Baby Bag

„ეს იყო ნიკოლოზის მეორედ დაბადება... შეუძლებელი შეძლეს ექიმებმა. არავინ არ ელოდა მის გადარჩენას,“- პატარა ნიკოლოზის სასწაულებრივად გადარჩენის ამბავი

„ეს იყო ნიკოლოზის მეორედ დაბადება... შეუძლებელი შეძლეს ექიმებმა. არავინ არ ელოდა მის გადარჩენას,“- პატარა ნიკოლოზის სასწაულებრივად გადარჩენის ამბავი

პედიატრმა მაია ჩხაიძემ „ტელეკომპანია პირველის“ გადაცემაში „ოჯახის ექიმი“ პატარა ნიკოლოზის სასწაულებრივად გადარჩენის შესახებ ისაუბრა:

„პაციენტი სხვა კლინიკან ჩვენს კლინიკაში შემოვიდა. ის ჩვენთან მდგომარეობის დამძიმების გამო გადმოიყვანეს. შემოსვლისთანავე მისი მდგომარეობა იყო ძალიან მძიმე. შემოსვლიდან მეორე დღეს მას ესაჭიროებოდა მართვით სუნთქვაზე გადაყვანა. ეს შემთხვევა გარჩეული იქნა ექსპერტთა საბჭოს ბორდის სხდომაზე. მკურნალობის ტაქტიკაზე ერთად შევჯერდით. ბორდი აქტიურად იყო ჩართული პაციენტის მკურნალობის პროცესში.

ნიკოლოზს დასჭირდა მართვით სუნთქვაზე გადაყვანა. მისი 3-თვიანი მართვა კლინიკაში იყო უმძიმესი და ეს პაციენტი ძალიან ემოციურია ჩემთვის.მას ძალიან დამძიმებული მდგომარეობა ჰქონდა. ყველანაირი გართულება, რაც კი ახლავს კორონავირუსულ ინფექციას იყო გამოვლენილი. ორივე ფილტვში დრენაჟები იყო ჩადგმული, იყო ბაქტერიული ინფექციაც. ამ ბავშვთან ერთად ერთდროულად მოხდა ისე, რომ სამი უმძიმესი პაციენტი გვყავდა. ძალიან დიდი როლი ითამაშა ექსპერტთა საბჭომ და კოლეგების გვერდში დგომამ. მისი მკურნალი ექიმები რეანიმაციაში იყვნენ მეგი გიორბელიძე და ნინო უმიკაშვილი. ამ ბავშვის სიცოცხლე სიკვდილს გამოვგლიჯეთ და ძალიან დიდი გამარჯვება იყო ჩვენი გუნდისთვის მისი სიცოცხლე."

პატარა ნიკოლოზის ავადობის მძიმე დღეები ბავშვის დედამაც გაიხსენა:

„რომ მოვედით, პირველ ღამეს თითქოს სტაბილურად იყო, მაგრამ გაუარესდა ბავშვის მდგომარეობა. ფიტლვები დაზიანებული ჰქონდა. ერთი ფილტვი საერთოდ გაეთიშა. მეორე ფილტვი 70 %-ით არსებობდა და ბევრი ჰაერი იყო ფილტვში, იყო რისკი, რომ ფილტვი გამსკდარიყო. ბავშვის გადარჩენის შანსი არ იყო. იყო ისეთი მომენტები, რომ ფატალურ შედეგსაც ველოდებოდით. ექიმებმა იმის უფლება მომცეს, რომ ყოველდღიურად ნახევარი საათით ამოვსულიყავი რეანიმაციაში და მენახა ბავშვი. ეს იყო რაღაც საშინელება, როდესაც უყურებ სხეულს, რომელიც ცივია და გაყინულია და სიცოცხლის კვალი არ ჩანს. ეს იყო ნიკოლოზის მეორედ დაბადება, უფრო სწორად მესამედ. რომ დაიბადა, მაშინაც პრობლემა ჰქონდა დაბადების დროსაც. შეუძლებელი შეძლეს ექიმებმა. არავინ არ ელოდა ნიკოლოზის გადარჩენას, ეს იყო რაღაც სასწაული.“

