Baby Bag

12 გზა სიმსივნის განვითარების რისკის შესამცირებლად - ევგენი კომაროვსკის რეკომენდაციები

12 გზა სიმსივნის განვითარების რისკის შესამცირებლად - ევგენი კომაროვსკის რეკომენდაციები

ცნობილი პედიატრი ევგენი კომაროვსკი სოციალურ ქსელში პოსტს აქვეყნებს, რომელშიც სიმსივნის რისკის შესამცირებელ 12 საშუალებას ასახელებს.

სიმსივნის რისკის შესამცირებელი 12 გზა:

  • არ მოწიოთ თამბაქო
  • მოერიდეთ პასიურ მწეველობას
  • შეინარჩუნეთ ჯანსაღი წონა
  • გქონდეთ ცხოვრების ჯანსაღი წესი
  • იკვებეთ სწორად
  • შეზღუდეთ ალკოჰოლოს მოხმარება
  • მოერიდეთ მზის სხივების გადაჭარბებულ ზემოქმედებას
  • დაიცავით შრომის უსაფრთხოებისა და ჰიგიენის წესები
  • მიიღეთ ზომები რადიაციის მაღალი დონის შესამცირებლად
  • შეძლებისდაგვარად კვებეთ ბავშვი დედის რძით
  • იზრუნეთ ბავშვების ვაქცინაციაზე
  • ყოველ ექვს თვეში გაიარეთ სამედიცინო შემოწმება

​წყარო

30 ყოველდღიური აქტივობა, რომელიც სიმსივნის განვითარების რისკს ზრდის
ყველამ ვიცით, რომ გარკვეული მავნე ჩვევები და აქტივობები სიმსივნის განვითარების რისკს ზრდის. მოწევა, ალკოჰოლის რეგულარული მიღება და კვების მოუწესრიგებელი რეჟიმი ჩვენს ჯანმრთელობაზე უკიდურესად უარყოფითა...

შეიძლება დაინტერესდეთ

,,შვილგარდაცვლილი დედები ვერასდროს იყურებიან მაღლა...''

,,შვილგარდაცვლილი დედები ვერასდროს იყურებიან მაღლა...''
,,ეს დღეებია, რამდენ სიკვდილს შევეჩეხეთ და არაერთი ახალგაზრდისას. მერე იყო მიშვერილი კამერები და თვალებდაუფსკრულებული ქალების მიწას დაბჯენილი მზერა. და კიდევ ერთხელ ცხადად დავინახე: შვილგარდაცვლილი დედები ვერასდროს იყურებიან მაღლა. მეტიც - მათ პირდაპირ მზერაც კი უჭირთ. ვერასდროს გახდება ადამიანი ადამიანზე მეტი. ვერასდროს მიიღებს, რომ სიკვდილი ერთი ბანალური აქტია და ადრე თუ გვიან ყველას დაგვასრულებს ან იმას, რომ "ღმერთს თავისთვის მხოლოდ კარგები უნდა".

შეიძლება მერე, მერე, წლების მერე ეს მცირე საყრდენადაც იქცეს, მაგრამ არა ახლა და ამწამს. დედა ამ ჭირთან ისე მარტოა, როგორც თვითონ სიკვდილთან ადამიანი. მე მხოლოდ ძალას ვუსურვებ მათ, იმ გამოუცნობ ძალას, რომელიც სიცოცხლეში აჯიუტებს ადამიანს, სხვა დარჩენილი სიცოცხლეების დასახმარებლად. იმ ძალას, შვილდაკარგული ბებიაჩემის თვალებში რომ ვხედავდი, თუმცა არასდროს მინახავს მისი თვალები, რადგან სულ დახრილი ჰქონდა.''

ავტორი: გიორგი კეკელიძე


წაიკითხეთ სრულად