Baby Bag

„თითქოს გავუთამამდით ამ პრობლემას, თითქოს ხელი ჩავიქნიეთ, დისტანცირების დაცვა ნაკლებია,“ - ფსიქიატრი ნინო ოკრიბელაშვილი

„თითქოს გავუთამამდით ამ პრობლემას, თითქოს ხელი ჩავიქნიეთ, დისტანცირების დაცვა ნაკლებია,“ - ფსიქიატრი ნინო ოკრიბელაშვილი

ფსიქიატრმა ნინო ოკრიბელაშვილმა ადამიანის ფსიქიკაზე სოციალური იზოლაციის ზეგავლენის შესახებ ისაუბრა:

„ადამიანი მარტო ვერ იცხოვრებს. რაც უნდა ვეცადოთ ჩვენ იზოლაციას, კომუნიკაცია გვექნება. მარტოობისგან დაცვის ერთადერთი გზა ჯერჯერობით არსებობს: პირბადე, დისტანცია და ვაქცინაცია. თუ ამ სამეულს კარგად გავივლით, სავარაუდოდ დაბალი რისკია იმისა, რომ პრობლემა ჩვენც შეგვეხება. დღეს უკვე საუბარია, რომ პოსტკოვიდური პერიოდიც საკმაოდ რთულად მიდის. განსაკუთრებით ფსიქოლოგიურ კონტექსტში. ის აძლიერებს შფოთვას, შიშს, ემოციურ სირთულეებს. დღეს რასაც ვხედავთ, ობსესიური, აკვიატებული თემატიკა წინა პლანზეა წამოსული.“

„იზოლაციის მხრივ ყველაზე მოწყვლადი ჯგუფი ბავშვები არიან, სადაც სოციალური ურთიერთობების სწავლა უნდა დაიწყოს ძალიან ადრეული ასაკიდან. მე მინდა გამოვხატო ჩემი სრული მზაობა ვისაუბრო კიდევ ერთ თემაზე. თითქოს გავუთამამდით ამ პრობლემას. რაღაცნაირაც თითქოს ხელი ჩავიქნიეთ. ის მაქსიმალური სოციალიზაცია, რაც ბოლო 10 დღის განმავლობაში ხდება საქართველოში, როდესაც დისტანცირების დაცვა ნაკლებია, ფაქტია, რომ ნაკლებად ხდება საკუთარი თავისა და სხვების დაცვა. იზოლაციისკენ ნაკლებად მიდრეკილია ხალხი. მცირე ნაწილია, ვინც იცავს წესებს. მე კვლავ იზოცალიისა და ჩაკეტვისკენ არ მოვუწოდებ, მაგრამ საკუთარ თავს თვითონვე უნდა დაუწესო სოციალური იზოლაციის საზღვრები. არის მოსაზრება, რომ თავის დროზე ისპანკამ გამოიწვია დეკადანსი ევროპის მთელ რიგ ქვეყნებში, როდესაც ადამიანებმა დაიწყეს სხვაგვარი ტიპის ცხოვრება. ვნახოთ, რას მოიტანს მომავალი. მომავალი ძალიან საინტერესოა, თუმცა უიმედოდ არ მიმაჩია,“ - აღნიშნულ საკითხზე ნინო ოკრიბელაშვილმა საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო: ​„პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“

შეიძლება დაინტერესდეთ

როგორ მოვიქცეთ, როდესაც ბავშვი სახლში რაღაცას გააფუჭებს? - ფსიქოლოგი ცირა ბარქაია

ფსიქოლოგმა ცირა ბარქაიამ ბავშვის მიერ რაიმე ნივთის დაზიანების შემთხვევაში მასთან კომუნიკაციის სწორ მეთოდებზე ისაუბრა:

„ბავშვმა რაღაც გააფუჭა, „შემოეფუჭა,“ ის ამასთან დაკავშირებით იღებს ძალიან უარყოფით რეაქციებს. ადრეული ასაკის ბავშვებში, ჩვენი ერთი შეფასებით შეიძლება აღმოვაჩინოთ, რომ ბავშვმა დაამტვრია ან გატეხა სათამაშო, შეიძლება გამოვართვათ, ვთქვათ: „შენ არაფრის ღირსი არ ხარ, მოგიტანე და გააფუჭე.“ სინამდვილეში, როდესაც ბავშვი რაღაცის აღმოჩენას აკეთებს, თვალიერების პროცესში შეიძლება დაინტერესდეს, როგორია ეს ნივთი შიგნიდან და ამ ჩხირკედელაობაში გაფუჭდეს ეს ნივთი. ეს მნიშვნელოვანია ადრეული ასაკის ბავშვებისთვის. ამით ისინი სწავლობენ და ვითარდებიან.

შესაძლოა, ბავშვმა დააზიანოს ისეთი ნივთი, რომელიც მშობლისთვის არის ღირებული. რატომ გატეხე ნივთი? რა პასუხი უნდა მიიღონ ამ დროს ორი წლის ბავშვისგან ან სამი წლის ბავშვისგან? მოდი, ასე შევხედოთ: რა არის უფრო მნიშვნელოვანი? ის პიროვნება, რომელიც ჩვენ წინ დგას თუ ნივთი, რომელიც ღირებული იყო, მაგრამ ნივთი იყო?! თუ ბავშვს შემთხვევით გაუტყდა ჭიქა და გაოგნებული, შეშფოთებული სახით იყურება, მნიშვნელოვანია, ვუთხრათ: „არაუშავს, ვიცი, რომ შემთხვევით გაგიტყდა, მეც დამმართნია. მოდი, მომეხმარე.“ უსაფრთხოების წესების დაცვით, შესაძლებელია, ბავშვის ჩართვა პროცესებში. ბავშვი გრძნობს, რომ მას რაღაც მოუხდა, მაგრამ მშობელი მასთანაა. ის გრძნობს: „ის დისკომფორტი, რაც მე შევქმენი ჭიქის გატეხვით, დავაკომპენსირე იმით, რომ მშობელს დავეხმარე პრობლემის მოგვარებაში.“

მესმის, რომ მშობელს შეიძლება ეწყინოს, გაბრაზდეს, მაგრამ მნიშვნელოვანია, რომ ბავშვმა ემოციურად დაცული და უსაფრთხო უკუკავშირი მიიღოს. ეს არ იყოს გალანძღვა, დადანაშაულება. ბავშვს გავუზიაროთ ჩვენი ემოციები, ვუთხრათ: „მე მეწყინა, რომ ეს ჭიქა გატყდა. არაუშავს, ხდება ხოლმე, მაგრამ შემდეგისთვის მნიშვნელოვანია, რომ უფრო ფრთხილად იყო. მე მითხარი, რა ნივთი დაგაინტერესებს და მე შენ ამ ნივთს აუცილებლად მოგცემ!“ ბავშვი ასეთ სიტუაციებში ემოციურად დაცულად უნდა გრძნობდეს თავს და არ უნდა იყოს დასჯის, განკითხვისა და გაკიცხვის ობიექტი,“ - მოცემულ საკითხზე ცირა ბარქაიამ საქართველოს პირველ არხზე „ტელესკოლის“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო: ​„ტელესკოლა“

წაიკითხეთ სრულად