Baby Bag

,,იქ, სადაც სიყვარულია, იქ, სადაც ემოციური ინტელექტის საფუძველი არსებობს, შესაძლებელია, ჩემი თავის და სხვების გაგება, ეს უკვე საშუალებას მაძლევს, რომ ნებისმიერ ურთიერთობაში სიმშვიდე შევინარჩუნო" - ნანა ჩაჩუა

,,იქ, სადაც სიყვარულია, იქ, სადაც ემოციური ინტელექტის საფუძველი არსებობს, შესაძლებელია, ჩემი თავის და სხვების გაგება, ეს უკვე საშუალებას მაძლევს, რომ ნებისმიერ ურთიერთობაში სიმშვიდე შევინარჩუნო" - ნანა ჩაჩუა

ფსიქოლოგმა ნანა ჩაჩუამ ემოციური ინტელექტის მნიშვნელობაზე ისაუბრა.

„ემოციის მართვაზე პასუხისმგებელია ემოციური ინტელექტი(EQ), ეს არის საკუთარი და სხვების ემოციის აღქმა, გაგება, გამოხატვა, ხოლო მართვა და რეგულირება უკვე შემდეგ არის შესაძლებელი. ამის საფუძველი, რაც არ უნდა საოცარი იყოს, სიყვარულია. სიყვარული ეს არის ენერგია, მიმართულება, რომელიც გიბიძგებს საკუთარი თავის გაგებისკენ.“

აქ ადგილი არ აქვს განკითხვას, ანუ სხვების მოქმედების და საკუთარი ქმედებების ისეთ განსჯას, რომელსაც შეფასებები მოჰყვება. მხოლოდ და მხოლოდ იმ მოვლენის მიზეზ-შედეგობრივი კავშირის წვდომა გვინდა, მისი გაგება თუ რატომ ხდება ეს, რა არის რის გამოც საკუთარ თავს ვერ გამოვხატავ ან რაღაცას ვერ გავაკეთებ. ასეთ დროს, წარუმატებლობა და შეფერხებები, რომელსაც ჩვენს ცხოვრებაში ადგილი აქვს, ერთგვარი გაკვეთილია და გამოცდილებად შეიძლება იქცეს".

ფსიქოლოგის თქმით, ემოციური ინტელექტი, რასაც სიყვარული ახლავს თან გვაძლევს საშუალებას სიმშვიდით დავამყაროთ „ცხოვრებასთან“ ურთიერთობა:

,,იქ, სადაც სიყვარულია, იქ, სადაც ემოციური ინტელექტის საფუძველი არსებობს, შესაძლებელია, ჩემი თავის და სხვების გაგება, ეს უკვე საშუალებას მაძლევს, რომ ნებისმიერ ურთიერთობაში სიმშვიდე შევინარჩუნო."

წყარო: რადიო ფორტუნა FN 106.9

შეიძლება დაინტერესდეთ

„რაც მეტს იკოტრიალებს, მით უფრო კარგად არის ბავშვი... ბავშვს არ უნდა სიწყნარე,“- ნევროლოგი ბაკურ კოტეტიშვილი

„რაც მეტს იკოტრიალებს, მით უფრო კარგად არის ბავშვი... ბავშვს არ უნდა სიწყნარე,“- ნევროლოგი ბაკურ კოტეტიშვილი

ნევროლოგმა ბაკურ კოტეტიშვილმა ბავშვის განვითარებისთვის კომუნიკაციისა და ფიზიკური აქტივობის მნიშვნელობაზე ისაუბრა:

„კომუნიკაცია ბავშვისთვის ძალიან მნიშვნელოვანი ფენომენია. კომუნიკაციის გარეშე ბავშვის განვითარება ძალიან რთულია. მან კომუნიკაციით უნდა ჩამოაყალიბოს სოციალური ურთიერთობების ფენომენი, გაიგოს ვინ ვინ არის. გაიხსენეთ თქვენი თავი, როგორ გვიხაროდა არდადეგებზე წასვლა, მაგრამ როგორც კი მთავრდებოდა არდადეგები, გვენატრებოდა კლასელები, სკოლა კი არა, კლასელები! ეს სულ სხვა რამ არის. ჩვენი სოციუმი გვენატრებოდა. ცოტა მოზრდილ ასაკში დასასვენებლადაც კი კლასელებთან ერთად დავდიოდით.

ის, რაც ბავშვებისთვის ყველაზე მნიშვნელოვანია, არის ფიზიკური აქტივობა. სახლში ვისაც ფართი არ აქვს, უბრალოდ რამოდენიმე სკამისგან აუწყონ გასართობი ბავშვებს. იმ სკამის ქვეშ იძრომიალონ, გაძვრნენ, გამოძვრნენ, გადაგორდნენ, გადმოგორდნენ. რაც მეტს იკოტრიალებს, მით უფრო კარგად არის ბავშვი. რაც უფრო დასვამთ, მით უფრო ცუდად მიდის მერე საქმე. მისმა ხერხემალმა, მისმა კუნთებმა, მისმა ტვინმა სულ უნდა იმუშაოს. ბავშვი რეალურად უკვე აძვრა ასაძრომზე, გადმოსაგდები გადმოაგდო და ამიტომ ისევ იწყება: „დაჯექი, წყნარი თამაშები ვითამაშოთ.“ არ უნდა იმას სიწყნარე.

მუსიკითა და არტ-თერაპიით ბავშვი რეალიზაციას აკეთებს. თუნდაც ერთი პლასტელინისგან გამოძერწოს რაღაც ბეკეკა. იმ წუთას ის რეალიზებულია და ძალიან შედეგობრივია ეს. იმიტომ, რომ მან მიიღო გარკვეული შედეგი. ეს აუცილებელი პირობაა ბავშვის განვითარებისთვის. ჯერ ერთი, ის ნატიფ მოძრაობებს ავითარებს. ეს ტვინისთვის ძალიან მნიშვნელოვანია. იგივეა ნებისმიერ მუსიკალურ ინსტრუმენტზე დაკვრა. ნებისმიერი მუსიკალობა ნებისმიერ ინსტრუმენტზე, მხატვრობა, ძერწვა, არის სასარგებლო. არ არის აუცილებელი ეს იყოს „წყნარი თამაშები.“ გადაკოტრიალდეს და ისე გამოძერწოს ბავშვმა, არ არის ეს პრობლემა,“- მოცემულ საკითხზე ბაკურ კოტეტიშვილმა საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „დღის კოდი“ ისაუბრა.

წყარო:​ „დღის კოდი“

წაიკითხეთ სრულად