Baby Bag

„მზის ინსოლაცია არის ერთ-ერთი მთავარი ფაქტორი, რაც პირდაპირპროპორციულად ასოცირდება ხალის ონკოლოგიური რისკის ზრდასთან,“- დერმატო-ვენეროლოგი გიორგი არველაძე

„მზის ინსოლაცია არის ერთ-ერთი მთავარი ფაქტორი, რაც პირდაპირპროპორციულად ასოცირდება ხალის ონკოლოგიური რისკის ზრდასთან,“- დერმატო-ვენეროლოგი გიორგი არველაძე

დერმატო-ვენეროლოგმა გიორგი არველაძემ ზაფხულში ხალის მზის ულტრაიისფერი გამოსხივებისგან დაცვის მნიშვნელობაზე ისაუბრა:

„ხალი თითქმის ყველა ადამიანს აქვს. თითოეული ხალის წარმოქმნის შესახებ ინფორმაცია, როდესაც ადამიანი იბადება, მის ორგანიზმში უკვე არის. 30 წლამდე აღმოცენებული ხალები ნაკლებად საშიშად მიიჩნევა. უფრო საყურადღებოა ის ხალი, რომელიც სხეულის ზედაპირზე გვევლინება 30 წლის შემდეგ. საყურადღებოში ყოველთვის საშიში არ მოიაზრება. არსებობს ხალების გარკვეული ჯგუფი, რომელიც ვიტილიგოსთან ასოცირდება. ძალიან ხშირად ამ დროს ხალის ირგვლივ კანის უბანი თეთრდება და შემდეგ ხალი ქრება. ასეთი ხალების ტიპი არანაირ საფრთხეს არ წარმოადგენს.

ხალზე თმიანი საფარველი ნაკლებად ასოცირდება ავთვისებიან ნიშანთან, თუმცა ის ესთეტიკურ ხარვეზს წარმოადგენს. ეპილაცია ამ დროს ცუდი არჩევანია. უფრო მარტივია ამ თმის მაკრატლით მოჭრა, ასევე განიხილება ხალის სრულყოფილი მოცილება. ხალი საყურადღებო ხდება, თუ შეინიშნება ზომაში სწრაფი ტემპით ზრდა, ფორმისა და კონტურების საზღვრების ცვლილება, ფერთა ასიმეტრია, ძველი ხალის გვერდით ახალი წარმონაქმნის დაფიქსირება. ამ ნიშნების დროს აუცილებელია ვესტუმროთ დერმატოლოგს.

დერმატოლოგებისთვის ნამზეური ასოცირდება დაზიანებული ტიპის კანთან. კანის დაბერების, გაუწყლოვნების პროცესი იწყება. ამიტომ ამას ჩვენ ვეწინააღმდეგებით. რაც შეეხება ხალს, აქ კიდევ უფრო ვეწინააღმდეგებით ნამზეურს. მზის ინსოლაცია არის ერთ-ერთი მთავარი ფაქტორი, რაც პირდაპირპროპორციულად ასოცირდება ხალის ონკოლოგიური რისკის ზრდასთან. კანს აქვს ცუდი თვისება, ის იმახსოვრებს ნამზეურს. წლების წინ მიღებული ძლიერი ნამზეური შეიძლება გარკვეული პერიოდის შემდეგ გახდეს ცვლილების საწინდარი. მზის ულტაიისფერი სხივები იწვევს ხალის უჯრედების გენომის სტრუქტურის დარღვევას, ეს ხდება საწინდარი იმ ცვლილებისა, რაც ცუდი, ატიპიური უჯრედების ფორმირებას უდევს საფუძვლად. ვისაც ბევრი ხალი აქვს, ისინი ყოველთვის რისკ-ჯგუფში ხვდებიან. გარუჯვა რეკომენდებული არ არის იმ ადამიანებისთვის, ვისაც ღია ტიპის თვალები და ხალებით დახუნძლული ღია ფერის კანი აქვთ. გარუჯვის შემთხვევაში აუცილებელია წესების დაცვით მზის დამცავის გამოყენება,“- მოცემულ საკითხზე გიორგი არველაძემ ტელეკომპანია „ფორმუალს“ გადაცემაში „დილა ფორმულაზე“ ისაუბრა.

