Baby Bag

თუ ბავშვს ეს ნიშნები აწუხებს, მაშინ ამ ვიდეოს ყურადღებით უნდა მოუსმინოთ - გიორგი ღოღობერიძის რჩევები მშობლებს

თუ ბავშვს ეს ნიშნები აწუხებს, მაშინ ამ ვიდეოს ყურადღებით უნდა მოუსმინოთ - გიორგი ღოღობერიძის რჩევები მშობლებს

ექიმმა გიორგი ღოღობერიძემ მშობლებს ბავშვებში გავრცელებული პრობლემის, ჭიების შესახებ დეტალური ინფორმაცია მიაწოდა და სასარგებლო რჩევები მისცა:

„ამ ვიდეოში უნდა გითხრა ის, რაც უნდა იცოდეს ყველა მშობელმა. წარმოიდგინე, რომ გყავს სკოლის ასაკის ბავშვი, რომელსაც მადა არ აქვს. ეუბნები, ჭამე საჭმელი, მაგრამ ვერ ჭამს საჭმელს. გყავს ბავშვი, რომელსაც სკოლაში აღარ აქვს კარგი ქულები, მისმა აკადემიურმა მოსწრებამ დაიწია, მეხსიერების პრობლემა აქვს, ძალიან ხშირად ეღვიძება ღამის საათებში, ვერ იძინებს, ძილის პრობლემა აქვს, წონაში იკლებს, აქვს ცისტიტი, არის მუდმივად გაღიზიანებული. თუ ეს აღენიშნება ბავშვს, ამ ვიდეოს უნდა უყურო.“

გიორგი ღოღობერიძის თქმით, ჭიები საქართველოში გავრცელებული პრობლემაა:

„საქართველოში ჭია ძალიან გავრცელებულია. მისი გამოცნობა საკმაოდ რთულია. ენტერობიოზი არის პარაზიტული ინფექცია, რომელსაც იწვევს ჭია. ბავშვების ლამის მესამედი ცხოვრების რაღაც პერიოდში ამ ჭიით ინფიცირდება. საუბარია სკოლის ასაკის ბავშვებზე. როდესაც ეს ჭია ბავშვს აინფიცირებს, ბავშვი წონაში იკლებს, მუცელი ტკივა, მადა არ აქვს, დილით ნერწყვდენა აქვს, ღამით ვერ იძინებს, ვეღარ სწავლობს. ყველაზე ტიპური ჩივილი არის ანუსის მიდამოში ქავილი, მაგრამ ის ყოველთვის არ გვხვდება. თუ ბავშვს ანუსი არ ექავება, ეს არ ნიშნავს, რომ მას ჭია არ აქვს.“

„როგორ გამოიცნო ეს დიაგნოზი? განავლის ანალიზი ჭიის კვერცხებზე არ გააკეთო. როგორც წესი, განავალში ეს ჭია კვერცხებს თითქმის არ დებს. მხოლოდ შემთხვევათა 15%-ში შეგვიძლია განავალში ეს კვერცხები ვიპოვოთ. პარაზიტოლოგიის ცენტრში არის სპეციალური ლენტი, გაძლევენ სპეციალურ ლენტს, რომელსაც ყოველ დილიტ გამოიყენებ. თუ ლენტზე ვერ იპოვეს ჭიის კვერცხები, ეს არ ნიშნავს იმას, რომ ჭია იქ არ არის. ამ ტესტის გაკეთებას რამოდენიმე დღე უნდა, რომ იპოვო ჭიის კვერცხები. ანტიპარაზიტული საშუალებები თვითნებურად არ მისცეთ ბავშვს. ასე შეიძლება ბავშვს სერიოზული ზიანი მიაყენოთ. ძალიან მარტივია ენტერობიოზით ხელახლა დაინფიცირება. ბავშვმა ყოველ დილით უნდა იბანაოს, საცვალი ყოველდღიურად უნდა იყოს გამოცვლილი, საწოლი ყოველდღიურად უნდა ახლდებოდეს, ფრჩხილები უნდა იყოს დაჭრილი ბოლომდე. ხელსახოციც ყოველთვის გამოცვლილი უნდა იყოს. თუ ასე არ გააკეთე, ბავშვს შეიძლება უმკურნალო, მაგრამ ხელახლა დაინფიცირდება,“- აღნიშნა გიორგი ღოღობერიძემ.

