Baby Bag

„როდესაც წყალს ვავლებთ, ადრეული ასაკის გოგონა უნდა დავიკავოთ ზურგზე,“ - პედიატრი თემურ მიქელაძე

„როდესაც წყალს ვავლებთ, ადრეული ასაკის გოგონა უნდა დავიკავოთ ზურგზე,“ - პედიატრი თემურ მიქელაძე

პედიატრმა თემურ მიქელაძემ ბავშვის სწორად დაბანის წესებზე ისაუბრა:

„თქვენ გინახავთ, როდესაც ბავშვი უნდა დაბანოს მშობელმა, მოყვანილი ჰყავს 3 დამხმარე, 2 მედდა, დედა, დედამთილი და იწყება დაბანა. სჯობს იყოს ერთი დამხმარე - დედა ან მეუღლე. როდესაც არ იქნება დიდი რაოდენობით ხალხი ჩართული, არანაირ ტრავმას ბავშვს ჩვენ არ მივაყენებთ. ბავშვს წყალში ტანი უნდა ჩავაყოფინოთ სრულად და თავი დავუჭიროთ.

ადრეული ასაკის ბავშვი უნდა დაიბანოს დღეში ერთხელ. დაბანის დროს ბავშვის დაჭერის მანერაში არანაირი განსხვავება არ არის გოგოსა და ბიჭს შორის, მაგრამ როდესაც წყალს ვავლებთ, იმისთვის, რომ ადრეული ასაკის გოგონებში არ განვითარდეს საშარდე გზების ინფექცია, ბავშვი უნდა დავიკავოთ ზურგზე და ვეცადოთ, რომ ჭიპიდან პირიქით ქვემოთ ჩავბანოთ, რომ უკან არსებული ფეკალიები ზემოთ არ ამოვიტანოთ. რაც შეეხება ბიჭს, როგორც გინდათ ისე ჩაბანეთ. ბანაობის შემდეგ შეგვიძლია ბავშვს 2-3 ლიტრა წყალი გადავავლოთ და ამ დროს გოგონა უნდა დავიკავოთ ამ პოზაში.

ბავშვისთვის უნდა შევარჩიოთ საპონი, რომელიც თვალს არ წვავს. ბავშვს ჩვეულებრივად ამშრალებთ. კარგად გაამშრალეთ ყურის უკანა ნაწილი, ნაკეცები და შორისის მიდამოები. ყური ბავშვს უნდა გამოწმინდოთ ჩვეულებრივი ბამბის ტამპონით და არა ყურის ჩხირებით,“- მოცემულ საკითხზე თემურ მიქელაძემ გადაცემაში „თქვენი კლინიკა“ ისაუბრა.

წყარო:​ „თქვენი კლინიკა“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ჩემი მასწავლებელი არასდროს არ გვასწავლიდა იმიტომ, რომ ლექსი ზეპირად გვეთქვა,“- შალვა ამონაშვილის რჩევები პედაგოგებსა და მშობლებს

„ჩემი მასწავლებელი  არასდროს არ გვასწავლიდა იმიტომ, რომ ლექსი ზეპირად გვეთქვა,“- შალვა ამონაშვილის რჩევები პედაგოგებსა და მშობლებს

აკადემიკოსმა შალვა ამონაშვილმა ჰუმანური პედაგოგიკის მნიშვნელობის შესახებ ისაუბრა:

„კავკასიის მთები არ მოგწონთ? ამ ორ მთას შორის რომ პატარა მთაა, ის გოგებაშვილია. გოგებაშვილის მწვერვალი დავარქვი. როგორ ცოცხლდებიან მთები?! გახედავ და ჩემი მთებია. ჩემი პროფესიაა ბავშვების სიყვარული, ანუ პედაგოგიკა. მიყვარს ბავშვების აღზრდის შესახებ ფიქრი. მთელი ჩემი ცხოვრება ამას ვემსახურები. ეს ყველაფერი აქ დაიწყო, თბილისში. 60-70-80-იან წლებში ვქმნიდით ამ პედაგოგიკას პირველ ექსპერიმენტულ სკოლაში და საქართველოს ბევრ სკოლაში.

არ გამოდგება ყვირილი, დასჯა, აკრძალვები. ეს ბავშვები არიან ახალი თაობის ბავშვები. მათ სინათლის ბავშვები ჰქვიათ, ვარსკვლავის ბავშვები ჰქვიათ. ბავშვი, როდესაც გამგები გვერდით არ ჰყავს, ეძებს გამოსავალს. ხანდახან უნდა, რომ დაგვსაჯოს, გადაყლაპავს რაღაც აბებს, ასე ხდება სუიციდები. ჩვენ ვართ ბიძგის მიმცემები ამ ამბავში. შეუყვარდა მეექვსე კლასელს მეცხრე კლასელი, არ შედგა ეს, წავიდა გოგონა და მოიკლა თავი. ვიღაცას რომ ეთქვა ლიტერატურის მასწავლებელს, რომ სიყვარული ასეთია, გაუძელით, ბავშვებო. თქვენც შეგიყვარდებათ, განა მარტო იმან და იმან შეიყვარეს ერთმანეთი რომანში?!

საქართველოში მასწავლებელს არ აქეზებენ, რომ შემოქმედი იყოს. წავიკითხავთ რაღაც რომანს, მშვენიერი ქართველი მწერლები გვყვანან და უნდა გადმოვცეთ შინაარსი. ვის უნდა ეს შინაარსები?! გადმოსცა მოსწავლემ შინაარსი. მერე რა?! როდესაც ამაზე ვალაპარაკობ, სულ ჩემი მასწავლებელი მახსენდება, ვენაცვალე იმის სულს, ვარვარა ვარდიაშვილი. არასდროს არ გვასწავლიდა იმიტომ, რომ ლექსი ზეპირად გვეთქვა. ახლაც არიან ასეთი მასწავლებლები, რა თქმა უნდა,“- აღნიშნა შალვა ამონაშვილმა.

წყარო: ​„ამონაშვილის აკადემია“

წაიკითხეთ სრულად