Baby Bag

როგორ მოვიშოროთ გულძმარვა ისე, რომ წამლებზე არ ვიყოთ დამოკიდებული? - გიორგი ღოღობერიძის რჩევები

როგორ მოვიშოროთ გულძმარვა ისე, რომ წამლებზე არ ვიყოთ დამოკიდებული? - გიორგი ღოღობერიძის რჩევები

ექიმმა გიორგი ღოღობერიძემ გულძმარვასთან გამკლავების გზებსა და მეთოდებზე ისაუბრა:

„დღეს ვისაუბრებთ გასტროეზოფაგური რეფლუქსური დაავადების შესახებ, რომელსაც ჩვენთან უბრალოდ რეფლუქსს ეძახიან. ამ დროს საყლაპავის ქვედა ნახევარში ან მთელ სიგრძეზე შემოდის კუჭის შიგთავსი, ძალიან ბევრი და ძალიან ხშირად. ეს პაციენტს უვლინდება სხვადასხვანაირად: გულძმარვა, ტკივილი მკერდის ძვლის უკან, მჟავე გემო პირის ღრუში, ცუდი სუნი პირის ღრუდან, კბილების დაზიანება, ქონიკული ხველა, ხშირი ნერწყვდენა. რა ხდება საბოლოო ჯამში? პაციენტი მიდის ექიმთან. მას უნიშნავენ წამლებს, მჟავიანობის დამაქვეითებლებს, ანტაციდებს, მედიკამენტებს, რომლებიც ცვლიან სპინქტერის ტონუსს. ექიმები არ ეუბნებიან მათ, რომ ასეთ პაციენტებს ეს პრობლემა ხშირად ექნებათ ქრონიკულად. რეფლუქსი ყოველდღიურობაში გვხვდება. როგორც დაავადება, ის ქრონიკულია. მას მუდმივად სჭირდება მკურნალობა, რის გამოც პაციენტები იმედგაცრუებულები რჩებიან.

ამ დაავადების დროს მარტო მედიკამენტებში კი არ არის გამოსავალი, არამედ ცხოვრების სტილის შეცვლაში. მინდა, შემოგთავაზოთ რამოდენიმე მარტივი რჩევა, რომელიც უნდა შეასრულოთ, თუ გინდათ, რომ მუდმივად არ იყოთ თამოკიდებული მედიკამენტებზე. რჩევა ნომერი პირველი: თუ თქვენ ხართ ჭარბწონიანი, წონა შეამცირეთ. თუ წონას არ შეამცირებთ, კუჭის შიგთავსი ყოველთვის ამოვა საყლაპავში, თუ ამისკენ ხართ მიდრეკილი. თუ წონას შეამცირებთ, პრობლემა ნახევრად მოგვარდება. თავი დაანებეთ მოწევას. თამბაქოს კვამლი საყლაპავის ქვედა სპინქტერს ადუნებს. მოერიდეთ ალკოჰოლს, მოერიდეთ გაზიან სასმელებს, ისეთ საკვებს, რომლებიც ზრდის აირების მომძლავრებას თქვენს ნაწლავებში. გაზრილი აირები ხელს შეუწყობს ბოყინს. თუ ისედაც გაქვთ რეფლუქსი, კიდევ უფრო მეტი შემოვა მარილმჟავა.

საღამოს საათებში საკვების მიღებას უნდა მოერიდოთ. თუ თქვენ აპირებთ დაძინებას და ერთი საათით ადრე შეჭამეთ საკვები, დაწოლისას მარილმჟავა ამოვა საყლაპავში. ჩვენ ერთ ჯერზე გვიყვარს ყველაფრის მიღება. ეს არ არის სწორი მიდგომა. სჯობს ბევრი საკვები მივიღოთ, მაგრამ გავანაწილოთ მთელ დღეზე. საკვები უნდა დაღეჭოთ რაც შეიძლება კარგად. ასე მას უფრო ნაკლები მოცულობა ექნება და კუჭს მალე არ ამოგივსებთ. როდესაც საღამოს საათებში დაწვებით, ბალიში ყოველთვის გქონდეთ ოდნავ უფრო მაღლა, ვიდრე აქამდე გქონდათ. ფიზიკური აქტივობა ამ დაავდების დროსაც თამაშობს ძალიან დიდ როლს. მედიკამენტები გასტროეზოფაგური რეფლუქსის პრობლემას მხოლოდ დროებით აგვარებს. რაც შეეხება ცხოვრების სტილს, ის მას მოაგვარებს უფრო დიდი ხნის განმავლობაში,“- აღნიშნულ საკითხზე გიორგი ღოღობერიძემ „მთავარი არხის“ გადაცემაში „მთავარი დიაგნოზი“ ისაუბრა.

წყარო: ​„მთავარი დიაგნოზი“

შეიძლება დაინტერესდეთ

რატომ არ აწყობენ იაპონელი ბავშვები ისტერიკას?

რატომ არ აწყობენ იაპონელი ბავშვები ისტერიკას?

