Baby Bag

რატომ ჰგონია ხალხს, რომ ვაქცინაციით მსოფლიო მოსახლეობის ამოწყვეტაა დაგეგმილი? - საკითხის ფსიქოლოგიური ასპექტები

რატომ ჰგონია ხალხს, რომ ვაქცინაციით მსოფლიო მოსახლეობის ამოწყვეტაა დაგეგმილი? - საკითხის ფსიქოლოგიური ასპექტები
როგორ აიხსნება ფსიქოლოგიურად ხალხის შიში იმის შესახებ, რომ ვაქცინაციით მსოფლიო მოსახლეობის განადგურებაა შესაძლებელი? - ამ საკითხზე ​MomsEdu.ge-ს ესაუბრა ფსიქოთერაპევტი, ტრენერი ნინო ვერხვიაშვილი.

- რატომ ჰგონია ხალხს, რომ ვაქცინაციით მსოფლიო მოსახლეობის ამოწყვეტაა დაგეგმილი, ფსიქოლოგიურად რა ფენომენია ეს?

- არა მარტო ჩვენთან, არამედ სხვა ქვეყნებშიც არის ტენდენცია, როდესაც ხალხი უარს ამბობს ვაქცინაციაზე, რადგან ვაქცინა ახალი შექმნილია და შესაბამისად, მოსახლეობა სიფრთხილით უდგება ამ საკითხს. 

კიდევ ერთი მიზეზი, რომელიც თქვენს კითხვაში გაჟღერდა, არის შიშის და ნდობის მომენტი, ეს ორი ფაქტორი წყვეტს, რამდენად წავა და აიცრება ადამიანი, გააჩნია, ვის ან რას უფრო ვენდობით.

ზოგადად, სოციუმის დაყოფა „ვაქსერებად“ და „ანტივაქსერებად“ ცოტა არ იყოს გადაჭარბებულია. „ანტივაქსერებში“ ძირითადად მოიაზრება ხოლმე ის ხალხი, რომელიც კატეგორიულად ეწინააღმდეგება ვაქცინაციას. თითქოს ზუსტად ისინი შეადგენენ მოსახლეობის იმ ნაწილს, რომლებსაც მიაჩნიათ, რომ ცივილიზაციას ვაქცინაციით საფრთხე ემუქრება. მთლად ასე არ არის, იმ ადამიანებშიც, რომლებიც არ არიან მომხრეები, რამდენიმე ჯგუფი გამოიყოფა. 

კვლავ ნდობის საკითხი მინდა შემოვიტანო იმიტომ, რომ არსებობენ ადამიანები, რომლებიც, როგორც უკვე ვთქვი, არ ენდობიან ვაქცინას და ჯანდაცვის სისტემას საკუთარი გამოცდილების ხარჯზე, ან იმ ინფორმაციის ხარჯზე, რაც ყოველდღიურად ვრცელდება, სადაც დიდი დოზით არის ასახული ვაქცინაციის უარყოფითი მხარეები. 

ასევე, არსებობს ჯგუფი საზოგადოებისა, რომლებიც განსაკუთრებით ზრუნავენ ფსიქიკურ, სულიერ ჯანმრთელობაზე და ენდობიან საკუთარ სხეულს, სიჯანსაღეს, რის გამოც ამბობენ უარს. ისინი, ძირითადად, ვაქცინის წინააღმდეგ არ მიდიან, უბრალოდ თვითონ არ თვლიან საჭიროდ, რომ აიცრან. 

აქვე გამოვყოთ კატეგორია, რომლებიც, პირიქით, არ ენდობიან საკუთარ სხეულს და მიუხედავად იმისა, რომ შეიძლება სრულად იყვნენ ვაქცინირებულები, მაინც შიშით უყურებენ ამ საკითხს, ასე ვთქვათ „დაპანიკებული“ ხალხის ჯგუფი.

კიდევ ერთი ჯგუფი, რომელსაც ხშირ შემთხვევაში რელიგიასთან აქვს მჭიდრო კავშირი და რომლებიც ჩიპების მოლოდინში არიან, ეს ყველაფერი კი ანტიქრისტესთან ასოცირდება, ზუსტად ამიტომ ენდობიან იმ ინფორმაციას, რომელსაც იღებენ მათთვის პატივცემული ადამიანებისგან. ანუ გააჩნია, ვის ენდობა ამ შემთხვევაში ადამიანი.

- როგორ შეიძლება ამ კუთხით ხალხის ნდობის მოპოვება და ეჭვებთან შებრძოლება?

