Baby Bag

„ბავშვებში მოწამვლის სიხშირით პირველ ადგილზეა პარაცეტამოლით მოწამვლა,“- პედიატრი მაია ჩხაიძე

„ბავშვებში მოწამვლის სიხშირით პირველ ადგილზეა პარაცეტამოლით მოწამვლა,“- პედიატრი მაია ჩხაიძე

იაშვილის სახელობის ბავშვთა კლინიკის ტოქსიკოლოგმა ლია სამხარაძემ ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ ბავშვებში მედიკამენტური ინტოქსიკაციების გახშირებული შემთხვევების შესახებ ისაუბრა:

„რაც შეეხება მედიკამენტურ ინტოქსიკაციებს, ძირითადად არის ანტიჰიპერტენზიული, სედატიური, საძილე, ფსიქოტროპული პრეპარატებით. რაც სახლში აქვთ ძირითადად იმ მედიკამენტებით. ასევე ხშირად არის ანალგეტიკებით ინტოქსიკაცია. ქიმიური ნივთიერებებიდან ძირითადად არის, „მარგანცოვკა,“ ძმრის ესენცია (ძალიან მძიმე დამწვრობას იძლევა), თმის საღებავის გამხსნელები. ამ ბოლო დროს ხშირია მღრღნელების საწინააღმდეგო სხვადასხვა ქიმიკატებით მოწამვლა.“

პედიატრ მაია ჩხაიძის თქმით, ბავშვები ყველაზე ხშირად პარაცეტამოლით იწამლებიან:

„პირველ ადგილზე მოწამვლის სიხშირით არის პარაცეტამოლით მოწამვლა. ეს ის მედიკამენტია, რომელიც პრაქტიკულად ყველა ოჯახშია. ფსიქოტროპულების და ანტიდეპრესანტების დიდი რაოდენობით მიღებამ, შესაძლოა, სიკვდილიც გამოიწვიოს.

ერთი შემთხვევა იყო, რომ ბავშვი იყო ძილიანი, ვერ ვაღვიძებდით. 18 თვის ბავშვი იყო. მშობელს როდესაც ვკითხეთ, რაიმე მედიკამენტი ხომ არ გაქვთ სახლში, რასაც მიწვდებოდა ბავშვი, ამაზე კატეგორიული უარი მივიღეთ. გავაკეთეთ კომპიუტერული ტომოგრაფია, ვერანაირი მიზეზი ვერ ვიპოვეთ. 48 საათის შემდეგ მშობელი როგორც იქნა გამოვტეხეთ, რომ ბავშვმა მედიკამენტი მოიპარა. ძალიან მნიშვნელოვანი ანამნეზის შეკრება. მნიშვნელოვანია, მშობელმა თქვას, რომელი მედიკამენტი აქვს სახლში. შესაძლოა, 4-5 მედიკამენტი ჰქონდეს ბავშვს ერთად მიღებული. რეკომენდაცია ერთი და მკაცრი, რომ ოჯახი, სადაც ბავშვი გაჩნდება, მედიკამენტები და ქიმიური საშუალებები უნდა იყოს შენახული ისეთ ადგილას, სადაც ბავშვისთვის იქნება მიუწვდომელი,“- აღნიშნა მაია ჩხაიძემ.

წყარო:​ „იმედის დღე“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„შვილებთან აუცილებლად უნდა წამოიწიოს მამის ავტორიტეტი,“ - ფსიქოლოგი ნანა გოგიჩაშვილი ბავშვის აღზრდაში მამის როლის შესახებ

ფსიქოლოგმა ნანა გოგიჩაშვილმა ბავშვის აღზრდაში მამის მნიშვნელოვანი როლის შესახებ ისაუბრა:

„ძალიან დაბეჯითებით გეუბნებით, რომ ბავშვი არამარტო ხედავს, არამედ გრძნობს ოჯახში კეთილსაიმედო განწყობებია თუ პირიქით, ემოციურად დამუხტული სიტუაციაა. ამის იდენტიფიცირება შეიძლება როგორც ნახატებით, ასევე საუბრებით. ამის უამრავი ტექნიკა არსებობს. მაგალითად, ეტყვით: „მე და მამა...“ წინადადება მან უნდა დაამთავროს. „ერთხელ მამიკომ...“ მან უნდა დაამთავროს. ზღვა ინფორმაცია მოდის ისეთი, რომელზეც მშობელს წარმოდგენაც კი არ აქვს. შესაბამისად, მამის როლი უკიდურესად მნიშვნელოვანია. მამა არის არამხოლოდ ბიოლოგიური სქესის წარმომადგენელი ოჯახში, არამედ მზრუნველი, მფარველი. მამა აყალიბებს გარკვეულწილად წესებს ოჯახში. ფროიდი ამბობს, რომ მამის ხატს ქმნის დედა. ის კი არა: „მამაშენს ვინ ეკითხება, მე ვარ აქ მთავარი.“ შეიძლება სუბიექტურად ფიქრობდე ამას, მაგრამ შვილებთან აუცილებლად უნდა წამოიწიოს მამის ავტორიტეტი: „მამიკო გავახაროთ,“ „მამიკოს ვუთხრათ,“ „მამიკო მოგვეხმარება,“ „ მამიკოს არ ეწყინოს.“ აქ პოზიტიურ ჭრილში შემოდის მამის ხატი. რა თქმა უნდა, მამაც უნდა გვაძლევდეს ამის საშუალებას. დედაც და მამაც არის უსაზღვრო რესურსი ბავშვის განვითარების და რომელიმეს დეფიციტი არსებით დესტრუქციულ ცვლილებებს იწვევს ფსიქო-ემოციურ განვითარებაში.

„არავინ არ მინდა, მამიკოს ჩავეხუტო,“ - ეს მოსმენილიც მაქვს. ჩახუტება არის დაცულობა, უსაფრთხოება. კარენ ჰორნი პირდაპირ გვეუბნება, რომ ამ ასაკში თუ არ არის დაცულობისა და უსაფრთხოების განცდა, ყალიბდება ცხოვრებისადმი ბაზალური შიშები, რაც თავის მხრივ ნევროტული პიროვნების ფორმირებას უწყობს ხელს. უმამოდ გაზრდილ გოგონებს აქვთ საოცარი მიჯაჭვულობის მოთხოვნილება საწინააღმდეგო სქესთან. მან შეიძლება ოჯახი, მიუხედავად იმისა, რომ ის, ძალიან დესტრუქციული ოჯახი იყოს, სწორედ ამიტომ არ დაანგრიოს, რომ გვერდით კაცი უდგას და ამით ივსებს იმ დეფიციტს, რომელიც მას ჰქონდა ბავშვობაში,“- მოცემულ საკითხზზე ნანა გოგიჩაშვილმა საპატრიარქოს ტელევიზიის გადაცემაში „ერთსულოვნების დილა“ ისაუბრა.

წყარო: ​„ერთსულოვნების დილა“

წაიკითხეთ სრულად