წყარო: Usmle მოსამზადებელი ცენტრი

შეიძლება დაინტერესდეთ

გაიცანით 12 წლის თაკო კონცელიძე, რომელმაც ლეიკემია დაამარცხა და ახლა საკუთარი ნამუშევრების გაყიდვით სხვა ბავშვებს ეხმარება

გაიცანით 12 წლის თაკო კონცელიძე, რომელმაც ლეიკემია დაამარცხა და ახლა საკუთარი ნამუშევრების გაყიდვით სხვა ბავშვებს ეხმარება

12 წლის თაკო კონცელიძემ ლეიკემია დაამარცხა და ახლა სხვა ბავშვების დახმარებას ცდილობს, რომლებიც დაავადების დასამარცხებლად იბრძვიან. თაკო ხატავს და ლამაზ აქსესუარებს ამზადებს, რომლებსაც ყიდის, შემოსული თანხით კი ბავშვებს ეხმარება:

„მე ვარ თაკო კონცელიძე, 12 წლის, ვარ ბათუმიდან, ამჟამად ვცხოვრობ რუსთავში. მე ძალიან მიყვარს ხატვა. ჩემთვის ძალიან რთული იყო, როდესაც გავიგე ლეიკემიის შესახებ. ბევრი არაფერი არ ვიცოდი ამ დაავადებასთან დაკავშირებით. არ მჯეროდა, რომ ეს მე დამემართა. განერვიულებული ვიყავი, უმიზეზოდ ვეჩხუბებოდი ყველას. ვხვდებოდი, რომ ეს კარგი საქციელი არ იყო, მაგრამ ჩემდა უნებურად ხდებოდა ეს.

5 წლის ვიყავი, როდესაც წავიქეცი სოფელში, გამიჩნდა სილურჯეები. მივედით ბათუმში, იქ დამიდგინეს ლეიკემია და გადმოგვამისამართეს თბილისის იაშვილის კლინიკაში. ყოველთვის მაძლიერებდა ის ფაქტი, რომ ოჯახის წევრები, ახლობლები ჩემს გვერდით იყვნენ, ყოველთვის მამხნევებდნენ. ჩემს თავსაც ამიტომ შემოვუძახე, რომ კარგად უნდა გავმხდარიყავი. მკურნალობის დროს მხარში მედგა დედა, მამშვიდებდა, მაწყნარებდა, გულში მიკრავდა, სულ ცდილობდა გავემხიარულებინე, მაგრამ მაინც ცოტა ვნერვიულობდი ხოლმე. ყველაზე მნიშვნელოვანია, რომ გჯეროდეს შენი თავის, რომ შეუძლებელი არაფერია. როდესაც ოჯახის წევრები გიდგანან გვერდში, შეუძლებელია, რომ მათ გამო მაინც არ გახდე კარგად.

დაავადებასთან ბრძოლის პერიოდში შემოიჭრა ჩემს ცხოვრებაში ხელოვნება. იაშვილში ხელოვნების მასწავლებლები გვასწავლიდნენ ხატვას. ძირითადად მიყვარს პორტრეტების ხატვა, მაგრამ პორტრეტებს უფრო ჩანახატებისთვის ვხატავ. რასაც ხშირად ვხატავ არის პეიზაჟები, ბუნება. იაშვილში სტუმრები რომ მოდიოდნენ, წვრილმან საჩუქრებს რომ გვირიგებდნენ, თითოეული საჩუქარი უდიდეს ბედნიერებას მანიჭებდა. მინდა, რომ ბავშვები ისეთი ბედნიერები იყვნენ, როგორიც მე ვიყავი მაშინ. მივხვდი, რომ ჩემი ნახატებითა და დამზადებული აქსესუარების გაყიდვით შემეძლო მათი დახმარება და გაბედნიერება. როდესაც პირველად გავყიდე ნახატი, ძალიან ბედნიერი ვიყავი, რადგან ვხვდებოდი, რამხელა ბედნიერებას მივანიჭებდი პატარებს, რომლებიც იაშვილში მკურნალობენ. შემოსულ თანხას ვრიცხავ დიტო ცინცაძის სახელობის ფონდში, რომელიც ეხმარება ლეიკემიით დაავადებულ ბავშვებს. მე ასევე დავეხმარე ჩემს მოსახელე გოგონას, რომელიც ამჯერად თურქეთში მკურნალობს. ვფიქრობ, ჩემ მიერ გადარიცხული ფული დიდი არაფერია, მაგრამ იმედია ეს მათ რაღაცაში დაეხმარება და მათ მალე გამოჯანმრთელებაში ხელს შეუწყობს.

როდესაც ექიმებმა მითხრეს, რომ ჯანმრთელი ხარო და გამწერეს, ეს დღე იყო ჩემი დაბადების დღე. უბედნიერესები ვიყავით. უდიდესი ტორტი მივართვით ექიმებს. ჩემი თავის ვირწმუნე, რომ შეუძლებელი არაფერია,“ - თავისი ისტორიის შესახებ თაკო კონცელიძემ ტელეკომპანია „რუსთავი 2“-ის გადაცემაში „დილა მშვიდობისა საქართველო“ ისაუბრა.

წყარო: ​„დილა მშვიდობისა საქართველო“

წაიკითხეთ სრულად