Baby Bag

„თუ ჩვენ ამ დინამიკით წავალთ, წლის ბოლოს შეგვეძლება ვთქვათ, რომ პანდემია დასრულებულია,“- ინფექციონისტი ალექსანდრე გოგინავა

„თუ ჩვენ ამ დინამიკით წავალთ, წლის ბოლოს შეგვეძლება ვთქვათ, რომ პანდემია დასრულებულია,“- ინფექციონისტი ალექსანდრე გოგინავა

ინფექციონისტმა ალექსანდრე გოგინავამ კოვიდ 19-ის პანდემიის დასრულების შესაძლო თარიღი დაასახელა:

„ჩვენ გვახსოვს, იყო მოსაზრება, რომ ომიკრონმა შესაძლებელია დაასრულოს პანდემია. საკმაოდ რეალისტური სურათია ახალ ჩვენ თვალწინ, რომ იმ ქვეყნებში, სადაც ომიკრონის ტალღამ გადაიარა, მკვეთრად უმჯობესდება ვითარება. მათ შორის არის საქართველოც. შემიძლია ვთქვა, რომ ამ ეტაპზე ჩვენ ქვეყანაში, ევროპის რეგიონში არის სტაბილური ეპიდსიტუაცია. თუ ჩვენ ამ დინამიკით წავალთ, წლის ბოლოს შეგვეძლება ვთქვათ, რომ პანდემია დასრულებულია და მეტ-ნაკლებად დავუბრუნდეთ ცხოვრების ჩვეულ წესს.“

„ეს რომ მოხდეს, ამისთვის რამოდენიმე ფაქტორია გასათვალისწინებელი. მნიშვნელოვანია, რომ მსოფლიოს მასშტაბით მოსახლეობის დიდი ნაწილი იყოს ვაქცინირებული. ეს ხელს უწყობს ახალი შტამების წარმოქმნის რისკების შემცირებას. დელტაკრონის ახალი შტამი შეიცავს როგორც დელტასთვის, ასევე ომიკრონისთვის დამახასიათებელ გენეტიკურ მასალას. იყო მოსაზრება, რომ მას ისეთივე აგრესიული მიმდინარეობა ახასიათებდა, როგორც დელტას და ისეთი სწრაფი გავრცელება, როგორიც ომიკრონს. არსებული კვლევებით, საბედნიეროდ უნდა ითქვას, რომ ის არ არის ისეთი სახიფათო, როგორც დელტა და ომიკრონი. ის რამოდენიმე კვირაა უკვე არსებობს და სულ რამოდენიმე ათეული შემთხვევაა დაფიქსირებული. ამიტომ, დელტაკრონი არ წარმოადგენს ისეთ მასშტაბურ საფრთხეს, როგორიც იყო ომიკრონი და დელტა,“- აღნიშნულ საკითხზე ალექსანდრე გოგინავამ ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ ისაუბრა.

წყარო: ​„იმედის დღე“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„პირველი შეცდომა არის იღბალზე ლაპარაკი, იმის თქმა, რომ არ მიმართლებს,“- ფსიქოლოგი მარინა კაჭარავა

„პირველი შეცდომა არის იღბალზე ლაპარაკი, იმის თქმა, რომ არ მიმართლებს,“- ფსიქოლოგი მარინა კაჭარავა

ფსიქოლოგმა მარინა კაჭარავამ ადამიანის იღბალთან არასწორ დამოკიდებულებაზე ისაუბრა:

„პირველი შეცდომა არის იღბალზე ლაპარაკი. „ცუდი ბედი აქვს, ეს სხვისი ბრალია, გარემოს ბრალია, ვიღაცას რომ ეს ექნა, ამას ეს არ მოუვიდოდა.“ „არ მიმართლებს!“ - ეს თუ ადამიანმა დაირქვა სათაურად, ის უკვე მართლა იკრავს ამ ფაქტებს. ის ამ სათაურის ქვეშ შემოყრის ამ ფაქტებს და სათაურად ხდება: „წაგებული, წარუმატებელი.“ ეს ისეთი „კომფორტის ზონაა,“ რომ მას აქედან გამოსვლა აღარ უნდა. რას ვგულისხმობ ამაში? პასუხისმგებლობა ნულია. გამართლება ხდება სიზარმაცის. სიზარმაცეც ხომ შიშია, წარუმატებლობის შიში. რატომ უნდა ვიყო ზარმაცი? ე.ი. მეშინია, რომ გავაკეთო მაინც არ გამომივა.

ერთია პერფექციონისტული აღზრდა, რომ რაღაც უმაღლეს მწვერვალს უნდა გადაახტე, ყველაზე უკეთესი უნდა იყო. ეს პერფექციონიზმი მშობლებისგან რომ მოდის, ძალიან ანევროზებს ბავშვებს. ხშირად მინახავს, ბავშვი სიმღერაზე დაჰყავთ და სცენაზე გამოსვლის დროს ხმა უწყდება. მას მონაცემები აქვს და ამაზე ამუნათებენ, რომ „რა მოგივიდა? ეს როგორ დაგემართა?“ ბავშვს საერთოდ სძულდება სიმღერაც, სცენაც და ყველაფერი. ის თუ ბავშვისთვის მატრავმირებელია, რად უნდა ეგეთი სიმღერა? სიმღერა მისთვის ხომ უნდა იყოს სიამოვნების მომგვრელი? ბავშვს მოდუნება უნდა ვასწავლოთ. სულ დაძაბულობაა,“- მოცემულ საკითხზე მარინა კაჭარავამ ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ ისაუბრა.

წყარო: ​„იმედის დღე“

წაიკითხეთ სრულად