Baby Bag

„ათი თვიდან ბავშვს ხელში მივცეთ ფანქარი, რომ რაღაც დახატოს,“- პედიატრ ქეთი ნემსაძის რჩევები მშობლებს

„ათი თვიდან ბავშვს ხელში მივცეთ ფანქარი, რომ რაღაც დახატოს,“- პედიატრ ქეთი ნემსაძის რჩევები მშობლებს

პედიატრმა ქეთი ნემსაძემ ბავშვის ჯანსაღ გარემოში გაზრდისა და მისი დადებითი ემოციური სტატუსის ჩამოყალიბების მნიშვნელობაზე ისაუბრა:

„ჩვენი მიზანია დედასთან თერაპიული ალიანსის ჩამოყალიბება, რომ ჯანსაღ გარემოში გაიზარდოს ბავშვი და მას ჰქონდეს დადებითი ემოციური სტატუსი, მუდმივად იყოს წარმატებული და სულ აქებდნენ, როგორც წარმატებულს. ეს ჩვენ აუცილებლად გვჭირდება. ექვსი თვიდან აუცილებელია, რომ ბავშვს წაუკითხონ წიგნი. დედას შეუძლია ამოიკითხოს რაც უნდა ის, იმ წიგნში, მაგრამ ხელი გააყოლოს ასოებს. 8 თვიდან ბავშვს დააწყებინოს თითებით ჭამა, რომ სენსორები განვითარდეს და ათი თვიდან ხელში მისცეს ფანქარი, რომ ბავშვმა რაღაც დახატოს.

მსოფლიო ჯანდაცვის ორგანიზაცია ყველაფერს აგროვებს. მისი ყველა რეკომენდაცია არის მისაღები ჩვენთვის. 4-5-ჯერ ბავშვი უნდა გახდეს ავად ვირუსებით. ეს ნორმაა. ეს არის იმუნოლოგიის ვარჯიში. არავითარ შემთხვევაში ვირუსულ ინფექციაზე ანტიბიოტიკი არ ინიშნება. ანტიბიოტიკი ინიშნება იმ შემთხვევაში, თუ მას აქვს სტრეპტოკოკული ინფექცია, ან რომელიმე ბაქტერია გააქტიურდება. ამ პროცესს მხოლოდ ექიმმა უნდა უხელმძღვანელოს. თვითნებური მკურნალობით თქვენ აფერხებთ ვირუსთან გამკლავების მეთოდოლოგიას, რომელიც ბავშვს აქვს. ორგანიზმში არის ასეთი რამ: იმუნიტეტი იმიტომ კი არ არის, რომ უცხოს ებრძოლოს. იმუნიტეტი არის იმიტომ, რომ ჩვენი ორგანიზმის შემადგენლობის მუდმივობა დაიცვას. როგორც კი უცხო გამოჩნდება, იმას ებრძვის. ჩვენ ათასამდე კიბოს უჯრედს ვბეჭდავთ შეცდომით დღის განმავლობაში და ამას ორგანიზმი ანადგურებს. როდესაც ეს ტოლერანტობა იშლება, მაშინ ვითარდება სიმსივნური წარმონაქმნები,“- მოცემულ საკითხზე ქეთი ნემსაძემ ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ ისაუბრა.

წყარო: ​„იმედის დღე“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ემოციურად პირველი დღეები რთულია, მაგრამ როგორც კი თვალებს ახელს, საოცარი შეგრძნება გვეუფლება,“- ილო ბეროშვილი და ანი ბებია მშობლობის გამოცდილებაზე

ანი ბებია და ილო ბეროშვილი გადაცემაში „შენი დილა“ მშობლობის გამოცდილების შესახებ საუბრობენ. ილო ბეროშვილი ჯერის დაბადების წუთებს იხსენებს:

