Baby Bag

„სარქველი სარქველში“ - საქართველოში ურთულესი კარდიოქირურგიული პროცედურა ჩატარდა

„სარქველი სარქველში“ - საქართველოში ურთულესი კარდიოქირურგიული პროცედურა ჩატარდა

65 წელს გადაცილებულმა პაციენტმა ჩვეული ფიზიკური აქტივობის შეზღუდვით ექიმს მიმართა. 10 წლის წინ ქირურგიული წესით ჰქონდა აორტის სარქველი გამოცვლილი, ბიოლოგიური სარქველი ეყენა, რომელმაც ეფექტურობა დაკარგა. კვლევები კრიტიკულ ციფრებსა და მაღალ რისკებს აჩვენებდა... შედგა კონსილიუმი და ყველა დეტალის, რაც მთავარია პაციენტის სურვილის გათვალისწინებით, ტრანსკათერეტული აორტის სარქვლის შეცვლის პროცედურა (TAVI) ჩატარდა. „სარქველი სარქველში“ მეთოდი სირთულითა და კომპლექსურობით პირველი იყო, რაც საქართველოში, კერძოდ „ნიუ ჰოსპიტალსში“ წარმატებით წარიმართა, კარდიოლოგ ლაშა მოსიაშვილის ხელმძღვანელობით.

​MOMSEDU.GE გთავაზობთ ინტერვიუს „ნიუ ჰოსპიტალსის“ ინტერვენციული კარდიოლოგიის სამსახურის ხელმძღვანელთან:

- რას გულისხმობს ტრანსკათერეტული აორტის სარქვლის შეცვლის პროცედურა (TAVI)?

ლაშა მოსიაშვილი: „პროცედურა წარმოადგენს აორტის სარქვლის შეცვლის არაქირურგიულ მეთოდს. ძირითადად ნაჩვენებია პაციენტებისთვის, რომელთაც აქვთ მაღალი კარდიოქირურგიული რისკი.

მეთოდი ტექნოლოგიისა და ინტერვენციული კარდიოლოგიის განვითარებამ წარმოშვა. ჩვენ შეგვიძლია ერთი ჩხვლეტით შევცვალოთ სარქველი, რომელიც ვეღარ ასრულებს თავის ფუნქციას და ახალი სარქველი ჩავაყენოთ. ბარძაყის არტერიიდან ან ნებისმიერი პერიფერიული არტერიიდან, საიდანაც შეიძლება აორტაში მოხვდე, სპეციალური კათეტერის მეშვეობით ხდება დაზიანებული სარქვლის გამოცვლა, რომელიც თავისი არსით ბიოლოგიური სარქველია. მას შემდეგ რაც მიდის აორტამდე, სპეციალური მარკერით სწორდება, დგება და იწყებს ფუნქციონირებას.

ცნობისთვის, აორტა გულიდან გამომავალი ყველაზე დიდი არტერიაა, მისი საშუალებით ორგანიზმს ჟანგბადით გაჯერებული სისხლი მიეწოდება, მარცხენა პარკუჭსა და აორტას შორის არის სარქველი. აორტის სარქვლის დაზიანება, გულის სარქვლოვანი აპარატის დაზიანების ყველაზე გავრცელებული ფორმაა - მსოფლიოში 65 წელს გადაცილებული ადამიანების 3%-7% მოიცავს.

- რა იწვევს აორტის სარქვლის დაზიანებას?

ლაშა მოსიაშვილი: „ჩვენ დღეს აორტის სტენოზს, ანუ შევიწროებას განვიხილავთ. ის ასაკობრივი ცვლილებაა, რომელიც სხვადასხვა დეგენერაციული ცვლილებებიდან და კალციფიცირებიდანაა გამოწვეული. რაც უფრო ასაკში შედის ადამიანი, სარქვლის მოძრავი ფურცლები კარგავენ ელასტიურობას, რაც სარქვლის რგოლის დაპატარავებასა და აორტის ხვრელის შევიწროებას იწვევს. თუ აორტის რგოლი არის 1 კვ.სმ-ზე ნაკლები, ითვლება რომ ამ სარქველს დახმარება სჭირდება.

პაციენტს აღენიშნება ადვილად დაღლა, ქოშინი, გულის აჩქარება, ტაქიკარდია, ტკივილი. ექოკარდიოსკოპია დაავადების დადგენის ოქროს სტანდარტია.

