Baby Bag

იწვევს თუ არა ბავშვებში დიდი რაოდენობით ტკბილეულის მიღება შაქრიან დიაბეტს? - ენდოკრინოლოგ ირაკლი ფაღავას პასუხი

ბავშვთა ენდოკრინოლოგმა ირაკლი ფაღავამ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ბავშვებში ტკბილეულის ჭარბად მიღების პრობლემაზე ისაუბრა და განმარტა, რამდენად შეიძლება, რომ ნუგბარზე დამოკიდებულებამ შაქრიანი დიაბეტი გამოიწვიოს:

„რაც შეეხება პირველი ტიპის ინსულინდამოკიდებულ დიაბეტს, ამ შემთხვევაში დღემდე საკამათოა დიდი რაოდენობით ტკბილეულის მიღება წარმოადგენს თუ არა რისკ-ფაქტორს. ნამდვილად შეიძლება ითქვას, რომ დიდი რაოდენობით ტკბილეულის მიღება არის გასუქების რისკ-ფაქტორი. გასუქება კი არის დიაბეტი ტიპი 2-ის, ინსულინდამოუკიდებელი დიაბეტის რისკ-ფაქტორი. ნებისმიერ შემთხვევაში, სხვა თუ არაფერი კბილებს უფუჭებს ტკბილის დიდი რაოდენობით მიღება ბავშვს.

ისიც კარგად უნდა გვქონდეს გაცნობიერებული, რომ ასეთი ბავშვი რეალურად წარმოადგენს ნარკომანს. მას აქვს ნარკოტიკული დამოკიდებულება შაქარზე. ნამდვილად ვერ მივიჩნევთ სასურველად იმას, რომ ბავშვი დიდი რაოდენობით ტკბილს იღებს.“

მოცემულ საკითხზე ისაუბრა ნუტრიციოლოგმა მარი მალაზონიამაც:

„უკანასკნელი კვლევების თანახმად, დადასტურებულია, რომ ყველა იმ ბავშვს, რომელიც დიდი რაოდენობით ნუგბარის მოხმარებით გამოირჩევა, აქვს B1 ვიტამინის დეფიციტი. ეს არის თიამინი, ძალიან მნიშვნელოვანი ვიტამინი. ეს შეიძლება ნერვული სისტემის სხვადასხვა ტიპის დაზიანების მიზეზი გახდეს. ამიტომ სიფრთხილე გამოიჩინეთ, მშობლებო! ერთი ტიპის საკვები შეიძლება აღმოჩნდეს ძალიან მნიშვნელოვანი მექანიზმების გამშვები, ისეთი მექანიზმების, რომლებსაც მერე ყურებით ვეღარ დავიჭერთ,“- აღნიშნა მარი მალაზონიამ.

წყარო: ​„პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ჩვენ პერმანენტული ისტერიკა გვჭირს... ჩვენთვის მიმზიდველია, რაც ისტერიულია,“ - ფსიქოლოგი ზურაბ მხეიძე

„ჩვენ პერმანენტული ისტერიკა გვჭირს... ჩვენთვის მიმზიდველია, რაც ისტერიულია,“ - ფსიქოლოგი ზურაბ მხეიძე

ფსიქოლოგმა ზურაბ მხეიძემ ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „ჩვენი ოჯახი“ ქართული კულტურისთვის დამახასიათებელი თავისებურებების შესახებ ისაუბრა:

„დააკვირდით ჩვენს კულტურას. ახლა უკრაინის ამბებია. რა მშურს? ადამიანი გამოდის, ომშია და ისტერიკას ვერ ვატყობ. ხომ ომში არიან? ისტერიკას ვერ ვატყობ. ინტერვიუს როგორ აძლევენ? ჩვენ პერმანენტული ისტერიკა გვჭირს. ჩვენთვის მიმზიდველია, რაც ისტერიულია. ჩვეულებრივ კულტურაში ჩვენ ავადმყოფობებზე ვლაპარაკობთ. იცით როგორ არის? ის არის წარმატებული, ვინც უფრო ავად აღმოჩნდება. თქვენ რომ მეტყვით ეს მტკივა, მე უნდა ვთქვა, რომ ის მტკივა. მოგიგე, ხომ?“

ზურაბ მხეიძის თქმით, საქართველოში დაოჯახებულ ადამიანს, რომელსაც შვილი არ ჰყავს, საზოგადოება ხშირად ნეგატიურ ემოციებს აწვდის.

„მეორე, კომუნიკაციაა ყველაფერი, ხომ?! ვთქვათ გათხოვილი ხარ. შეგხვდა ადამიანი, კეთილისმსურველი და რას გეუბნება?! არაუშავს. არაუშავს არის უარყოფითი ემოცია. ეს ზოგადი პრობლემაა. კარგი ვარიანტია, როდესაც თქვენ თქვენი თავისგან იღებთ პოზიტიურ უკუკავშირს. გონების პრაგმატულობა რაშია? მე უნდა დავდო მიზანი იქ, სადაც ეს კონტროლირებადია. „მე მინდა ბავშვი“ ეს ძალიან კარგი გადაწყვეტილებაა. იმისთვის, რომ ბავშვი გაჩნდეს, მან უნდა შეუწყოს ხელი ამ პროცესს. როდესაც მშობელი პროცესს უწყობს ხელს, რასაც ექიმი ეუბნება, ყველაფერს აკეთებს, ეს არის მისი წვლილი ბავშვში. არ გადავიტანოთ ეს არაკონტროლირებად პროცესში. არ ვიკითხოთ: „ბავშვი როგორი იქნება?!“ ამ დროს მე ვერ ვხედავ იმ ნაბიჯებს, სადაც კარგად მივდივარ. შედეგი არ არის მთლიანად შენი კონტროლის ქვეშ, ამიტომ პროცესს უნდა მიჰყვე,“- აღნიშნა ზურაბ მხეიძემ.

წყარო:​ „ჩვენი ოჯახი“

წაიკითხეთ სრულად