Baby Bag

„ბაღი სამედიცინო კუთხით მნიშვნელოვანია, მას აქვს თავისი დატვირთვა,“- პედიატრი ნანუკა ყავლაშვილი

„ბაღი სამედიცინო კუთხით მნიშვნელოვანია, მას აქვს თავისი დატვირთვა,“- პედიატრი ნანუკა ყავლაშვილი

პედიატრმა ნანუკა ყავლაშვილმა ბაღში ვირუსული ინფექციების ხშირი გავრცელების შესახებ ისაუბრა და აღნიშნა, რომ ამაში საგანგაშო არაფერია:

„ის, რომ ბავშვს რამოდენიმეჯერ და ხშირად ემართება ვირუსული ინფექცია, ეს არის ჩვეულებრივი რამ, ეს არის ბავშვის ფიზიოლოგია. იბადება ბავშვი, მისი იმუნური სისტემა არ მუშაობს და დაბადების შემდგომ იწყებს მუშაობას. როგორ მუშაობს იმუნური სისტემა? ჩვენ რაღაცას უნდა შევხვდეთ, რომ მის წინააღმდეგ ანტისხეულები გამოვიმუშაოთ. ეს საჭიროც არის.

ჩვენ თუ ბავშვს ვამყოფებთ რაღაც სივრცეში, იზოლაციაში და შემდგომ უცებ გავუშვებთ სკოლაში, იგივე დაემართება მას სკოლაში. იქ შეხვდება ამ ვირუსულ ინფექციას. ბაღს აქვს თავისი დატვირთვა. ერთია, რომ ბავშვი იქ სწავლობს სოციალიზაციას, უნარებს ითვისებს და მეორე ის არის, რომ ბაღი სამედიცინო კუთხით მნიშვნელოვანია. ამ დროს მიდის იმუნური წვრთნა. მნიშვნელოვანია, ბავშვმა რაღაც პერიოდი გაიაროს ბაღში და სკოლას შემზადებული და გარკვეული იმუნური სისტემით შეხვდეს. მით უმეტეს პანდემიის დროს ნაკლები კონტაქტი იყო და სხვა ვირუსული ინფექციებიც ნაკლებად ვრცელდებოდა. ახლა გაზაფხულია, მეტი მოძრაობაა და რა თქმა უნდა, ვირუსების რაოდენობამ იფეთქა. მშობლებს მინდა ვუთხრა, რომ ეს განსაკუთრებულად არ უნდა განვიცადოთ. წელიწადში მარტივი გაციებით ავადობა 7-დან 11-მდე შეიძლება იყოს. ეს აბსოლუტურად არ წარმოადგენს გარკვეულ პრობლემას. ჩვენ ამით ვავარჯიშებთ ბავშვის იმუნურ სისტემას,“- მოცემულ საკითხზე ნანუკა ყავლაშვილმა საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო:​ „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ 

შეიძლება დაინტერესდეთ

„პირველი შეცდომა არის იღბალზე ლაპარაკი, იმის თქმა, რომ არ მიმართლებს,“- ფსიქოლოგი მარინა კაჭარავა

„პირველი შეცდომა არის იღბალზე ლაპარაკი, იმის თქმა, რომ არ მიმართლებს,“- ფსიქოლოგი მარინა კაჭარავა

ფსიქოლოგმა მარინა კაჭარავამ ადამიანის იღბალთან არასწორ დამოკიდებულებაზე ისაუბრა:

„პირველი შეცდომა არის იღბალზე ლაპარაკი. „ცუდი ბედი აქვს, ეს სხვისი ბრალია, გარემოს ბრალია, ვიღაცას რომ ეს ექნა, ამას ეს არ მოუვიდოდა.“ „არ მიმართლებს!“ - ეს თუ ადამიანმა დაირქვა სათაურად, ის უკვე მართლა იკრავს ამ ფაქტებს. ის ამ სათაურის ქვეშ შემოყრის ამ ფაქტებს და სათაურად ხდება: „წაგებული, წარუმატებელი.“ ეს ისეთი „კომფორტის ზონაა,“ რომ მას აქედან გამოსვლა აღარ უნდა. რას ვგულისხმობ ამაში? პასუხისმგებლობა ნულია. გამართლება ხდება სიზარმაცის. სიზარმაცეც ხომ შიშია, წარუმატებლობის შიში. რატომ უნდა ვიყო ზარმაცი? ე.ი. მეშინია, რომ გავაკეთო მაინც არ გამომივა.

ერთია პერფექციონისტული აღზრდა, რომ რაღაც უმაღლეს მწვერვალს უნდა გადაახტე, ყველაზე უკეთესი უნდა იყო. ეს პერფექციონიზმი მშობლებისგან რომ მოდის, ძალიან ანევროზებს ბავშვებს. ხშირად მინახავს, ბავშვი სიმღერაზე დაჰყავთ და სცენაზე გამოსვლის დროს ხმა უწყდება. მას მონაცემები აქვს და ამაზე ამუნათებენ, რომ „რა მოგივიდა? ეს როგორ დაგემართა?“ ბავშვს საერთოდ სძულდება სიმღერაც, სცენაც და ყველაფერი. ის თუ ბავშვისთვის მატრავმირებელია, რად უნდა ეგეთი სიმღერა? სიმღერა მისთვის ხომ უნდა იყოს სიამოვნების მომგვრელი? ბავშვს მოდუნება უნდა ვასწავლოთ. სულ დაძაბულობაა,“- მოცემულ საკითხზე მარინა კაჭარავამ ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ ისაუბრა.

წყარო: ​„იმედის დღე“

წაიკითხეთ სრულად