Baby Bag

მართალია თუ არა, რომ ბავშვი ძილში იზრდება? - მარი მალაზონიას განმარტება

მართალია თუ არა, რომ ბავშვი ძილში იზრდება? - მარი მალაზონიას განმარტება

ნუტრიციოლოგმა მარი მალაზონიამ ბავშვის ზრდისა და მისი ორგანიზმის რეგენერაციისთვის ძილის განსაკუთრებულ მნიშვნელობაზე ისაუბრა:

„საქართველოში არის ასეთი ტერმინი: „ძილში იზრდება.“ არის თუ არა ამ ფრაზაში ჭეშმარიტება? დიახ, არის ჭეშმარიტება. დიდი მნიშვნელობა აქვს სრულფასოვან ძილს. სრულფასოვანი ძილი ყველა ასაკში აღმოჩნდა გადამწყვეტი ორგანიზმის აღდგენისთვის. რატომ ვახსენე ეს სწორედ მოზარდებთან და ბავშვებთან კავშირში? გამოთვალეს, როგორ ხდება ძილის ფაზებისა და სრულფასოვანი ძილის გავლენა ბავშვის კუნთოვან სისტემაზე და რა გავლენას ახდენს ძილი ძვლოვან აპარატზე.

ზრდის ტკივილები, როდესაც ბავშვები ძილში ამბობენ: „ფეხი მტკივა,“ აღმოჩნდა, რომ სწორედ ღამით, ძილში შეიძლება იყოს შემაწუხებელი. რაც ძალიან მნიშვნელოვანია, არის კუნთური სისტემის შესახებ ინფორმაცია. კუნთების აღდგენა, კუნთის მასის შევსება სწორედ ღამით, ძილის პერიოდში ხდება. ეს განსაკუთრებით თვალშისაცემია მტკიცებულებების მიხედვით.

არსებობს გარკვეული ფაქტორები, რომლებიც ორგანიზმის რესურსების აღდგენას ემსახურება. ყველა ის პროდუქტი, რომლებიც ანთებას ხელს უწყობს, რეგენერაციის შემაფერხებელი პროდუქტია. ეს პროდუქტები დისტანცირებულად უნდა აღვიქვათ რეგენერაციასთან კავშირში. აღმოჩნდა, რომ ყველა პროცესირებული პროდუქტი ანთებას ხელს უწყობს და ორგანიზმის აღდგენას აფერხებს. ყველა ის პროდუქტი, რომელიც გაჯერებულია ტრანსცხიმებით, პროცესირებული ცხიმებით, აღდგენას აფერხებს,“- აღნიშნულ საკითხზე მარი მალაზონიამ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო: ​„პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“

შეიძლება დაინტერესდეთ

როგორ შევაქოთ ბავშვი სწორად სწავლის პროცესში? - ნეიროფსიქოლოგ თამარ გაგოშიძის რჩევები

როგორ შევაქოთ ბავშვი სწორად სწავლის პროცესში? - ნეიროფსიქოლოგ თამარ გაგოშიძის რჩევები

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ სწავლის პროცესში ბავშვის შექების წესებზე ისაუბრა:

„ჩვენ უნდა შევაქოთ ყველა ბავშვი. ჩვენ უნდა ვიცოდეთ, რომ ყველა ბავშვი განსხვავდება ერთმანეთისგან, ერთი მშობლის შვილებიც. ყველა მშობელი იტყვის ამას, რომ ორი თუ სამი სრულიად განსხვავებული არსებაა სახლში. ამიტომ ინდივიდუალობები ძალიან განსხვავებულია და სწავლის სტილიც, ბუნებრივია განსხვავებულია. უნარებიც განსხვავებულია და ამიტომ ჩვენ არ უნდა შევაქოთ ბავშვი ასე: „შენ ხარ ჭკვიანი, შენ ხარ ნიჭიერი. აი შენი ძმა, შენი და როგორ ჭკვიანი და ნიჭიერია.“ ჩვენ ამით ვუსვამთ ხაზს მის უპირატესობას და ისეთ რამეს, რაც მისი დამსახურება არ არის, თანდაყოლილია.

ჩვენ უნდა შევაქოთ ის, რაც ბავშვის დამსახურებაა. ტექსტი არის ასეთი დაახლოებით: „მე ვაფასებ, რომ შენ ამდენი დრო დახარჯე, როგორ მოინდომე.“ მონდომებას ჩვენ არასდროს არ ვაფასებთ იმიტომ, რომ არ ჩანს ეს. ის, რომ ეს ბავშვი ისე კარგად არ სწავლობს, როგორც მეორე, როგორ მოინდომა ამ ბავშვმა ეს უნდა შევაფასოთ და დავაფასოთ. ჩვენ ბავშვი უნდა შევაქოთ ასე: „მე მიხარია, რომ შენ ამაზე ამდენი დრო დახარჯე. არ გამოგდიოდა, მაგრამ ნახე, ახლა უკეთესად გამოგდის.“ ჩვენ ორ რამეს ვაკეთებთ: ვაფასებთ და ვაქებთ ბავშვს მისი ძალისხმევისთვის და მეორე, ჩვენ არ ვადარებთ მას სხვა ბავშვებს.

მშობლებს გვიყვარს ეს, რომ და-ძმას ერთმანეთს ვადარებთ. ჩვენ ვადარებთ ბავშვს მხოლოდ თავის თავს. ნახე, შენ გუშინ ვერ დადიოდი ველოსიპედით და უკვე ისწავლე. ჩვენ ვადარებთ ბავშვს თავის თავს, მის შესაძლებლობებს. ასე მოტივაციას გავუზრდით,“- აღნიშნა თამარ გაგოშიძემ.

წყარო:​ „მშობლები განათლებისთვის“ 

წაიკითხეთ სრულად