Baby Bag

1980 წლამდე დაბადებული ადამიანებისთვის „მაიმუნის ყვავილი“ საშიშროებას არ წარმოადგენს - პედიატრი ივანე ჩხაიძე

1980 წლამდე დაბადებული ადამიანებისთვის „მაიმუნის ყვავილი“ საშიშროებას არ წარმოადგენს - პედიატრი ივანე ჩხაიძე

პედიატრმა ივანე ჩხაიძემ განაცხადა, რომ მაიმუნის ყვავილი საფრთხეს არ წარმოადგენს 1980 წლამდე დაბადებული ადამიანებისთვის:

„მაიმუნის ყვავილის“ წინააღმდეგ მიმართული სპეციფიკური სამკურნალო პრეპარატები არ არსებობს. დარწმუნებით შეგვიძლია ვთქვათ, რომ ყველა ის ადამიანი, რომელიც დაბადებულია 1980 წლამდე, მათთვის ეს ვირუსი არ წარმოადგენს საშიშროებას, იმიტომ, რომ ისინი არიან ვაქცინირებული ყვავილზე. მაშინ ეს ვაქცინა იყო სავალდებულო. ვფიქრობთ, რომ ის ვაქცინა, რომელიც იყო იმ პერიოდში ჩატარებული დაიცავს ადამიანებს ამ ვირუსისგანაც. ეს ნამდვილად ცნობილია.

რაც შეეხება კონკრეტულ პრეპარატებს, ამაზე საუბარი ჯერჯერობით არ არის. შესაძლებელია, რომელიმე პრეპარატი იყოს ეფექტიანი, მაგრამ რომელი პრეპარატი შეიძლება იყოს გამოყენებული, ამაზე საუბარი არ არის. ვაქცინის შექმნას აზრი აქვს, როდესაც შემთხვევების რაოდენობა არის ბევრი. თუ მომდევნო თვეების განმავლობაში ამ ვირუსმა მიიღო მეტი გავრცელება, რა თქმა უნდა, ვაქცინის შექმნას ექნება აზრი,"- აღნიშნა ივანე ჩხაიძემ.

წყარო:​ მედიაჰოლდინგი „კვირა“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„რაც გინდა ის გიქნია“, დღევანდელ მოზარდებთან არ ჭრის,“ - ნეიროფსიქოლოგი თამარ გაგოშიძე

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „ნაშუადღევს“ მშობლებსა და მოზარდებს შორის ურთიერთობების პრობლემებზე ისაუბრა:

„მეგობარი მნიშვნელოვანია, მაგრამ მშობელი არის, პირველ რიგში, ჩარჩოს შემქმნელი. მეგობარი ასეთ ჩარჩოს არ გიქმნის. მეგობარი ხარ ბავშვისთვის იმ მხრივ, რომ მას არ ეშინოდეს შენთან ღიად განხილვა იმ საკითხების, რაც მას აწუხებს. ეს დიდი პრობლემაა დღეს. ბავშვები ფიქრობენ, რომ მშობლები ვერ გაუგებენ, ატყდება ჩხუბი, იქნება უსიამოვნება, რის გამოც ისინი მშობლებთან ღიად არ საუბრობენ. ამ გაგებით მშობელი არის ბავშვის მეგობარი, მაგრამ შენ, როგორც მშობელი, პირველ რიგში, ხარ ეთიკური ჩარჩოს , ღირებულებითი ჩარჩოს დამდები. ჩარჩო აუცილებელია, მაგრამ არა ავტორიტარული ჩარჩო, გარედან თავსმოხვეული კი არა, ერთობლივად შემუშავებული.

წარმოვიდგინოთ, რომ 12 წლის ბავშვი მოდის და ამბობს, რომ კლუბში მიდის მეგობრებთან ერთად. შენ შეგიძლია უყვირო, ეჩხუბო და არ გაუშვა, მაგრამ შეგიძლია მშვიდად დაელაპარაკო, ამ გადაწყვეტილების დადებითი და უარყოფითი მხარეები განიხილო მასთან ერთად. საბოლოოდ ის თავად მიიღებს იმ გადაწყვეტილებას, საითკენაც შენ უბიძგებ. ამაზე მარტივია, რომ კარი ჩაუკეტო, ეჩხუბო, 12 წლისას მოერევი, მაგრამ 15 წლისას ვერა. „რაც გინდა ის გიქნია,“ დღევანდელ მოზარდებთან არ ჭრის. გარდატეხის ასაკში მშობელს ეშინია და ურჩევნია ბავშვის მეგობრად დარჩეს. რაღაც კომპლექსი აქვთ დღევანდელ მშობლებს. მშობელი თვლის, რომ უნდა იყოს თავისი შვილის მეგობარი, არ უნდა აწყენინოს. ამიტომ გვაქვს ორი უკიდურესობა: ან ავტორიტარული სტილი, ან დამოკიდებულება: „ყველაფერზე თანახმა ვარ, გააკეთე რაც გინდა, რაც გაგიხარდება.“ მერე ბავშვი მეუბნება, რომ მშობლისთვის სულ ერთია, თუ სად წავა ის, რადგან არასდროს არაფერს ეუბნება. ეს უკვე უგულებელყოფაა ბავშვის,“ - აღნიშნა თამარ გაგოშიძემ.

წყარო: ​„ნაშუადღევს“ 

წაიკითხეთ სრულად