Baby Bag

„ორგანიზმისთვის ყველაზე რთული მაინც არის სიცივიდან სითბოზე გადასვლა: ამ დროს ხდება სისხლის ფორმულის ცვლა,“- ფარმაკოლოგი მარიამ გელაშვილი

„ორგანიზმისთვის ყველაზე რთული მაინც არის სიცივიდან სითბოზე გადასვლა: ამ დროს ხდება სისხლის ფორმულის ცვლა,“- ფარმაკოლოგი მარიამ გელაშვილი

ფარმაკოლოგმა მარიამ გელაშვილმა გაზაფხულსა და შემოდგომაზე ორგანიზმში მიმდინარე პროცესების შესახებ ისაუბრა და აღნიშნა, რომ ამ პერიოდში სისხლის ფორმულა ბუნებრივად იცვლება:

„ორგანიზმი არის ერთიანი, ჰოლისტიკური სისტემა. გაზაფხული და შემოდგომა ორგამიზმისთვის რთულია. გარე ფაქტორი არის სიცივიდან სითბოზე გადასვლა და შემოდგომით სითბოდან სიცივეში გადასვლა. ყველაზე რთული მაინც არის სიცივიდან სითბოზე გადასვლა. ამ პერიოდში ხდება სისხლის ფორმულის ცვლა. სისხლის ცვლა და სისხლის გამოშვება წურბელით არის ყველაზე უპირატესი. ამ შემთხვევაში გვაკლდება სისხლი, ხდება პროგრამირებულად სისხლის აღდგენა. ამ დროს ორგანიზმში შედის 100-ზე მეტი მოქმედი ნივთიერება, რომელიც აუმჯობესებს ორგანიზმის სრულფასოვან მუშაობას.“

„დიდ სისხლძარღვებს გარს აკრავს შრე, რომელიც მარაგდება წვრილი კაპილარებით, რომელსაც ჰქვია ძარღვთა ძარღვები. ამ შრემ ელასტიურობა რომ არ დაკარგოს, ამ შემთხვევაში წურბელებით მკურნალობა ერთმნიშვნელოვნად უპირატესია, ვიდრე სისხლის გამოშვება ან მედიკამენტოზური მკურნალობა. ჩასახვის საწინააღმდეგო პეროლარული პრეპარატები ჰორმონალური პრეპარატებია და ძალიან აზიანებენ სისხლძარღვების როგორც შიდა კედლებს, ასევე შუა შრეს. ამან შეიძლება გამოიწვიოს ბევრი შეუქცევადი პროცესი. როდესაც თქვენ დამოკიდებული ხართ ამ პრეპარატებზე, აუცილებელია ჰირუდოთერაპიის ჩატარება რაღაც ეტაპზე, თუნდაც სამ თვეში ერთხელ,“- აღნიშნულ საკითხზე მარიამ გელაშვილმა საპატრიარქოს ტელევიზიის გადაცემაში „განთიადი“ ისაუბრა.

წყარო:​ „განთიადი“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„არ ვიცი, იმ ღამით რამ გადაგვარჩინა... ალბათ, მედიკო ძალიან ლამაზი იყო,“ - ლაშა თაბუკაშვილის მოგონება

„არ ვიცი, იმ ღამით რამ გადაგვარჩინა... ალბათ, მედიკო ძალიან ლამაზი იყო,“ - ლაშა თაბუკაშვილის მოგონება

მედეა ჯაფარიძისა და რეზო თაბუკაშვილის ვაჟი, დრამატურგი ლაშა თაბუკაშვილი 1956 წლის 9 მარტის მოვლენებს იხსენებს და მისი ბავშვობის ყველაზე მკაფიოდ აღბეჭდილი მოგონების შესახებ საუბრობს:

„ხუთი წლის ასაკში არცთუ ბევრი რამ გამახსოვრდება, მაგრამ 1956 წლის 9 მარტის ზოგიერთი ფრაგმენტი მკაფიოდ ჩამებეჭდა მეხსიერებაში. ზედ რუსთაველზე ვცხოვრობდით და ყველა პარადისა თუ მაგათი დღესასწაულის დროს ტანკები ჩვენი ფანჯრების ქვეშ იდგა ხოლმე. მეძინა... რეზო მოვიდა გვიან. მამა ნასვამი იყო. ხელში ამიყვანა, აივანზე გავიდა და გადამახედა. მთელს რუსთაველზე ჩაჩქანიანი ჯარისკაცები იყვნენ. მაშინ რეზომ ხმამაღლა რუსულ ენაზე, მათ გასაგონად მითხრა: „აი, შეხედე და დაიმახსოვრე, ესენი არიან შენი ერის ჯალათები.“ მერე ძირს დამსვა, რუსი ჯარისკაცების გინების ხმა გაისმა და რეზო აივნიდან ქუჩაში ჩახტა, მთვრალი სალდათისთვის უწმაწურ გინებაზე პასუხის გასაცემად. ჩხუბი დიდხანს არ გაგრძელებულა – ჯარისკაცები ხიშტებზე უპირებდნენ აგებას, მაგრამ ამ დროს დედაჩემი, ფეხშიშველი, ღამის პერანგით სახლიდან გამოვარდა და გადაეფარა. არ ვიცი, იმ ღამით რამ გადაგვარჩინა. ალბათ, მედიკო ძალიან ლამაზი იყო...“ 

წაიკითხეთ სრულად