Baby Bag

„საკუთარი გადაწყვეტილებით 8 თვის განმავლობაში ვსვამდი სტაფილოს წვენს და კიბოსგან განვიკურნე,“- ყოფილი ონკოპაციენტი საკუთარი გამოცდილების შესახებ

„საკუთარი გადაწყვეტილებით 8 თვის განმავლობაში ვსვამდი სტაფილოს წვენს და კიბოსგან განვიკურნე,“- ყოფილი ონკოპაციენტი საკუთარი გამოცდილების შესახებ

მწერალმა და ყოფილმა ონკოპაციენტმა ენ ქემერონმა ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ კიბოსგან განკურნების გამოცდილების შესახებ ისაუბრა და აღნიშნა, რომ სიმსივნის დამარცხებაში მას სტაფილოს წვენი დაეხმარა:

„2012 წელს დამიდგინდა მსხვილი ნაწლავის კიბო, მესამე სტადია. გავიკეთე ოპერაცია. 6 თვის შემდეგ კომპიუტერული ტომოგრაფიით დამიდგინდა მეოთხე სტადია მეტასტაზებით ფილტვში. ონკოლოგმა შემომთავაზა ქიმიოთერაპია, რომელიც არ გადამარჩენდა, თუმცა გამიხანგრძლივებდა სიცოცხლეს. მანვე მითხრა, რომ 2-3 წელი მქონდა დარჩენილი. მივაგენი გამოცდილებას, რომ ადამიანი განიკურნა სტაფილოს წვენით კიბოსგან. საკუთარი გადაწყვეტილებით 8 თვის განმავლობაში ვსვამდი სტაფილოს წვენს, ორ ჭიქას დღის განმავლობაში. ეს იყო ერთადერთი, რაც შევცვალე ჩემს ცხოვრებაში. ორი თვის შემდეგ მორიგ შემოწმებაზე გამოჩნდა, რომ ჩემი კიბო არ იზრდებოდა. 8 თვის შემდეგ კომპიუტერულ დიაგნოსტიკაზე უკვე არაფერი ჩანდა. კიბოსგან განვიკურნე.

ჩემი გამოცდილების შესახებ დავწერე წიგნი. გარკვეული პერიოდის შემდეგ მეხმიანებოდნენ ადამიანები. 30-მა ონკოლოგიურმა პაციენტა მომწერა, რომ ჩემსავით განიკურნენ სტაფილოს წვენის მიღების შემდეგ. ასევე მივიღე წერილები 5 ადამიანისგან. მათ შემთხვევაში აღნიშნული მეთოდი უშედეგო აღმოჩნდა. ეს მეთოდი არ არის გარანტია, რომ ის აუცილებლად ყველას უშველის. ფაქტია, რომ ჩემს შემთხვევაში იმუშავა. მას შემდეგ 9 წელი გავიდა. დღეს თავს კარგად ვგრძნობ. ჩემი ჯანმრთელობის მდგომარეობაც სტაბილურია,“- აღნიშნა ენ ქემერონმა.

წყარო:​ „იმედის დღე“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„დღეს ჩვენ ხშირად არ ვიცნობთ, ვისთან მეგობრობენ ჩვენი შვილები, ვისთან თამაშობენ... ჩვენი თაობის მშობლებმა ეს იცოდნენ ზეპირად,“ - ნეიროფსიქოლოგი თამარ გაგოშიძე

„დღეს ჩვენ ხშირად არ ვიცნობთ, ვისთან მეგობრობენ ჩვენი შვილები, ვისთან თამაშობენ... ჩვენი თაობის მშობლებმა ეს იცოდნენ ზეპირად,“ - ნეიროფსიქოლოგი თამარ გაგოშიძე

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ მოზარდების ეკრანდამოკიდებულების პრობლემაზე ისაუბრა:

„გარდატეხის ასაკის ადამიანს უხარია საზრისის ძიება, კომუნიკაცია, ურთიერთობა. დღეს რა არის? სრულიად სერი სკოლა, ძალიან მოსაწყენი გაკვეთილები, კომუნიკაცია ნული. საწყალი მშობლები დარბიან სამსახურებში, რომ შვილებს კარგი მომავალი მისცენ, თანხები იშოვონ. რა ქნას მშობელმა? ურთიერთობის თავი აღარ აქვს. საინტერესო სკოლას ვერ ვთავაზობთ ბავშვს, სადაც სიხარულით გაიქცევა, რომ ექსპერიმენტი ჩაატაროს. ეზოს რაც შეეხება, ჩემს ეზოში, ჩემი ბავშვობისგან განსხვავებით, ახლა დიდი ამბავია-მეთქი რომ გითხრათ, მოგატყუებთ. ზოგ სახლს საერთოდ ეზო არ აქვს. თანამედროვე ურბანულ გარემოში გამოდიხარ პირდაპირ ქუჩაზე, შეიძლება მანქანა დაგეტაკოს.

მე რა გავაკეთო მოზარდი რომ ვარ და საინტერესო ცხოვრება მინდა. სად შეიძლება რეალიზაცია გავუკეთო ამ ჩემს გაქანებას? ცხადია, მე ამას ვაკეთებ ინტერნეტში. ისმის კითხვა: ეს კარგია თუ ცუდია? გააჩნია, ამას საიდან შევხედავთ. ცუდია იმ კონტექსტში, რა კონტექსტშიც ჩვენ ვცხოვრობთ, იმიტომ, რომ ეს არის ერთადერთი საშუალება. „ლურჯი ვეშაპი“ ახსენეს აქ და მსგავსი ტიპის რაღაცები რა ფენომენია? საკუთარი თავის გამოცდა გინდა, სარისკო თავგადასავლები გინდა, გამოწვევაა ეს შენთვის. ადრენალინის აწევა მოზარდობის ასაკში არის სასიამოვნო. ეს არის ანკესი. არის ახალი ურთიერთობები, რომელიც არ არის რეალური ურთიერთობები. ყველა ჩვენგანს ახსოვს თავისი თავი მეათე კლასში, ყველას რომ იცნობ შენ გარშემო. ახლა ამის საშუალება არ ვიცი რატომ არ არის. შენ კოლექციას აგროვებ, გამოცდილებას იღებ. დღეს ჩვენ ხშირად არ ვიცნობთ, ვისთან მეგობრობენ ჩვენი შვილები, ვისთან თამაშობენ, ვისთან ურთიერთობენ. ჩვენ ეს არ ვიცით. ჩვენი თაობის მშობლებმა ეს იცოდნენ ზეპირად თავიანთი ოჯახებით. ჩვენ ერთმანეთთან დავდიოდით ოჯახებში. ახლა ვინ ვისთან მიდის, აღარ ვიცი უკვე როგორ არის ახალ ცხოვრებაში, ეს სჭირდებათ ამ ბავშვებს,“ - აღნიშნა თამარ გაგოშიძემ.

წყარო:​ „პულსი“ 

წაიკითხეთ სრულად