Baby Bag

რა იწვევს გახანგრძლივებულ ხველას? - გიორგი ღოღობერიძის საინტერესო რეკომენდაციები

რა იწვევს გახანგრძლივებულ ხველას? - გიორგი ღოღობერიძის საინტერესო რეკომენდაციები

ექიმმა გიორგი ღოღობერიძემ გახანგრძლივებული ხველის გამომწვევი ოთხი ძირითადი მიზეზი დაასახელა:

„რა იწვევს გახანგრძლივებულ ხველას? ეს ჩვენ აუცილებლად უნდა ვიცოდეთ! რა ქნან იმ ადამიანებმა, რომელთა შემთხვევაში ხველა გრძელდება ექვს კვირაზე მეტხანს?გახსოვდეთ, რომ თუ ხველა გრძელდება ექვს კვირაზე მეტხანს, მას ჰქვია ქრონიკული. შემთხვევათა 90%-ში მას ოთხი გამომწვევი აქვს. პირველი გამომწვევი არის პოსტ ნაზალური ჩამონაწვეთი. ამ შემთხვევაში ცხვირის ღრუში არსებული შიგთავსი იღვრება სასუნთქ გზებში და იწვევს ხველას. მეორე მიზეზი, რომელიც ასევე გავრცელებულია, შესაძლოა, იყოს ბრონქული ასთმა ხველის ფორმით. ამ შემთხვევაში ადამიანს არაფერი არ აწუხებს, გარდა იმისა, რომ ახველებს ქრონიკულად. ჩვენ რომ ავაგდოთ მონეტა, შემთხვევათა ნახევარში დიაგნოზი იქნება ბრონქული ასთმა ხველის ვარიანტით. აქ ხველის საწინააღმდეგო მედიკამენტები არ გამოგვადგება.“

„ქრონიკული ხველის გამომწვევი მესამე მიზეზი შეიძლება იყოს მედიკამენტები. ბევრი ადამიანი სვამს წნევის საწინააღმდეგო მედიკამენტებს. თუ თქვენ გახველებთ, დააკვირდით მედიკამენტებს. ისინი ხომ არ იწვევენ ხველას?! მეოთხე, ყველაზე საინტერესო მიზეზი არის კუჭის პრობლემა, ეს არის გასტროეზოფაგური რეფლუქსი. ამ დროს ხველა გამოხატულია უფრო საღამოს საათებში. როგორც კი თქვენ დაწვებით, მწოლიარე პოზიციაში, კუჭის შიგთავსი უფრო მარტივად შემოვა საყლაპავში და მერე აღმოჩნდება სასუნთქ გზებში. ამიტომ თქვენ გახველებთ საღამოს საათებში, ასევე საკვების მიღების დროსაც. ხველა ზოგჯერ შეიძლება გამოწვეული იყოს ისეთი დაავადებებითაც, როგორიც არის ქორნიკული ბრონქიტი, სარკოიდოზი, ფილტვების სიმსივნე (განსაკუთრებით ასაკოვან მწეველებში),“- აღნიშნულ საკითხზე გიორგი ღოღობერიძემ „მთავარი არხის“ გადაცემაში „მთავარი დიაგნოზი“ ისაუბრა.

წყარო: ​„მთავარი დიაგნოზი“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„6 წლამდე ასაკის ბავშვისთვის წამყვანი ქცევა არ არის მეცადინეობა და დასწავლა. მისი ქცევა არის თამაში,“ - თამარ გაგოშიძე

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ ბავშვის ცხოვრებაში თამაშის მნიშვნელობაზე ისაუბრა. მისი თქმით, თამაშის დროს ბავშვი სამყაროს შეიმეცნებს, ხოლო სწავლის პროცესი, შესაძლოა. სრულიად გაუცნობიერებლად განხორციელდეს:

„პირველ რიგში, ალბათ, მნიშვნელოვანია ჩვენ განვასხვავოთ ერთმანეთისგან სწავლა და დასწავლა. სწავლა ისეთი პროცესია, რომელიც მთელი ცხოვრების განმავლობაში ჩვენ გვდევს თან. ეს სწავლა მთელი ცხოვრების განმავლობაში სრულიად გაუცნობიერებლადაც შეიძლება განხორციელდეს. რაც შეეხება დასწავლას, ეს არის ნებისყოფით გაშუალებული, ​მიზანმიმართული პროცესი, რომელსაც სჭირდება ძალისხმევა, ძალიან სერიოზული ყურადღების კონცენტრაცია.“

თამარ გაგოშიძემ აღნიშნა, რომ 6 წლამდე ასაკის ბავშვის ფსიქიკური განვითარება მნიშვნელოვნად განსხვავდება 6 წლის შემდგომი ბავშვის განვითარებისგან:

„ახლა შევხედოთ ბავშვის განვითარებას. 6 წლამდე ასაკის ბავშვის თავისებურება რადიკალურად განსხვავდება უკვე 6 წლის შემდგომი ბავშვის ფსიქიკური განვითარებისგან იმით, რომ​ 6 წლამდე ასაკის ბავშვისთვის წამყვანი ქცევა არ არის მეცადინეობა და დასწავლა. მისი ქცევა არის თამაში. თამაშს ჩვენი საზოგადოება არასერიოზულად უყურებს, განსაკუთრებით მშობლები. მშობლები ფიქრობენ, რომ ბავშვი თავისთვის რაღაცებს შვრება, დროს ატარებს. ეს არ არის დროის გატარება, ეს არ არის დროის ფუჭად კარგვა.“

თამარ გაგოშიძის თქმით, თამაში ბავშვის უნარებს ავითარებს და მისი პოტენციალის რეალიზებისთვის ძალიან სასარგებლოა:

​ბავშვისთვის თამაში არის ცხოვრების შესწავლა, უნარების განვითარება, თავისი პოტენციალის რეალიზება, მომავალი ცხოვრებისთვის მომზადება. ეს არის თამაში, განსაკუთრებით შემეცნებითი თამაშები და როლური თამაშები. პირველი, რასაც ჩვენ მშობლებს ვეკითხებით, ეს არის როლურ და წარმოსახვით თამაშებს თუ თამაშობს ბავშვი. სწორედ ამ წარმოსახვითი თამაშებით ემზადება ბავშვი მომავალი ცხოვრებისთვის.“

„ეს არ არის არც გაჯეტების შედეგი, ​არც კომპიუტერული განმავითარებელი თამაშების. იმ თამაშებს არ აქვთ ის გავლენა ამ ასაკში, როგორი გავლენაც აქვს ხოლმე რეალურ შემეცნებით თამაშებს და წარმოსახვით როლურ თამაშებს. ყველა ფსიქოლოგი თანმხდება იმაზე და კარგი სკოლამდელი საგანმანათლებლო პროგრამები აგებულია თამაშზე, იმისთვის, რომ ბავშვმა შეიმეცნოს სამყარო, მოემზადოს ცხოვრებისთვის და ჰქონდეს კეთილდღეობის განცდა,“ - აღნიშნა თამარ გაგოშიძემ.

წყარო: ​„მშობლები განათლებისთვის“

წაიკითხეთ სრულად