„ჯერი დაიბადა ხუთ ივლისს, დილის ხუთი საათი იყო, მგონი. ანიმ ძალიან იყოჩაღა. უკვე სადღაც 12 საათზე სამყაროს მოევლინა ჯერი ბეროშვილი. მე დავესწარი მშობიარობას და რატომ ამბობენ ქალებზე, რომ სუსტი სქესიაო, ჩემამდე არ დადის. მამაკაცი, ჩემი აზრით, ამას ვერ გადაიტანს. ემოციურად პირველი დღეები რთულია, ახალშობილს რაღაცები აწუხებს, მაგრამ როგორც კი თვალებს ახელს და ჩვენთან კონტაქტი აქვს, საოცარი შეგრძნება გვეუფლება.“

ანი ბებიას თქმით, ჯერი უკვე საკუთარ ხასიათს ავლენს:

„ჭამის შემდეგ იღიმის, ერთი-ორჯერ ხმითაც გაიცინა. მაშინ მივხვდი, რომ ეს ყველაფერი ძალიან მაგარია. ჯერის ჩემნაირი ხასიათი აქვს, ჯიუტი. უკვე ავლენს თავის ხასიათებს. გულზე თუ არ არის მოწეპებული ისე არ იძინებს. ჯერის რომ ვუყურებ, მიჭირს იმის გააზრება, რომ ცხრა თვე მუცელში მყავდა. ორსულობის პერიოდში ვერ ვიაზრებდი, რომ ადამიანი გიზის მუცელში, შენი ნაწილია.“

ილო ბეროშვილი აღნიშნავს, რომ ბავშვის დაბადება ადამიანის ცხოვრებაში ყველაზე მნიშვნელოვანი მოვლენაა:

„ახალი რიტმი გვაქვს ცხოვრებაში. დილის გადაცემაში ჯერი ხშირად გამოჩნდება. მგონი, ბავშვის პირველი სიტყვა იქნება „მთავარი“ და „მამა.“ მე ძალიან ვამსგავსებ ანის, თვალის მოყვანილობა ანისი აქვს, პირიც, მოკლედ რომ ვთქვა, ანია. ბავშვის დაბადება ჯერ ბოლომდე გაცნობიერებული არ მაქვს. ადამიანის ცხოვრებაში ყველაზე მნიშვნელოვანი მომენტი ეს არის. ამის გააზრება ძალიან რთულია, მით უმეტეს, როდესაც ბევრი საორგანიზაციო საკითხია მოსაგვარებელი. ტვინით ვერ ვხვდებით რა ხდება, ამ ყველაფერს ემოციებით ვაცნობიერებთ. იმედი მაქვს, ჩემგან არ გამოყვება ის, რომ მთელი ცხოვრება ვეძებდი, რა არის ჩემი. სხვადასხვა სფეროებს ძალიან მალე მივატოვებდი ხოლმე. ფეხბურთზე დღემდე გული მწყდება. შეიძლება, მსახიობობა მოუნდეს ჯერის. დედა მსახიობია, მამაც ამ სფეროშია. ჩვენ მას არ გადავუწყვიტავთ, მან უნდა იპოვოს თავისი საყვარელი საქმიანობა.“

„არ მინდა ბავშვს ჩემი რაღაცები მოვახვიო თავს, მთავარია, განათლება მივცე. თავად უნდა აირჩიოს რა უნდა. ერთადერთი რაც მინდა, არის ის, რომ დიდხანს არ შევჭრა თმა და გრძელი თმები ჰქონდეს. ბავშვს რომ ვუყურებ, ბავშვზე მეტად ჩემი თავი მგონია უსუსური, ყველაფრის მეშინია, ძალიან დავპატარავდი. არ ვიცი, როგორი დედა ვიქნები, ალბათ, ძალიან ფეთიანი. ძალიან დიდი მადლობა მინდა ვუთხრა ყველას მოლოცვისთვის, ამდენი სიყვარულის, სითბოსა და სიკეთისთვის,“ - აღნიშნავს ანი ბებია. 

წაიკითხეთ სრულად