- ერთგვარი ანალიზი რომ გავაკეთოთ მკითხველთათვის, აორტის სარქვლის შეცვლის სხვადასხვა მეთოდის დადებითი და უარყოფითი მხარეებისა:

ლაშა მოსიაშვილი: „მოგეხსენებათ, მედიკამენტურ მკურნალობასთან ერთად აორტის სარქვლის შეცვლის ქირურგიული მეთოდი არსებობს - მექანიკური და ბიოლოგიური სარქვლის ჩაყენება. მექანიკური სარქველი მუდმივია, თუმცა ჩვენს პოპულაციაში რთული სამართავია, რადგან მუდმივად საჭიროებს სისხლის გამათხელებლების დოზებს, რათა თავიდან ავიცილოთ თრომბოზი. ბიოლოგიური სარქველი უფრო მარტივი მოსავლელია, თუმცა 10-15 წლამდე აქვს ეფექტური მოქმედება და რეოპერაცია სჭირდება, კარდიოქირურგიული ჩარევით მას 2-3 ჯერ მეტი გართულება ახლავს თან, ვიდრე პირველ შემთხვევაში.

მსგავსი გადაწყვეტილების წინაშე ვიდექით ზემოთქმულ პაციენტთან „სარქველი სარქველში“ მეთოდის ჩატარებისას, მას არ უნდოდა, რომ გულ-მკერდი მეორედ გაგვეხერხა. არა მხოლოდ კარდიოქირურგიის, არამედ TAVI-სთვისაც მაღალი რისკი იყო. ანატომიური თავისებურებების გამო შესაძლოა, გულის მკვებავი მთავარი არტერია დაკეტილიყო და იძულებულნი გავმხდარიყავით, ძველი სარქველი სპეციალური ბალონების საშუალებით გაგვეხლიჩა, რათა ახალი კარგად ჩამდგარიყო. მთავარი რისკი იყო ყელის დახურვა, სტენტირებითვისაც წინასწარ ვიყავით მზად. გავამართლეთ პაციენტის ნდობა, 3 დღეში სრულფასოვნად დაუბრუნდა ცხოვრების რიტმს.“

TAVI-ს კვლევებმა ძალიან კარგი შედეგები გვაჩვენა, რამაც საშუალება მოგვცა, არა მხოლოდ კარდიოქირურგიის რისკის მწონე პაციენტებს ჩავუტაროთ პროცედურა, არამედ პაციენტებს, რომლებიც პირველად არიან აორტის სარქველზე ჩასარევნი. მიზეზი ისაა, რომ განსხვავებით კარდიოქირურგიისგან, TAVI-ს არ სჭირდება დიდი ნარკოზი, არც გულის გაჩერება, არც ჭრილობა. მხოლოდ ერთი ჩხვლეტითა და 90-120 წუთამდე პროცედურით, 3 დღეში პაციენტი სახლში ეწერება და სრულფასოვან ცხოვრებას უბრუნდება.“

5 წელია, რაც საქართველოში TAVI-ს პროცედურა ტარდება, ლაშა მოსიაშვილი კი მეთოდის მართვაში პირველივე დღიდან წარმატებითაა ჩართული. საამაყოა, რომ მაღალკვალიფიციური კარდიოლოგებით დაკომპლექტებულ და ტექნოლოგიურად უმაღლეს დონეზე აღჭურვილ „ნიუ ჰოსპიტალსში“ მსოფლიო მედიცინის თანამედროვე სტანდარტებს ვუწყობთ ფეხს.

R.


