Baby Bag

„როდესაც გვაქვს ყელში წვის შეგრძნება, ამ შემთხვევაში ლიმონის წვენი მიუღებელია, ის პირიქით აღრმავებს პათოლოგიურ პროცესს,“- ლევან რატიანი

„როდესაც გვაქვს ყელში წვის შეგრძნება, ამ შემთხვევაში ლიმონის წვენი მიუღებელია, ის პირიქით აღრმავებს პათოლოგიურ პროცესს,“- ლევან რატიანი

პირველი საუნივერსიტეტო კლინიკის დირექტორმა ლევან რატიანმა იმ სარგებლის შესახებ ისაუბრა, რომელიც ციტრუსებს ადამიანის ორგანიზმისთვის ვირუსების წინააღმდეგ ბრძოლაში მოაქვთ:

„ციტრუსები ჭარბად შეიცავს C ვიტამინს, რომელსაც ახასიათებს ანტიოქსიდანტური მოქმედება. დღეს ბუმია ანტიოქსიდანტების გამოგონებაზე, მაგრამ გამოგონებული აგერ გვიდევს. ციტრუსები მარტივი გაციების შემთხვევაში აუმჯობესებს გუნება-განწყობას, ხასიათზე მოჰყავს ადამიანი, ხელს უწყობს დაავადების უკუგანვითარებას.“

„ზედა სასუნთქი გზების ინფექციის შემთხვევაში ციტრუსები უპირობო ხილს წარმოადგენს, მაგრამ ერთი გამონაკლისით: როდესაც გვაქვს ყელის ტკივილი, ამ შემთხვევაში მათი ჭარბი მიღება არ შეიძლება. როდესაც გვაქვს ყელში წვის შეგრძნება, ამ დროს ლიმონის წვენი მიუღებელია, იმიტომ, რომ ის პირიქით აღრმავებს პათოლოგიურ პროცესს. ციტრუსები ძალიან კარგად მოქმედებს სახსრების ტკივილის შემსუბუქებაზე, ასევე კანის გაჯანსაღებასა და უბერებლობაზე. ამ ხილს უნარი შესწევს დაწვას ჭარბი რაოდენობით ცხიმი,“ - აღნიშნულ საკითხზე ლევან რატიანმა ტელეკომპანია „რუსთავი 2“-ის გადაცემაში „ექიმები“ ისაუბრა.

წყარო:​ „ექიმები“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„არ ვიცი, იმ ღამით რამ გადაგვარჩინა... ალბათ, მედიკო ძალიან ლამაზი იყო,“ - ლაშა თაბუკაშვილის მოგონება

„არ ვიცი, იმ ღამით რამ გადაგვარჩინა... ალბათ, მედიკო ძალიან ლამაზი იყო,“ - ლაშა თაბუკაშვილის მოგონება

მედეა ჯაფარიძისა და რეზო თაბუკაშვილის ვაჟი, დრამატურგი ლაშა თაბუკაშვილი 1956 წლის 9 მარტის მოვლენებს იხსენებს და მისი ბავშვობის ყველაზე მკაფიოდ აღბეჭდილი მოგონების შესახებ საუბრობს:

„ხუთი წლის ასაკში არცთუ ბევრი რამ გამახსოვრდება, მაგრამ 1956 წლის 9 მარტის ზოგიერთი ფრაგმენტი მკაფიოდ ჩამებეჭდა მეხსიერებაში. ზედ რუსთაველზე ვცხოვრობდით და ყველა პარადისა თუ მაგათი დღესასწაულის დროს ტანკები ჩვენი ფანჯრების ქვეშ იდგა ხოლმე. მეძინა... რეზო მოვიდა გვიან. მამა ნასვამი იყო. ხელში ამიყვანა, აივანზე გავიდა და გადამახედა. მთელს რუსთაველზე ჩაჩქანიანი ჯარისკაცები იყვნენ. მაშინ რეზომ ხმამაღლა რუსულ ენაზე, მათ გასაგონად მითხრა: „აი, შეხედე და დაიმახსოვრე, ესენი არიან შენი ერის ჯალათები.“ მერე ძირს დამსვა, რუსი ჯარისკაცების გინების ხმა გაისმა და რეზო აივნიდან ქუჩაში ჩახტა, მთვრალი სალდათისთვის უწმაწურ გინებაზე პასუხის გასაცემად. ჩხუბი დიდხანს არ გაგრძელებულა – ჯარისკაცები ხიშტებზე უპირებდნენ აგებას, მაგრამ ამ დროს დედაჩემი, ფეხშიშველი, ღამის პერანგით სახლიდან გამოვარდა და გადაეფარა. არ ვიცი, იმ ღამით რამ გადაგვარჩინა. ალბათ, მედიკო ძალიან ლამაზი იყო...“ 

წაიკითხეთ სრულად