იაპონელი ხალხის თვისებები მსოფლიოში ბევრ ადამიანს აღაფრთოვანებს. ისინი უდიდეს ტრაგედიებს შესაშური სტოიციზმით ხვდებიან. იაპონელები საკუთარ თავზე კონტროლს თითქმის არასდროს კარგავენ. ისინი სხვებისადმი ყოველთვის პატივისცემას იჩენენ და სამსახურეობრივი მოვალეობის შესრულებისასაც ეთიკურ ნორმებს არასდროს ღალატობენ.

იაპონელი ზრდასრულების მსგავსად ბავშვებიც ძალიან მშვიდები და გაწონასწორებულები არიან. ისინი ისტერიკას არ აწყობენ და საკუთარ თავზე კონტროლს არ კარგავენ. როგორ ახერხებენ იაპონელები ბავშვებში მსგავსი დისციპლინის ჩამოყალიბებას? ჩვენს სტატიაში სწორედ ამ საკითხს განვიხილავთ.

იაპონიაში ოჯახის სხვადასხვა თაობის წარმომადგენლებს შორის განსაკუთრებული ურთიერთობაა ჩამოყალიბებული. მოხუცებსა და ახალგაზრდებს შორის ურთიერთობა ემპათიური და სიყვარულით სავსეა. იაპონელები თვლიან, რომ მოხუცებს უდიდესი სიბრძნე აქვთ და მათ ყურადღებით უნდა უსმინონ. თავის მხრივ, ასაკოვანი ადამიანები ბავშვებს ზრდასრულებივით ექცევიან. ისინი ბავშვების ცხოვრებაში წინამძღოლის როლს ასრულებენ და არა ინსპექტორის ან დამსჯელის. ეს ყოველივე უფროსებსა და ბავშვებს შორის ჰარმონიული ურთიერთობის ჩამოყალიბებას უწყობს ხელს.

იაპონელებს დიდი ოჯახებისადმი უდიდესი პატივისცემა აქვთ, თუმცა არსებობს საზღვრები, რომლებსაც მკაცრად იცავენ. მათთვის მიუღებელია, რომ ბავშვის აღზრდასა და მოვლაზე პასუხისმგებლობა ბებია-ბაბუას დაეკისროს, მხოლოდ იმიტომ, რომ მშობლებს დრო არ აქვთ.

იაპონელები თვლიან, რომ ბავშვთან დამოკიდებულება მოსიყვარულე უნდა იყოს. ისინი ნეგატიურად უყურებენ ყვირილს. მშობლები ბავშვებს სამყაროსთან ურთიერთობას და სხვების გრძნობების დაფასებას ასწავლიან. როდესაც ბავშვი ცუდად იქცევა, იაპონელი მშობლები უკმაყოფილებას ჟესტით ან მზერით გამოხატავენ. ამგვარად ისინი ბავშვს მიანიშნებენ, რომ მისი ქცევა მიუღებელია. ისინი ხშირად იყენებენ ფრაზებს: „შენ მას ატკენ,“ „შენ ის დააზიანე.“ ბავშვი ხვდება, რომ მისმა ქცევამ სხვას ზიანი მიაყენა. მსგავსი ფორმულა ნივთების მიმართაც გამოიყენება. თუ ბავშვი თოჯინას გატეხავს, იაპონელი მშობელი მას ეტყვის, რომ თოჯინას ეტკინა და დაზიანდა. ის არ გამოიყენებს სიტყვას „გატყდა.“ ბავშვები ნივთების პატივისცემას სწორედ ასე სწავლობენ.

იაპონელები დიდ მნიშვნელობას ანიჭებენ ბავშვთან ერთად დროის ხარისხიანად გატარებას. იაპონიაში იშვიათია შემთხვევები, როდესაც ბავშვი ბაღში 3 წლამდე ასაკში მიჰყავთ. პატარები დროის უდიდეს ნაწილს დედებთან ერთად ატარებენ. იაპონელი მშობლებისთვის მნიშვნელოვანია შვილთან საუბარი.

იაპონელები ხშირად მართავენ ოჯახურ სადილებს, სადაც ბავშვებს წინაპრების ისტორიებს და ოჯახის თავგადასავლებს უამბობენ. მსგავსი შეკრებები ბავშვს ოჯახისადმი მიკუთვნებულობის განცდას უჩენს. გარემო, რომელიც იაპონელი ბავშვების ირგვლივ არის შექმნილი, მათ ამბოხების საფუძველს ნაკლებად აძლევს, რის გამოც ისინი ისტერიკებს არ აწყობენ. იაპონელ ბავშვებს უფროსებისგან ყურადღება არ აკლიათ. ისინი მიჩვეული არიან წესრიგს, სადაც ყველა ადამიანს თავისი ადგილი და როლი აქვს. ეს ყოველივე ბავშვს სიმშვიდეს ანიჭებს და ემოციური აფეთქებებისკენ ნაკლებას მიდრეკილს ხდის.

წყარო: ​exploringyourmind.com 

წაიკითხეთ სრულად