პირველად საქართველოში - ოფთალმოლოგიის ეროვნულ ცენტრში რქოვანას შრეობრივი გადანერგვა ლაზერი...
თანამედროვე სამედიცინო სფეროს წარმატება პროფესიონალიზმსა და მაღალტექნოლოგიურ აპარატურას ეფუძნება. საერთაშორისო ტენდენციებს საქართველოშიც აქტიურად უწყობენ ფეხს და ჩვენს მოსახლეობას უკვე აქვს შესაძლებლო...
„ღეროვანი უჯრედების გადანერგვა მათი გადარჩენის ერთადერთი გზაა“ - ინტერვიუ ონკო-ჰემატოლოგიი...
როდესაც დიაგნოზი იცი ან მის გარკვევას ელოდები, როდესაც მკურნალობას იწყებ ან ოპერაციისთვის ემზადები, კლინიკაში მისული პროფესიონალიზმთან და თანამედროვე სტანდარტებთან ერთად, ექიმის კაბინეტში გულისხმიერებ...
​„პაციენტები ტკივილისგან იღვიძებენ, მგონია მდუღარე გადამესხაო“ - ნეიროქირურგი რუდიკო ჯიგან...
ტკივილი, მოძრაობისა და მგრძნობელობის შეზღუდვა - ყურადღების მიღმა დარჩენილი პერიფერიული ნერვული სისტემის დაზიანებები. კარზე ათეულჯერ დააკაკუნეს, ნეიროქირურგს ეძებდნენ, ერთი შეხედვით მარტივი და ყოვ...
​სიცოცხლის გადამრჩენი 3 პროცედურა - ინტერვიუ გიორგი კორძახიასთან
ხარისხი პრიორიტეტია, მედიცინაში - კიდევ უფრო მეტად. მას საერთაშორისო სტანდარტები, მაღალი კვალიფიკაცია და რაც მთავარია, გამოჯანმრთელებულ პაციენტთა რიცხვი მნიშვნელოვნად განსაზღვრავს. ხარისხი წინსვლაზეა...

შეიძლება დაინტერესდეთ

მიზანშეწონილია თუ არა და რა უარყოფითი შედეგები შეიძლება, მოჰყვეს დამამშვიდებლის მიღებას ბავშვებში?

მიზანშეწონილია თუ არა და რა უარყოფითი შედეგები შეიძლება, მოჰყვეს დამამშვიდებლის მიღებას ბავშვებში?
მიზანშეწონილია თუ არა და რა უარყოფითი შედეგები შეიძლება, მოჰყვეს დამამშვიდებლის მიღებას ბავშვებში? - ამ თემაზე ​MomsEdu.ge-ს ესაუბრა ექიმი-პედიატრი, რადიოლოგი ნანა საპანაძე.

- მიზანშეწონილია თუ არა ბავშვებისთვის დამამშვიდებლის მიცემა?

- თავდაპირველად, ვისაუბროთ ადრეული ასაკის 2, 3, 4 თვის ბავშვებზე. მშობელთა უმეტესობის გადმოცემით, ზოგიერთ ბავშვს 6 თვის ასაკამდე განუწყვეტელი ტირილი ახასიათებს. მოდით, თავდაპირველად დავაზუსტოთ, რას ნიშნავს ტირილი ამ ასაკის ბავშვისთვის, ეს მშობლებისთვის საკუთარი საჭიროებების შესახებ ინფორმაციის მიწოდების ერთადერთი გზაა. ამ ასაკში პატარა სიტყვით ვერ აგებინებს დედას, რა სჭირდება და ამიტომაც ცდილობს, ტირილით მიიქციოს ყურადღება. 

ჩვილის ტირილს სხვადასხვა სახე, ტონალობა, ხანგრძლივობა, ინტენსივობა აქვს, რაც ამა თუ იმ საჭიროებაზე მიგვანიშნებს. შიმშილი, სველი საფენი, ტკივილი, გადაღლა და ა.შ. აღსანიშნავია ისიც, რომ თავად დაბადების პროცესი ბავშვისთვის ერთობ სტრესულია, ამავდროულად მისთვის ჩვეული, უსაფრთხო გარემო შეიცვალა სრულიად განსხვავებულით, ვიდრე იგი ამ გადაწყობას შეეგუება, შფოთავს და ამ გრძნობას ტირილით გამოხატავს. 

ითვლება, რომ გესტაცია – დედის ორგანიზმში განაყოფიერებული კვერცხუჯრედის მომწიფებისა და ბავშვად ჩამოყალიბების პერიოდი, პოსტნატალურადაც, ანუ ბავშვის დაბადების შემდგომაც, რამდენიმე ხანს გრძელდება, ეს დაახლოებით გესტაციის 46 კვირას მოიცავს, და ტირილის მაქსიმალური პერიოდიც ამ დრომდე შეიძლება გაგრძელდეს. მაგალითად, თუ ბავშვი დროული, ჯანმრთელი დაიბადა გესტაციის 39–40 კვირაზე, სავარაუდოა, რომ დაბადების შემდგომ მას 6–7 კვირა ტირილის აქტიური პერიოდები ექნება. 

