Baby Bag

რამდენად მნიშვნელოვანია წყლის დიდი რაოდენობით მიღება ვენური პრობლემების არსებობის შემთხვევაში? - სისხლძარღვთა ქირურგი ზაზა ლაზარაშვილი

რამდენად მნიშვნელოვანია წყლის დიდი რაოდენობით მიღება ვენური პრობლემების არსებობის შემთხვევაში? - სისხლძარღვთა ქირურგი ზაზა ლაზარაშვილი

სისხლძარღვთა ქირურგმა ზაზა ლაზარაშვილმა ვენური პრობლემების არსებობის შემთხვევაში წყლის ადეკატური მიღების მნიშვნელობაზე ისაუბრა:

„ზოგადად წყლის მიღება მინიმუმ ორი ლიტრის ოდენობით დღე-ღამეში უმნიშვნელოვანესია სხვადასხვა დაავადების პროფილაქტიკისა და ნორმალური ყოფისთვის. სითხის მიღებას სისხლის მიმოქცევისთვის განსაკუთრებული მნიშვნელობა აქვს. სისხლის სითხოვანი ნაწილი გაჯერებული უნდა იყოს. სიბლანტე არ უნდა იყოს მაღალი, რადგან მის გადადინებას ვენურ სისტემაში ქვემო კიდურებიდან გულის მიმართულებით გარკვეული პრობლემები ექმნება.“

„თუ პაციენტი არ იღებდა სითხეს და დაიწყო მისი ადეკვატური მიღება, რა თქმა უნდა, ის მაშინვე იგრძნობდა დადებით მხარეს. თუ სიმპტომები ალაგდა სითხის მიღების გამო, ე.ი. მას გარკვეული სახით ჰქონდა ქრონიკული ვენური დაავადება იმ სტადიაში, როდესაც მისი მოგვარება ცხოვრების სტილის შეცვლით არის შესაძლებელი და მედიკამენტური საშუალებების გამოყენება ჯერ არ არის საჭირო. რა თქმა უნდა, სითხის მიღება არის უმნიშვნელოვანესი. ორგანიზმი უნდა იყოს გაჯერებული წყლით,“- აღნიშნულ საკითხზე ზაზა ლაზარაშვილმა საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო:​ „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„არ ვიცი, იმ ღამით რამ გადაგვარჩინა... ალბათ, მედიკო ძალიან ლამაზი იყო,“ - ლაშა თაბუკაშვილის მოგონება

„არ ვიცი, იმ ღამით რამ გადაგვარჩინა... ალბათ, მედიკო ძალიან ლამაზი იყო,“ - ლაშა თაბუკაშვილის მოგონება

მედეა ჯაფარიძისა და რეზო თაბუკაშვილის ვაჟი, დრამატურგი ლაშა თაბუკაშვილი 1956 წლის 9 მარტის მოვლენებს იხსენებს და მისი ბავშვობის ყველაზე მკაფიოდ აღბეჭდილი მოგონების შესახებ საუბრობს:

„ხუთი წლის ასაკში არცთუ ბევრი რამ გამახსოვრდება, მაგრამ 1956 წლის 9 მარტის ზოგიერთი ფრაგმენტი მკაფიოდ ჩამებეჭდა მეხსიერებაში. ზედ რუსთაველზე ვცხოვრობდით და ყველა პარადისა თუ მაგათი დღესასწაულის დროს ტანკები ჩვენი ფანჯრების ქვეშ იდგა ხოლმე. მეძინა... რეზო მოვიდა გვიან. მამა ნასვამი იყო. ხელში ამიყვანა, აივანზე გავიდა და გადამახედა. მთელს რუსთაველზე ჩაჩქანიანი ჯარისკაცები იყვნენ. მაშინ რეზომ ხმამაღლა რუსულ ენაზე, მათ გასაგონად მითხრა: „აი, შეხედე და დაიმახსოვრე, ესენი არიან შენი ერის ჯალათები.“ მერე ძირს დამსვა, რუსი ჯარისკაცების გინების ხმა გაისმა და რეზო აივნიდან ქუჩაში ჩახტა, მთვრალი სალდათისთვის უწმაწურ გინებაზე პასუხის გასაცემად. ჩხუბი დიდხანს არ გაგრძელებულა – ჯარისკაცები ხიშტებზე უპირებდნენ აგებას, მაგრამ ამ დროს დედაჩემი, ფეხშიშველი, ღამის პერანგით სახლიდან გამოვარდა და გადაეფარა. არ ვიცი, იმ ღამით რამ გადაგვარჩინა. ალბათ, მედიკო ძალიან ლამაზი იყო...“ 

წაიკითხეთ სრულად