Baby Bag

„სიყვარული პირობაა ქორწინებისთვის, მაგრამ ის არ არის საკმარისი,“ - ფსიქოლოგი ზურა მხეიძე

„სიყვარული პირობაა ქორწინებისთვის, მაგრამ ის არ არის საკმარისი,“ - ფსიქოლოგი ზურა მხეიძე

ფსიქოლოგმა ზურა მხეიძემ ცოლ-ქმრულ ურთიერთობებში სიყვარულის მნიშვნელობაზე ისაუბრა და აღნიშნა, რომ სიყვარული კონსტრუქციული გრძნობაა, რომელიც შენებაზეა აწყობილი:

„სიყვარული თავისი ბუნებით კონსტრუქციული გრძნობაა. ბუნებაში ასეა ჩადებული, რომ სიყვარულის მერე მესამე ადამიანი ჩნდება. ის შენებაზეა აწყობილი. ხშირად მიდის დავა, ​როდესაც ლტოლვა აღარ არის, მერე სიყვარული არის თუ არა? პასუხი დასანახად ძალიან მარტივია. წარმოიდგინეთ ხანშიშესული ადამიანები, ცოლი და ქმარი. მათ ერთმანეთი არ უყვართ?! მათ ძალიან უყვართ ერთმანეთი. სექსუალურად მიმზიდველი შეიძლება არცერთი არ არის, ფორმები შეცვლილი აქვთ, ერთს თმები აქვს დაცვენილი, მაგრამ მართლა უყვართ ერთმანეთი. მაშინ ამას რა დავარქვათ?!“

ზურა მხეიძის თქმით, გრძნობა სიყვარულია თუ არა, ამის დადგენა გარკვეული დროის გასვლის შემდეგ შეგვიძლია:

„ემოცია ბიოქიმიის გარეშე ვერ აღიძვრება. ზოგს ენდორფინი გამოეყოფა კლუბში, რადგან ხმაური უყვარს, ზოგს სიმშვიდე უყვარს. თუ ინტელექტუალურ პროცესს ჩართავ, პასუხი კითხვაზე, თუ რატომ გიყვარს ადამიანი, ნამდვილად გექნება. სიყვარული სტაბილურია. ​ყველაფერს დრო აყენებს თავის ადგილზე. მე 19 წლის რომ ვიყავი, მეუბნებოდნენ: „არ იჩქარო, ერთი წელი მოიცადე.“ ვფიქრობდი: „რად უნდა ამას ერთი წელი?!“ რეალურად უნდა, იმიტომ, რომ ამ ხნის განმავლობაში რაღაც ემოციები იკლებს, სიტუაციას უფრო კარგად ხედავ.“

„სიყვარული პირობაა ქორწინებისთვის, მაგრამ ის არ არის საკმარისი. ​ეს გადაწყვეტილება უკვე პასუხისმგებლიანი გადაწყვეტილებაა. უნდა დაუშვათ, რომ თქვენი მეორე ნახევარი შეიძლება გასუქდეს, ხვრინვა დაიწყოს. შენ უნდა წარმოიდგინო მასთან თანაცხოვრების მთელი პერიოდი. ზუსტად ეს ეშლებათ, რომ ცოლ-ქმრულ ურთიერთობაში ერთმანეთზე ფიქრის გარდა ყველაფერზე ფიქრობენ, რემონტზე, ბავშვზე და ა.შ. იქმნება იმის დეფიციტი, რაც იყო წინათ. ყველა ფილმი ქორწინებით მთავრდება, იმიტომ, რომ შემდეგ არ არის საინტერესო,“- აღნიშნული საკითხის შესახებ ზურა მხეიძემ ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „ჩვენი ოჯახი“ ისაუბრა.

წყარო: ​„ჩვენი ოჯახი“

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

„ამ ნიუანსების ცოდნა ურთიერთობის სწორად წარმართვაში დაგეხმარებათ,” - ფსიქოლოგი ზურა მხეიძე
​ფსიქოლოგმა ზურა მხეიძემ მამაკაცებსა და ქალებს შორის არსებულ ფსიქოლოგიურ განსხვავებებზე ისაუბრა, რომლებიც წყვილებში ხშირად გაუგებრობის ან კონფლიქტის მიზეზი ხდება:„ფსიქოლოგიური განსხვავება ამ ორ სქესს...

შეიძლება დაინტერესდეთ

რატომ ჰგონია ხალხს, რომ ვაქცინაციით მსოფლიო მოსახლეობის ამოწყვეტაა დაგეგმილი? - საკითხის ფსიქოლოგიური ასპექტები

რატომ ჰგონია ხალხს, რომ ვაქცინაციით მსოფლიო მოსახლეობის ამოწყვეტაა დაგეგმილი? - საკითხის ფსიქოლოგიური ასპექტები
როგორ აიხსნება ფსიქოლოგიურად ხალხის შიში იმის შესახებ, რომ ვაქცინაციით მსოფლიო მოსახლეობის განადგურებაა შესაძლებელი? - ამ საკითხზე ​MomsEdu.ge-ს ესაუბრა ფსიქოთერაპევტი, ტრენერი ნინო ვერხვიაშვილი.

- რატომ ჰგონია ხალხს, რომ ვაქცინაციით მსოფლიო მოსახლეობის ამოწყვეტაა დაგეგმილი, ფსიქოლოგიურად რა ფენომენია ეს?