როდესაც ბავშვი ვითარდება ასაკის შესაბამისად, კარგად ჭამს, იმატებს წონაში, აქვს ცნობიერების ადეკვატური დონე, კუნთების ნორმალური ტონუსი, მას დამამშვიდებელი მედიკამენტი არ სჭირდება. 

აღსანიშნავია, რომ განვითარებადი ტვინი ძალიან მოწყვლადია ინტოქსიკაციისადმი და ადრეულ ასაკში საძილე, დამამშვიდებელი საშუალებების გამოყენება არაეფექტურია, ამის გამო მშობელი ზრდის დოზას და ერთვება მანკიერ წრეში, რამაც საბოლოოდ ბავშვის განვითარებაზე ცუდი შედეგი შეიძლება იქონიოს. ვინაიდან ითრგუნება ბავშვის გარემოსთან კომუნიკაციის მნიშვნელოვანი, ერთადერთი საშუალება. ამავდროულად არ არის გამორიცხული ალერგიული რეაქციის განვითარების რისკი. ასე რომ, ერთი შეხედვით მარტივმა და მსუბუქმა, თუნდაც მცენარეულმა მედიკამენტებმა შეიძლება სავალალო შედეგი გამოიწვიოს. 

- ხშირად, როდესაც ბავშვი განუწყვეტლივ ტირის და მშობლებს უჭირთ დამშვიდება, ისინი თვლიან, რომ მცირე დოზით, მსუბუქი დამამშვიდებელი ზიანს არ მოუტანს პატარას. როგორ მოიქცნენ ასეთ დროს, რას ურჩევდით?

- უნდა გავითვალისწინოთ, რომ დედა უძილობისაგან შეიძლება გამოიფიტოს და აღარ ჰქონდეს შესაბამისი ემოციური მდგომარეობა, ამიტომ დამამშვიდებელი მედიკამენტის გამოყენება ყველაზე ოპტიმალურ და ხშირად ერთადერთ გამოსავლად მიაჩნია. ძალიან მნიშვნელოვანია, ამ პერიოდში დაეხმარონ დედას, კერძოდ, აუცილებელია ბავშვზე ზრუნვის გადანაწილება მშობლებს შორის, საჭიროების შემთხვევაში ოჯახის წევრების ჩართვა ბავშვზე ზრუნვის პროცესში. ყოველივე ეს საშუალებას მისცემს დედას თავად იყოს მშვიდად, ჰქონდეს ბავშვის ტირილთან გამკლავების ადეკვატური ქმედებები და ეს რთული პერიოდი გაივლის ყოველგვარი დამამშვიდებელი მედიკამენტის გარეშე.

აუცილებლად მინდა განვასხვაოთ ტიპური ბავშვის ქცევის დარღვევა და ქცევის რადიკალური დარღვევა, განვითარების გარკვეული დარღვევების მქონე ბავშვთან. ჩაერთონ სპეციალისტები, ნევროლოგი, ბავშვთა ფსიქოლოგი, რომლებიც ზუსტად განსაზღვრავენ პრობლემას და მისი მართვის ტაქტიკას, მედიკამენტების გამოყენების ჩათვლით.

- შედარებით მოზრდილ ბავშვებზე რას გვეტყოდით? შეიძლება თუ არა უარყოფითი ზეგავლენა მოახდინოს დამამშვიდებლის მიღებამ?

- ახლა შევეხოთ ცოტა მოზრდილ ბავშვებს, 2-დან 4 წლამდე ასაკს. ამ პერიოდში ბავშვი იწყებს სწრაფვას დამოუკიდებლობისკენ, ცდილობს საკუთარი მე დაამკვიდროს. იძენს დამოუკიდებელ უნარ-ჩვევებს, ხშირად იყენებს სიტყვა „არას“ და ძალიან ოპოზიციურია, მაქსიმალურად ცდილობს გარემო დაუქვემდებაროს საკუთარ მოთხოვნებს. ეს ე.წ. პირველადი სიჯიუტის პერიოდია. აქ მშობლები უნდა ეცადონ იპოვონ ოქროს შუალედი და დაიცვან ზომიერება აკრძალვებსა და ნებადართულობაში.

