Baby Bag

„ასეთი დედა შვილს აავადმყოფებს პანიკური აშლილობით, ბავშვი განწირულია ამისთვის,“ - ფსიქოლოგი ნათია ფანჯიკიზე

„ასეთი დედა შვილს აავადმყოფებს  პანიკური აშლილობით, ბავშვი განწირულია ამისთვის,“ - ფსიქოლოგი ნათია ფანჯიკიზე

ფსიქოლოგმა ნათია ფანჯიკიძემ მშობლებს ურჩია თავი შეიკავონ ბავშვის გამო გადაჭარბებულ შფოთვაზე, რათა შვილის ფსიქიკას ზიანი არ მიაყენონ:

„ძალიან ხშირად ადამიანებს შვილები თითქოს ეხმარებიან შიშების გადაძლევაში. ოღონდ შვილი იყოს კარგად და ჩემი თავი ჯანდაბას. საკუთარი უკვდავების იდეის შვილში გადატანა ხდება. სწორედ ასეთ დროს ხდება ადამიანი უფრო „საშიში.“ ის აავადმყოფებს შვილს პანიკური აშლილობით. ამისთვის განწირულები არიან ბავშვები აუცილებლად.“

ნათია ფანჯიკიძის თქმით, დედამ შვილის ფსიქიკური დაცვა უნდა უზრუნველყოს:

​დედა, რომელიც არის ყველაზე ავტორიტეტული ფიგურა, უნდა უზრუნველყოფდეს ბავშვის ფსიქიკური დაცვის მექანიზმს. ეს არის გარანტია უშფოთველობის, სამყაროს სანდოობის. როგორი დაცულობაც იყო დედის მუცელში, დედამ უნდა შეძლოს, რომ ბავშვს შეუნარჩუნოს იმ პერიოდის მანძილზე, სანამ „ბარტყი“ დასაცავია. დედა, რომელიც შვილს ეუბნება: „გადასასვლელზე არ გადახვიდე, მანქანა არ დაგეჯახოს, არ წაიქცე, ნუ დარბიხარ,“ ბავშვისთის საფრთხის მომტანი ხდება. ამ დროს შვილი სულ დადარაჯებულია, უკვე განიცდის პანიკის შეტევას, რომელსაც ვერ აცნობიერებს. რა თქმა უნდა, ეს აუცილებლად დაუპირისპირდება მას ზრდასრულობაში.“

„ყოველი სიტუაციის საფრთხის შემცველ სიტუაციად წარმოსახვა არ შეიძლება. ამაზე საშინელს, ალბათ, ვერაფერს ვერ გავუკეთებთ ჩვენს შვილებს. ​არანაირი სიფრთხილე არ უზრუნველყოფს ჩვენს უკვდავებას და მარცხის გარეშე ყოფნას. მარცხის გარეშე ყოფა არ არსებობს. როგორ შეიძლება არ დარბოდეს ბავშვი იმის შიშით, რომ არ იტკინოს ფეხი?!“ - აღნიშნულ საკითხებზე ნათია ფანჯიკიძემ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო:​ პირადი ექიმი - მარი მალაზონია

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

„ბავშვების შიშების უმეტესობა უფროსების შიშია სინამდვილეში. ბავშვს ეშინია იმიტომ, რომ შენ შ...
​ფსიქოლოგმა ნათია ფანჯიკიძემ ბავშვების შიშების შესახებ ისაუბრა. მან აღნიშნა, რომ ბავშვების შიშები ხშირად უფროსების შიშების ანარეკლია:„ბავშვების შიშების უმეტესობა უფროსების შიშია სინამდვილეში. ჩვენ ვლა...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ბავშვები უნდა წავახალისოთ, რომ მშობელს მოუყვნენ, რა ხდება; ეს არ არის ამბის მიტანა“

„ბავშვები უნდა წავახალისოთ, რომ მშობელს მოუყვნენ, რა ხდება; ეს არ არის ამბის მიტანა“

„საზოგადოებაში ბავშვის თავის დამკვიდრება, მიკუთვნების განცდა არის ყველაზე მთავარი მას შემდეგ, რაც ფიზიკური მოთხოვნილებების დაკმაყოფილება მოხდება“, - ამის შესახებ ნეიროფსიქოლოგმა, თამარ გაგოშიძემ პირველი არხის გადაცემაში  „პირადი ექიმი მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

„ასე ორი წლის ასაკიდან ბავშვი გამოეჯაჭვება ოჯახს და აღმოაჩენს, რომ საკუთარი „მე“ გააჩნია. აქედან უკვე იწყება მისი მოგზაურობა სრულიად სხვა სამყაროში., როდესაც მან ამ სამყაროს კეთილგანწყობა უნდა დაიმსახუროს. უკვე მას უყურებს უკუკავშირის თვალსაზრისით. ეს ძალიან მნიშვნელოვანი მექანიზმარია - როგორი ვარ მე, კარგი თუ ცუდი. ეს მოგზაურობა არის ძალიან მნიშვნელოვანი ბავშვის შემდგომ პიროვნულად ჩამოყალიბებაში. აქ გარემოს აქვს გადამწყვეტი მნიშვნელობა. ბავშვები მიმბაძველი არსებები არიან. ისინი უნდა წავახალისოთ, რომ მშობელს მოუყვნენ, რა ხდება. ეს არ არის ამბის მიტანა. გადავიტანოს ეს გულწრფელობის რანგში იმიტომ, რომ შემდეგ ხდება ხოლმე ძალიან სერიოზული პრობლემები, როდესაც ბავშვი ვერ ამბობს რაიმეს ვერავისთან და ამას მოჰყვება ხოლმე კატასტროფული შედეგები. ძალიან მნიშვნელოვანია, როგორი იქნება ჩვენი რეაგირება. ის უნდა იყოს შემეცნებითი - რა მოხდა? ეს უნდა გავარკვიოთ და გადავიტანოთ აღწერით პლანში. ბავშვი უნდა მოჰყვეს, რა მოხდა, რა იგრძნო. ცხადია, ეს მისი ინტერპრეტაციაა. 

სკოლასა და საბავშვო ბაღთან მშობლის თანამშრომლობა არის გადამწყვეტი ფაქტორი ბავშვის ინტერესიდან გამომდინარე. არ უნდა შეგვეშინდეს, არ უნდა დაგvეზაროს, არა იმიტომ, რომ, მაგალითად, ჩვენ რაიმე დავაბრალოთ სკოლას, მასწავლებელს, სხვა მშობელს, უბრალოდ, უნდა გამოვიძიოთ - რა ხდება. იქიდან ხშირად შესაძლოა, მტრული დამოკიდებულება იყოს სხვა მშობლისგან, მასწავლებლისგან, რადგან ყველას აქვს თავდაცვითი მომენტი, რომ ვინმემ რამე არ დამაბრალოს და ვინმემ არ იფიქროს, რომ მე შეცდომა დავუშვი. აქ მივდივართ საზოგადოებაში ყველაზე მთავარ ღირებულებასთან - შეცდომის უარყოფასთან“, - აღნიშნა გაგოშიძემ.

წყარო: ,​,პირადი ექიმი მარი მალაზონია"

წაიკითხეთ სრულად