Baby Bag

„ბოლო დროს ყბადაღებული თემაა ბავშვთა ხელოვნურ საკვებში პალმის ზეთის შემცველობა,“- პედიატრი თემურ მიქელაძე აქტუალური თემის შესახებ

„ბოლო დროს ყბადაღებული თემაა ბავშვთა ხელოვნურ საკვებში პალმის ზეთის შემცველობა,“- პედიატრი თემურ მიქელაძე აქტუალური თემის შესახებ

პედიატრმა თემურ მიქელაძემ ბავშვთა კვებაში პალმის ზეთის გამოყენების შესახებ ისაუბრა და აღნიშნა, რომ პალმის ზეთი ჯანმრთელობისთვის სახიფათოა მაშინ, როდესაც ის 100 გრადუს ტემპერატურაზე ლღვება:

„არის ასეთი ყბადაღებული თემა პალმის ზეთის შემცველობის შესახებ ხელოვნურ საკვებში. როგორც მოგეხსენებათ, პალმის ზეთის ლღვობის ტემპერატურა არის 100 გრადუსი. 100 გრადუსამდე ტემპარატურაზე მან შეიძლება უკვე გამოიმუშაოს მავნე ნივთიერებები. ჩვენ საკვებს, განსაკუთრებით ხელოვნურ საკვებს არასდროს არ ვხსნით 100- გრადუსიან წყალში, ვხსნით 40-გრადუსიან ან მაქსიმუმ 75-გრადუსიან ტემპერატურაზე. ამ დროს პალმის ზეთი არ იშლება. ის არის ბუნებრივი კონსერვანტი. აუცილებელია მისი შემცველობა. ეს არის ყბადაღებული თემა ბოლო პერიოდში.“

თემურ მიქელაძის თქმით, ბავშვებს კილოგრამ წონასთან შეფარდებით ადრეულ ასაკში უფრო მეტი კალორაჟი სჭირდებათ.

„ნებისმიერ საკვებს როდესაც ვამზადებთ, მწვანილი გამდინარე წყალში მინიმუმ 20 წუთის განმავლობაში მაინც უნდა მოვათავსოთ. გამზადებულ კერძს ეს მწვანილი მოვაყაროთ. ბავშვთა კვებას ჩვენ ვთვლით კალორაჟის მიხედვით. ადრეულ ასაკში ბავშვებს კილოგრამებზე მეტი კალორაჟი სჭირდება, დაახლოებით 110 კალორია, შემდეგ 8-9 თვის ასაკში 90 კალორიაზე ჩამოდის ეს რიცხვი კილოგრამ წონაზე,“- აღნიშნულ საკითხზე თემურ მიქელაძემ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო: ​„პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ჩემი მასწავლებელი არასდროს არ გვასწავლიდა იმიტომ, რომ ლექსი ზეპირად გვეთქვა,“- შალვა ამონაშვილის რჩევები პედაგოგებსა და მშობლებს

„ჩემი მასწავლებელი  არასდროს არ გვასწავლიდა იმიტომ, რომ ლექსი ზეპირად გვეთქვა,“- შალვა ამონაშვილის რჩევები პედაგოგებსა და მშობლებს

აკადემიკოსმა შალვა ამონაშვილმა ჰუმანური პედაგოგიკის მნიშვნელობის შესახებ ისაუბრა:

„კავკასიის მთები არ მოგწონთ? ამ ორ მთას შორის რომ პატარა მთაა, ის გოგებაშვილია. გოგებაშვილის მწვერვალი დავარქვი. როგორ ცოცხლდებიან მთები?! გახედავ და ჩემი მთებია. ჩემი პროფესიაა ბავშვების სიყვარული, ანუ პედაგოგიკა. მიყვარს ბავშვების აღზრდის შესახებ ფიქრი. მთელი ჩემი ცხოვრება ამას ვემსახურები. ეს ყველაფერი აქ დაიწყო, თბილისში. 60-70-80-იან წლებში ვქმნიდით ამ პედაგოგიკას პირველ ექსპერიმენტულ სკოლაში და საქართველოს ბევრ სკოლაში.

არ გამოდგება ყვირილი, დასჯა, აკრძალვები. ეს ბავშვები არიან ახალი თაობის ბავშვები. მათ სინათლის ბავშვები ჰქვიათ, ვარსკვლავის ბავშვები ჰქვიათ. ბავშვი, როდესაც გამგები გვერდით არ ჰყავს, ეძებს გამოსავალს. ხანდახან უნდა, რომ დაგვსაჯოს, გადაყლაპავს რაღაც აბებს, ასე ხდება სუიციდები. ჩვენ ვართ ბიძგის მიმცემები ამ ამბავში. შეუყვარდა მეექვსე კლასელს მეცხრე კლასელი, არ შედგა ეს, წავიდა გოგონა და მოიკლა თავი. ვიღაცას რომ ეთქვა ლიტერატურის მასწავლებელს, რომ სიყვარული ასეთია, გაუძელით, ბავშვებო. თქვენც შეგიყვარდებათ, განა მარტო იმან და იმან შეიყვარეს ერთმანეთი რომანში?!

საქართველოში მასწავლებელს არ აქეზებენ, რომ შემოქმედი იყოს. წავიკითხავთ რაღაც რომანს, მშვენიერი ქართველი მწერლები გვყვანან და უნდა გადმოვცეთ შინაარსი. ვის უნდა ეს შინაარსები?! გადმოსცა მოსწავლემ შინაარსი. მერე რა?! როდესაც ამაზე ვალაპარაკობ, სულ ჩემი მასწავლებელი მახსენდება, ვენაცვალე იმის სულს, ვარვარა ვარდიაშვილი. არასდროს არ გვასწავლიდა იმიტომ, რომ ლექსი ზეპირად გვეთქვა. ახლაც არიან ასეთი მასწავლებლები, რა თქმა უნდა,“- აღნიშნა შალვა ამონაშვილმა.

წყარო: ​„ამონაშვილის აკადემია“

წაიკითხეთ სრულად