თუ ბავშვს კატეგორიულად ავუკრძალავთ ყველაფერს და დიდი წნეხის ქვეშ მოვაქცევთ მის „მეს“, ამან მომავალში შესაძლოა, ძალიან სერიოზული თვითშეფასების პრობლემები ჩამოუყალიბოს. ამ პერიოდის შემადგენელი ნაწილია ე.წ „მრისხანების შეტევები“, ქცევითი დარღვევები და დაუმორჩილებლობა ბავშვის მხრიდან, მიზეზი – დამოუკიდებლობის სურვილთან ერთად თავს იჩენს ბავშვის გამოუცდელობა. მან არ იცის, როგორ მოიპოვოს დამოუკიდებლობა, არ აქვს გარემოსთან კომუნიკაციის გამოცდილება, სრულფასოვნად არ არის ჩამოყალიბებული მეტყველება.

ხშირად „არას“ თქმის შემდეგ ბავშვმა არ იცის, როგორ გააგრძელოს მშობელთან ურთიერთობა. ამას მოჰყვება ემოციების მოზღვავება და თავს იჩენს მანიპულაციური ქცევები, რომლითაც ის ცდილობს მიიღოს სასურველი. აქ დამამშვიდებელი მედიკამენტები მშობლებს ვერ დაეხმარება. მედიკამენტის გამოყენების შედეგად ბავშვი დაკარგავს წინააღმდეგობის გაწევის ძალას ფიზიკურად, მაგრამ როგორც კი მედიკამენტი მოიხსნება, არასასურველი ქცევა ისევ იჩენს თავს და ზოგადად, დარჩება უცვლელად. 

ამ დროს ძალიან მნიშვნელოვანია მშობელმა თავისი ქცევით გააგებინოს შვილს, რომ ეს არ არის ის ქმედება, რის შედეგადაც მან შეიძლება მიიღოს სასურველი და შესთავაზოს ალტერნატივა, რითიც ბავშვი სურვილის ასრულებას შესძლებს. 

უმჯობესია, მშობელმა გაიჭირვოს რამოდენიმე კვირა, ისწავლოს ქცევითი ტექნიკები და ასე მართოს პატარას ქცევა, შემდეგ კი დიდი ხნის განმავლობაში იყოს მშვიდად

თუ ოჯახის ყველა წევრი, წინასწარგანსაზღვრულად, შეთანხმებულად იმოქმედებს, შედარებით ადვილად და მოკლე დროში მივიღებთ სასურველი ქცევის ჩამოყალიბებას. გაცილებით პრობლემურია მრავალთაობიანი ოჯახი იმიტომ, რომ ბავშვი არაჩვეულებრივად ხვდება, როგორ იმანიპულატოროს სხვადასხვა ადამიანთან. როგორც წესი, ხშირად ბავშვის მშობლებს აქვთ ურთიერთშეთანხმებული ქმედებები, რომლებსაც იყენებენ ბავშვთან ურთიერთობაში, მაგრამ ამ ყველაფერს საერთოდ არ ითვალისწინებს ბებია-ბაბუა, ან არსებობს სხვადასხვა ვარიაცია. ასეთ შემთხვევაში ადეკვატური ქცევის ჩამოსაყალიბებლად ოჯახს დასჭირდება გაცილებით დიდი დრო.


და ბოლოს, ძვირფასო მშობლებო, რაც უფრო ნაკლებად მოსთხოვთ ექიმებს დამამშვიდებელი მედიკამენტის დანიშვნას, მით უფრო დაეხმარებით თქვენს შვილს. აუცილებელია იცოდეთ საკუთარი ემოციური შესაძლებლობების ზღვარი, ის ტექნიკები და მექანიზმები, რომლებიც დაგეხმარებათ პრობლემური სიტუაციების მართვაში. აუცილებელია გქონდეთ აქტიური კომუნიკაცია შვილთან და როდესაც ოჯახის ყველა წევრი ჩართული, ურთიერთშეთანხმებული იქნება აღზრდის პროცესში, მედიკამენტების გამოყენების საჭიროება არ დადგება. 

ესაუბრა მარიამ ჩოქური

წაიკითხეთ სრულად