Baby Bag

თუ ბავშვს ამ მეთოდებით გააკაჟებთ, დაგავიწყდებათ რა არის გრიპი და მწვავე რესპირაციული ინფექცია - ყარამან ფაღავას რეკომენდაცია

თუ ბავშვს ამ მეთოდებით გააკაჟებთ, დაგავიწყდებათ რა არის გრიპი და მწვავე რესპირაციული ინფექცია - ყარამან ფაღავას რეკომენდაცია

პედიატრმა ყარამან ფაღავამ მშობლებს ბავშვის გასაკაჟებლად საინტერესო რჩევები მისცა:

„პირველ რიგში, მინდა ვთქვა, რომ რევოლუციები არ მიყვარს. თანდათანობაა საჭირო. პირველ რიგში, საჭიროა გაკაჟება. ეს არის საუკეთესო იმუნიტეტისთვის. არის უამრავი წამალი. ზოგიერთს მეც ვნიშნავ. მკვდარი ბაქტერიებია, რომელიც ინფექციას არ იწვევს, მაგრამ იმუნიტეტს აუმჯობესებს, მაგრამ მთავარი არის ცივი წყალი. ხელ-პირი უნდა დავბანოთ ცივი წყლით ჩვილ ბავშვებსაც კი. აბაზანა 37 გრადუსიდან სამ თვეში 32 გრადუსამდე ჩავიყვანოთ. აბაზანის შემდეგ ბავშვს ცივი წყალი გადავავლოთ. ერთი-ორი წლის ასაკში შეგვიძლია ტანის დაზელვა სველი პირსახოცით. გავა კიდევ ერთი წელიწადი და უნდა დავიწყოთ ცივი შხაპი, რომელსაც 10 წამი უნდა. დაგავიწყდებათ რა არის გრიპი, დაგავიწყდებათ რა არის მწვავე რესპირაციული ინფექცია.“

„მსოფლიო ჯანდაცვის ორგანიზაცია ამბობს, რომ წელიწადში 5-6 რესპირატორული დაავადება ნორმა არისო. არა, ბატონებო. არ ვეთანხმები ამას. ეს ხშირია! ასე ხშირად გვხვდება, მაგრამ ეს ნორმა არ არის. ნორმა ის არის, ბავშვი სულ რომ არ ხდება ავად. საბავშვო ბაღებს აბრალებენ, რომ საბავშვო ბაღში მივიყვანე და დაიწყო ავად გახდომა. მართლაც ხშირად ასე ხდება, მაგრამ დაუკვირდით, განა ყველა ხდება ავად?! ზოგიერთი სულ ავად არის, ზოგიერთი კი მიუხედავად იმისა, გარეთ ქარია, გაოფლიანებულიც არის, მაგრამ არის კარგი იმუნიტეტის, კარგად გაკაჟებულია. გარკვეულწილად, ალბათ, გენეტიკასაც აქვს მნიშვნელობა. სახლში წასაღები მესიჯი შემდეგია: თუ ჩვენ ჩვენს შვილებს გავაკაჟებთ, პრობლემა ექიმთან მისასვლელი მხოლოდ ის გექნებათ ცურვაზე წაიყვანოთ ბიჭი, ფეხბურთზე თუ ჭიდაობაზე, ხოლო თუ გოგონაა, ცეკვაზე თუ მხატვრულ ტანვარჯიშზე. სხვა პრობლემები ნულამდე დავა,“-აღნიშნულ საკითხზე ყარამან ფაღავამ რადიო „ფორტუნას“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო:​ რადიო „ფორტუნა“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„დედის ყვირილი ბოროტებაა, გაღიზიანება ბოროტებაა... ამ ბოროტებაში გაზრდილ ბავშვს ფესვები გაუფუჭდება,“ - შალვა ამონაშვილი

აკადემიკოსმა შალვა ამონაშვილმა მშობლებს ურჩია, რომ დასჯა არ გამოიყენონ ბავშვის აღზრდის მეთოდად:

„რა არის დასჯა საერთოდ? ბავშვი ჩვენს ნორმებში არ მოექცა და იმის გამო, რომ მან გააცნობიეროს ეს, მას რაღაც უფლებებს ვართმევთ. არ გავუშვი ბავშვი სასეირნოდ, არ ვუყიდე ნაყინი. გაბრაზებული ვარ ამ დროს. კუთხეში დავაყენე, შეიძლება გავულაწუნე კიდეც. თუ ვინმე გონიერი ადამიანი ამაში აღზრდის ნატამალს ხედავს, გააგრძელოს ეს საქმე. რა ხდება კუთხეში დამდგარი ბავშვის თავში ამ დროს?! ერთხელ აეროპორტში დიდხანს მოგვიხდა ცდა. 3 წლის გოგო მამას ჰყავდა დაყენებული კუთხეში და უყვიროდა: არ გამოხვალ, ვიდრე არ მიხვდები, რა გააკეთე! რაგვარად მიხვდეს 3 წლის ბავშვი, რა გააკეთა ამისთანა. არადა ეხვეწება დედას, გამომიშვი, მაპატიეთო და მამა სჯის. ამას რა დავარქვა მე? იტყვის მამა, რომ მე ბავშვი მიყვარსო? არ უყვარს! დედა, რომელიც არ ეხმარება ბავშვს, იტყვის მიყვარსო? არ შეიძლება სიყვარულის შეწყვეტა!

შეურაცხყოფა, დამცირებაა დასჯა. ამ პირობებში ის სანუკვარი პროცესი, რასაც აღზრდა ჰქვია, აღარ არსებობს. ისიც იმსხვრევა, რასაც მივაღწიე. დასჯა არ არის აღზრდის მეთოდი. ბავშვი სიყვარულში უნდა გაზარდო, რომ მოსიყვარულე გაგიხდეს. ბავშვი კი არ უნდა დასაჯო, სინდისთან უნდა მიიყვანო, რომ იმან თავისი თავი თუ უნდა თვითონ დასაჯოს. თვითონ ვკითხოთ, შეაფასე რაც მოხდა, როგორც მოხდა, ის გააკეთე რაც საჭიროა. თვითაღზრდამდე მივიყვანოთ ბავშვი, თვითგანცდამდე, რომ რატომ გავაკეთე მე ეს.

დაანებეთ ამ დასჯას თავი. თუ დასჯა გინდათ ბავშვისა, ჯერ თქვენ დადექით კუთხეში და საკუთარი თავი დასაჯეთ. განა ცოტა გაქვთ ჩადენილი დანაშაული?! ერთმა ბავშვმა ინატრა, იქნებ ისეთი შენობები ააშენოთ, რომ კუთხე არ ჰქონდეს ამ შენობებსო, რადგან მშობლები სულ კუთხეში მაყენებენო. ხომ ყველამ იცით, რომ მშობლის მაგალითი აღზრდის ძალაა. მიეცით ეს მაგალითები. დასჯას მისცემთ, დაგსჯით მერე შვილი თქვენ. დედის ყვირილი ბოროტებაა, გაღიზიანება ბოროტებაა. ამ ბოროტებაში გაზრდილ ბავშვს, თუ ბებიამ, ბიძამ, მასწავლებელმა არ გადაარჩინა, ფესვები გაუფუჭდება. სიტყვა დასჯა პედაგოგიკაში არ უნდა არსებობდეს. ბავშვი რაღაც ცუდს აკეთებს? მე შემიძლია ავუხსნა მას, რა მოჰყვება ამას. 3-5 წლის ბავშვი დამიჯდება და მომისმენს, თუ წყნარად ველაპარაკები. ის იფიქრებს ამაზე, შეწუხდება, შეიძლება იტიროს. უთხარით ბავშვს: „დაჯექი სავარძელში და დაფიქრდი, კარგი იყო ეს ქცევა, თუ არ იყო კარგი, განსაჯე ეს თვითონ.“ ხომ შეწუხდება ბავშვი? ეს წუხილი არის თვითდასჯა. სიტყვა დასჯა ამოვაგდოთ ხმარებიდან და არცერთი დედა და მამა არ შემეკამათოს, აბა როგორ სხვანაირადო. თუ არზრდაზე მკითხავთ ასეა და თუ მკითხავთ, როგორ დავამშვიდო ბავშვი, როდესაც ყველაფერს ანგრევსო, მაშინ დაუყვირე, დამშვიდდება და შენც მშვიდად იქნები, მაგრამ ამას რა დავარქვა, არ ვიცი,“ - მოცემულ საკითხზე შალვა ამონაშვილმა საქართველოს პირველ არხზე „ტელესკოლის“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო:​ „ტელესკოლა“

წაიკითხეთ სრულად