წუთი არის უფრო მეტი ზიანის მომტანი, ვიდრე სარგებლის. კიდევ ერთხელ გთხოვთ, რომ მაქსიმალურად დისტანცირება მოვახდინოთ ეკრანებთან. ჯანსაღ, ცოცხალ კომუნიკაციას არაფერი სჯობს,“ - აღნიშნულ საკითხებზე თამარ ედიბერიძემ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.