წყარო: ​„ოჯახის ექიმი“

შეიძლება დაინტერესდეთ

როგორი აღზრდა აყალიბებს მოძალადე და ტირან ადამიანს? - ფსიქოლოგი თეა გოგოტიშვილი

როგორი აღზრდა აყალიბებს მოძალადე და ტირან ადამიანს? - ფსიქოლოგი თეა გოგოტიშვილი

ფსიქოლოგმა თეა გოგოტიშვილმა იმ მიზეზებზე ისაუბრა, რომელიც ადამიანს ძალადობრივ, ტირანულ და სადისტურ თვისებებს უყალიბებს:

„ვეცდები, მაქსიმალურად სტრუქტურირებული სურათი შევქმნა. ჩვენი პიროვნების ფორმირება ხდება ბავშვობაში. ეს არის ფუნდამენტი, რომელზეც შენობა იგება. ის მერე განიცდის ცვლილებებს, ადამიანს აქვს თავისუფალი ნება. მხოლოდ მას შეუძლია მოინდომოს ცვლილება, დაიხმაროს სპეციალისტი. კვლევებზე დაყრდნობით შეგვიძლია ვთქვათ, რომ არის საკითხები, რომლებიც დიდი რისკის მატარებელია ძალადობრივი, ტირანული, სადისტური თვისებების ჩამოყალიბებისთვის. 6 წლამდე ხდება არაცნობიერი განწყობების ჩამოყალიბება, რომელიც შემდგომში თავისთავად ვლინდება.“

თეა გოგოტიშვილის თქმით, ძალადობის გარემოში აღზრდა მჩაგვრელ ადამიანს აყალიბებს:

„ძალადომის გარემოში ყოფნა ერთ-ერთი მიზეზია. ოჯახის გარემო არის გადამწყვეტი ასეთ შემთხვევაში. ოჯახი, მშობლები, აღმზრდელები არიან ადამიანის პიროვნული ჩონჩხის შემქმნელები. თუ ბავშვი თავს დათრგუნულად გრძნობს, ფიზიკური ან ფსიქოლოგიური ჩაგვრის მსხვერპლია, ეს რისკს ზრდის. გარემო დაკვირვების საფუძველზე გაშინაგნდება. ბავშვი 3-დან 6 წლამდე მშობლებთან გაიგივებას ახდენს. უმეტეს შემთხვევაში საკუთარი სქესის მშობელთან ახდენს გაიგივებას. იწყება ქცევის მოდელების ჩაწერა პირდაპირ. 3-დან 6 წლამდე ბავშვს მშობლის იდეალიზაციის მოთხოვნილება აქვს. ეს ბუნებრივი ტენდენციაა. ზოგჯერ იმდენად ფრუსტრაციის გარემოა, რომ ეს იდეალიზაციის რეალიზება ვერ ხდება. აქ იწყება ტრავმის მიღება.“

„პატარა ბავშვი როგორც ღრუბელი ისრუტავს იმას, რასაც ხედავს. მას არ აქვს კრიტიკის უნარი. ის ხედავს და ამას აღიქვამს. ერთ შემთხვევაში ბავშვს შეიძლება ძალადობა ჩამოუყალიბდეს, როგორც ქცევის მოდელი, ან პოლარობამ იმოქმედომ. შეიძლება ის გახდეს მჩაგვრელი ან მეორე უკიდურესობის განწყობა შეექმნას და თვითონ გახდეს მსხვერპლი. ბავშვი, რომელიც იზრდება ჩაგვრის გარემოში, შეიძლება თავს გრძნობდეს ჩაგრულად ან ჰქონდეს მჩაგვრელთან იდენტიფიკაცია. დიქტატორს შეიძლება თვითონ არ ჩაგრავდნენ, მაგრამ ისინი ბავშვობიდან იდენტიფიცირდნენ მჩაგვრელთან. ის ტირანს უყურებდა როგორც იდეალს ბავშვობაში. მას ჰქონდა ფონი, რომ უნდა იდენტიფიცირებულიყო მჩაგვრელთან, იმიტომ, რომ ძალაუფლება იდგა ჩაგვრაზე,“ - აღნიშნულ საკითხზე თეა გოგოტიშვილმა ტელეკომპანია POSTV-ის გადაცემაში „დღის პოსტი“ ისაუბრა.

წყარო: ​„დღის პოსტი“

წაიკითხეთ სრულად