- არა მარტო ჩვენთან, არამედ სხვა ქვეყნებშიც არის ტენდენცია, როდესაც ხალხი უარს ამბობს ვაქცინაციაზე, რადგან ვაქცინა ახალი შექმნილია და შესაბამისად, მოსახლეობა სიფრთხილით უდგება ამ საკითხს. 

კიდევ ერთი მიზეზი, რომელიც თქვენს კითხვაში გაჟღერდა, არის შიშის და ნდობის მომენტი, ეს ორი ფაქტორი წყვეტს, რამდენად წავა და აიცრება ადამიანი, გააჩნია, ვის ან რას უფრო ვენდობით.

ზოგადად, სოციუმის დაყოფა „ვაქსერებად“ და „ანტივაქსერებად“ ცოტა არ იყოს გადაჭარბებულია. „ანტივაქსერებში“ ძირითადად მოიაზრება ხოლმე ის ხალხი, რომელიც კატეგორიულად ეწინააღმდეგება ვაქცინაციას. თითქოს ზუსტად ისინი შეადგენენ მოსახლეობის იმ ნაწილს, რომლებსაც მიაჩნიათ, რომ ცივილიზაციას ვაქცინაციით საფრთხე ემუქრება. მთლად ასე არ არის, იმ ადამიანებშიც, რომლებიც არ არიან მომხრეები, რამდენიმე ჯგუფი გამოიყოფა. 

კვლავ ნდობის საკითხი მინდა შემოვიტანო იმიტომ, რომ არსებობენ ადამიანები, რომლებიც, როგორც უკვე ვთქვი, არ ენდობიან ვაქცინას და ჯანდაცვის სისტემას საკუთარი გამოცდილების ხარჯზე, ან იმ ინფორმაციის ხარჯზე, რაც ყოველდღიურად ვრცელდება, სადაც დიდი დოზით არის ასახული ვაქცინაციის უარყოფითი მხარეები. 

ასევე, არსებობს ჯგუფი საზოგადოებისა, რომლებიც განსაკუთრებით ზრუნავენ ფსიქიკურ, სულიერ ჯანმრთელობაზე და ენდობიან საკუთარ სხეულს, სიჯანსაღეს, რის გამოც ამბობენ უარს. ისინი, ძირითადად, ვაქცინის წინააღმდეგ არ მიდიან, უბრალოდ თვითონ არ თვლიან საჭიროდ, რომ აიცრან. 

აქვე გამოვყოთ კატეგორია, რომლებიც, პირიქით, არ ენდობიან საკუთარ სხეულს და მიუხედავად იმისა, რომ შეიძლება სრულად იყვნენ ვაქცინირებულები, მაინც შიშით უყურებენ ამ საკითხს, ასე ვთქვათ „დაპანიკებული“ ხალხის ჯგუფი.

კიდევ ერთი ჯგუფი, რომელსაც ხშირ შემთხვევაში რელიგიასთან აქვს მჭიდრო კავშირი და რომლებიც ჩიპების მოლოდინში არიან, ეს ყველაფერი კი ანტიქრისტესთან ასოცირდება, ზუსტად ამიტომ ენდობიან იმ ინფორმაციას, რომელსაც იღებენ მათთვის პატივცემული ადამიანებისგან. ანუ გააჩნია, ვის ენდობა ამ შემთხვევაში ადამიანი.

- როგორ შეიძლება ამ კუთხით ხალხის ნდობის მოპოვება და ეჭვებთან შებრძოლება?

- სიმართლე გითხრათ, მე დაგვიანებულად მეჩვენება ეს ყველაფერი, რადგან ადამიანებს გვახასიათებს ასეთი თავისებურება, რომ როდესაც მივიღებთ გადაწყვეტილებას, ისე განვეწყობით ხოლმე, რომ შემდეგ რითიც შეგვიძლია მხარს ვუჭერთ უკვე ჩამოყალიბებულ აზრს ამა თუ იმ საკითხზე, გვიყვარს, როდესაც მართლები ვართ. შესაბამისად, კარგი იქნებოდა, აქამდე მიღებულიყო ზომები, რათა სხვანაირად მიეღო მოსახლეობას ინფორმაცია. ვაქცინაციის პროცესის დაწყებიდან თვეები გავიდა და ჩვენ უკვე იმ ეტაპზე ვართ, როდესაც თითქმის ყველა ადამიანმა იცის, უნდა თუ არ უნდა აცრა. შესაბამისად, ვთვლი, ნდობის მოპოვებასთან დაკავშირებით ზომების მიღება დაგვიანებულია ან ძალიან რთული იქნება.

- სამედიცინო კუთხით ვიცით, რომ ინფორმირებაა საჭირო, თუმცა ფსიქოლოგიურად როგორ შეიძლება მივუდგეთ ამ საკითხს? ფაქტია, ძადატანება უკუშედეგს იძლევა.

- ერთადერთი ვერსია იქნებოდა ძალდატანებითი ვაქცინაცია, რა შემთხვევაშიც აიცრებოდნენ ადამიანები, რასაც პირადად მე ვერანაირად ვერ მივესალმები. 

ესაუბრა მარიამ ჩოქური

წაიკითხეთ სრულად