Baby Bag

მართალია თუ არა, რომ ბავშვი ძილში იზრდება? - მარი მალაზონიას განმარტება

მართალია თუ არა, რომ ბავშვი ძილში იზრდება? - მარი მალაზონიას განმარტება

ნუტრიციოლოგმა მარი მალაზონიამ ბავშვის ზრდისა და მისი ორგანიზმის რეგენერაციისთვის ძილის განსაკუთრებულ მნიშვნელობაზე ისაუბრა:

„საქართველოში არის ასეთი ტერმინი: „ძილში იზრდება.“ არის თუ არა ამ ფრაზაში ჭეშმარიტება? დიახ, არის ჭეშმარიტება. დიდი მნიშვნელობა აქვს სრულფასოვან ძილს. სრულფასოვანი ძილი ყველა ასაკში აღმოჩნდა გადამწყვეტი ორგანიზმის აღდგენისთვის. რატომ ვახსენე ეს სწორედ მოზარდებთან და ბავშვებთან კავშირში? გამოთვალეს, როგორ ხდება ძილის ფაზებისა და სრულფასოვანი ძილის გავლენა ბავშვის კუნთოვან სისტემაზე და რა გავლენას ახდენს ძილი ძვლოვან აპარატზე.

ზრდის ტკივილები, როდესაც ბავშვები ძილში ამბობენ: „ფეხი მტკივა,“ აღმოჩნდა, რომ სწორედ ღამით, ძილში შეიძლება იყოს შემაწუხებელი. რაც ძალიან მნიშვნელოვანია, არის კუნთური სისტემის შესახებ ინფორმაცია. კუნთების აღდგენა, კუნთის მასის შევსება სწორედ ღამით, ძილის პერიოდში ხდება. ეს განსაკუთრებით თვალშისაცემია მტკიცებულებების მიხედვით.

არსებობს გარკვეული ფაქტორები, რომლებიც ორგანიზმის რესურსების აღდგენას ემსახურება. ყველა ის პროდუქტი, რომლებიც ანთებას ხელს უწყობს, რეგენერაციის შემაფერხებელი პროდუქტია. ეს პროდუქტები დისტანცირებულად უნდა აღვიქვათ რეგენერაციასთან კავშირში. აღმოჩნდა, რომ ყველა პროცესირებული პროდუქტი ანთებას ხელს უწყობს და ორგანიზმის აღდგენას აფერხებს. ყველა ის პროდუქტი, რომელიც გაჯერებულია ტრანსცხიმებით, პროცესირებული ცხიმებით, აღდგენას აფერხებს,“- აღნიშნულ საკითხზე მარი მალაზონიამ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო: ​„პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ბავშვს თუ შეეშალა, შენ არ უნდა აგეშალოს ნერვები... რა მოხდა მერე?! უნდა გჯეროდეს, რომ ის გააკეთებს,“ - ნეიროფსიქოლოგი თამარ გაგოშიძე

„ბავშვს თუ შეეშალა, შენ არ უნდა აგეშალოს ნერვები... რა მოხდა მერე?! უნდა გჯეროდეს, რომ ის გააკეთებს,“ - ნეიროფსიქოლოგი თამარ გაგოშიძე

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ ბავშვებთან შემეცნებით და სწავლების სფეროში ზედმეტი სიმკაცრის გამოჩენის მიზანშეუწონლობაზე ისაუბრა:

„ჩვენ ვართ ძალიან მკაცრები და შეუბრალებლები შემეცნებით და სწავლების სფეროში და სრულიად პლასტელინივით უფორმოები ქცევით-ემოციურ სფეროში. ბავშვს რომ მუქარის ტონით ვესაუბრებით, მას ვაგრძნობინებთ, რომ შენ არ ხარ კომპეტენტური, შენ არაფერი არ შეგიძლია. შენ ვერაფერს ვერ გააკეთებ, მე შენ ასეთს არ გიღებ. შენ, მშობელი ხარ ავტორიტეტი მისთვის. შენ ხარ ყველაზე მნიშვნელოვანი ადამიანი, რომელსაც იმედს გიცრუებს. კიდევ უფრო შფოთვა აქვს მას ამ დროს და კიდევ უფრო ვერ გააკეთებს რაღაცას.

მუქარები და მსგავსი ტექსტები სწავლების პროცესში არის კატეგორიულად მიუღებელი. ჩვენ ვცდილობთ, რომ ბავშვები წავახალისოთ. არ ვეუბნებით მას, რომ ყველაფერი შეგიძლია, შენ ყველაზე მაგარი ხარ. ამას არ ვეუბნებით. ჩვენ მას ვეუბნებით, რომ შენ შეგეშალა. რა მოხდა მერე?! შენ უნდა გჯეროდეს ამის. შენ არ უნდა აგეშალოს ნერვები. შენც უნდა გჯეროდეს ამის, მაგრამ არ გჯერა, იმიტომ, რომ შენც ნერვები გეშლება, რომ შეეშალა. რა მოხდა მერე?! შენ ხომ ისწავლე ველოსიპედის ტარება. ხომ არ იცოდი და ხომ იცი ახლა?! ისიც ასეა. მოდი, აბა კიდევ ვცადოთ. ჩვენ ვაფიქსირებთ, რომ ბავშვს შეეშალა, მაგრამ გვჯერა, რომ გააკეთებს. ეს არის ყველაზე მნიშვნელოვანი. საერთოდ პედაგოგიკის ერთ-ერთი ყველაზე მნიშვნელოვანი საფუძველი არის ის, რომ ჩვენ გვჯერა,“- აღნიშნა თამარ გაგოშიძემ.

წყარო:​ „დიალოგოსი“ 

წაიკითხეთ სრულად