- სიმართლე გითხრათ, მე დაგვიანებულად მეჩვენება ეს ყველაფერი, რადგან ადამიანებს გვახასიათებს ასეთი თავისებურება, რომ როდესაც მივიღებთ გადაწყვეტილებას, ისე განვეწყობით ხოლმე, რომ შემდეგ რითიც შეგვიძლია მხარს ვუჭერთ უკვე ჩამოყალიბებულ აზრს ამა თუ იმ საკითხზე, გვიყვარს, როდესაც მართლები ვართ. შესაბამისად, კარგი იქნებოდა, აქამდე მიღებულიყო ზომები, რათა სხვანაირად მიეღო მოსახლეობას ინფორმაცია. ვაქცინაციის პროცესის დაწყებიდან თვეები გავიდა და ჩვენ უკვე იმ ეტაპზე ვართ, როდესაც თითქმის ყველა ადამიანმა იცის, უნდა თუ არ უნდა აცრა. შესაბამისად, ვთვლი, ნდობის მოპოვებასთან დაკავშირებით ზომების მიღება დაგვიანებულია ან ძალიან რთული იქნება.

- სამედიცინო კუთხით ვიცით, რომ ინფორმირებაა საჭირო, თუმცა ფსიქოლოგიურად როგორ შეიძლება მივუდგეთ ამ საკითხს? ფაქტია, ძადატანება უკუშედეგს იძლევა.

- ერთადერთი ვერსია იქნებოდა ძალდატანებითი ვაქცინაცია, რა შემთხვევაშიც აიცრებოდნენ ადამიანები, რასაც პირადად მე ვერანაირად ვერ მივესალმები. 

ესაუბრა მარიამ ჩოქური

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცო​დნე დედების ჯგუფი“)

შეიძლება დაინტერესდეთ

„რაც მეტს იკოტრიალებს, მით უფრო კარგად არის ბავშვი... ბავშვს არ უნდა სიწყნარე,“- ნევროლოგი ბაკურ კოტეტიშვილი

„რაც მეტს იკოტრიალებს, მით უფრო კარგად არის ბავშვი... ბავშვს არ უნდა სიწყნარე,“- ნევროლოგი ბაკურ კოტეტიშვილი

ნევროლოგმა ბაკურ კოტეტიშვილმა ბავშვის განვითარებისთვის კომუნიკაციისა და ფიზიკური აქტივობის მნიშვნელობაზე ისაუბრა:

„კომუნიკაცია ბავშვისთვის ძალიან მნიშვნელოვანი ფენომენია. კომუნიკაციის გარეშე ბავშვის განვითარება ძალიან რთულია. მან კომუნიკაციით უნდა ჩამოაყალიბოს სოციალური ურთიერთობების ფენომენი, გაიგოს ვინ ვინ არის. გაიხსენეთ თქვენი თავი, როგორ გვიხაროდა არდადეგებზე წასვლა, მაგრამ როგორც კი მთავრდებოდა არდადეგები, გვენატრებოდა კლასელები, სკოლა კი არა, კლასელები! ეს სულ სხვა რამ არის. ჩვენი სოციუმი გვენატრებოდა. ცოტა მოზრდილ ასაკში დასასვენებლადაც კი კლასელებთან ერთად დავდიოდით.

ის, რაც ბავშვებისთვის ყველაზე მნიშვნელოვანია, არის ფიზიკური აქტივობა. სახლში ვისაც ფართი არ აქვს, უბრალოდ რამოდენიმე სკამისგან აუწყონ გასართობი ბავშვებს. იმ სკამის ქვეშ იძრომიალონ, გაძვრნენ, გამოძვრნენ, გადაგორდნენ, გადმოგორდნენ. რაც მეტს იკოტრიალებს, მით უფრო კარგად არის ბავშვი. რაც უფრო დასვამთ, მით უფრო ცუდად მიდის მერე საქმე. მისმა ხერხემალმა, მისმა კუნთებმა, მისმა ტვინმა სულ უნდა იმუშაოს. ბავშვი რეალურად უკვე აძვრა ასაძრომზე, გადმოსაგდები გადმოაგდო და ამიტომ ისევ იწყება: „დაჯექი, წყნარი თამაშები ვითამაშოთ.“ არ უნდა იმას სიწყნარე.

მუსიკითა და არტ-თერაპიით ბავშვი რეალიზაციას აკეთებს. თუნდაც ერთი პლასტელინისგან გამოძერწოს რაღაც ბეკეკა. იმ წუთას ის რეალიზებულია და ძალიან შედეგობრივია ეს. იმიტომ, რომ მან მიიღო გარკვეული შედეგი. ეს აუცილებელი პირობაა ბავშვის განვითარებისთვის. ჯერ ერთი, ის ნატიფ მოძრაობებს ავითარებს. ეს ტვინისთვის ძალიან მნიშვნელოვანია. იგივეა ნებისმიერ მუსიკალურ ინსტრუმენტზე დაკვრა. ნებისმიერი მუსიკალობა ნებისმიერ ინსტრუმენტზე, მხატვრობა, ძერწვა, არის სასარგებლო. არ არის აუცილებელი ეს იყოს „წყნარი თამაშები.“ გადაკოტრიალდეს და ისე გამოძერწოს ბავშვმა, არ არის ეს პრობლემა,“- მოცემულ საკითხზე ბაკურ კოტეტიშვილმა საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „დღის კოდი“ ისაუბრა.

წყარო:​ „დღის კოდი“

წაიკითხეთ სრულად