წყარო:​ „დილა ფორმულაზე“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„დაბომბვის ხმაზე ინსტინქტურად მოვკიდე ბავშვს ხელი, ჟილეტში გავახვიე, მივიხუტე და ასე გადმოვხტი სამშობიაროს ფანჯრიდან,“- ქართველი დედა 2008 წლის აგვისტოს მძიმე დღეებს იხსენებს

„დაბომბვის ხმაზე ინსტინქტურად მოვკიდე ბავშვს ხელი, ჟილეტში გავახვიე, მივიხუტე და ასე გადმოვხტი სამშობიაროს ფანჯრიდან,“- ქართველი დედა 2008 წლის აგვისტოს მძიმე დღეებს იხსენებს

2008 წლის აგვისტოს ომის დროს ქართველი დედები არაერთი მძიმე განსაცდელის წინაშე აღმოჩნდნენ. ერთ-ერთი დედა, რომელსაც ომის პერიოდში უდიდეს სირთულეებთან მოუხდა შეჯახება სოფელ ერგნეთში მცხოვრები მაგული ოქროპირიძეა. ის 14 წლის წინანდელ მძიმე ამბებს ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ იხსენებს და ყვება, როგორ გადახტა სამშობიაროს ფანჯრიდან ახალშობილთან ერთად, როდესაც საფრთხის მოახლოება იგრძნო:

„2008 წლის 7 აგვისტოს ღამე მეყოლა მეხუთე შვილი. ზუსტად როდესაც გავაჩინე ქეთი, ის პერიოდი იყო შორ მანძილზე რომ ისროდნენ. ისეთი ხმა ჰქონდა, მთელი სამშობიარო ზანზარებდა. სამხედრო ნაწილი და გორის სამშობიარო ძალიან ახლოს არის. ფანჯრები, მინები სულ ჩამომსხვრეული იყო საავადმყოფოში. ამ ხმაზე ინსტინქტურად მოვკიდე ამ ბავშვს ხელი, ჟილეტში გავახვიე, მივიხუტე და ასე გადმოვხტი ფანჯრიდან. რამოდენიმე წელი იმ საავადმყოფოს ეზოშიც კი ვერ შევდიოდი. ქეთო, როგორც ომი, ისეთი დაუმორჩილებელია. ვიტყოდი, რომ გმირია, იმიტომ, რომ პირველმა დაამარცხა სიკვდილი თავისი დაბადებით. მშობიარობის დროს „ვაიმე დედა“ არ მითქვამს. მარტო ვლოცულობდი: „ღმერთო, ჩემი შვილები კარგად იყვნენ, ღმერთო, გადაგვარჩინე.“

მაგული ოქროპირიძის თქმით, ომმა ბავშვებზე უმძიმესი გავლენა მოახდინა და პატარებს მდგომარეობიდან გამოსვლა დიდხანს უჭირდათ:

„ჩემი შვილი, მეორე გოგო დედაჩემის გვერდით იყო, როდესაც მე ბავშვით ხელში გადმოვხტი. მთელი ორი კვირა არ ლაპარაკობდა. ხალხს რომ დაინახავდა, გზაზე ვერ გადადიოდა. ომის შემდეგ პირველად რომ შემოვედი ერგნეთში და დავინახე პირველი სახლი დამწვარი, ერთი ამოსუნთქვით დამთავრდა ყველაფერი. ჩემში ყველა ემოცია გაიყინა. პიანინო მაქვს ჩემი ასაკის. ჩექმიანი ფეხით იყო ჩაქუჩები და სიმები ჩამტვრეული, ნაფეხური ეტყობოდა ძირს დაყრილ ხატებს.“

2008 წლის 7 აგვისტოს დაბადებული ქეთევან დოჯაშვილი რუსულ ბომბდამშენებს გადაურჩა და 14 წლის წინანდელი ომის შესახებ მხოლოდ დედის მონაყოლიდან იცის.

„დედა რომ ყვება ხოლმე, მეც თვალწინ მიდგას ყველაფერი, რაც ომის დროს ხდებოდა. დედა სულ ამბობს, რომ დაიბადე, გმირი ხარ და სიკვდილს პირველი უთხარი არაო,“ - ამბობს ქეთევან დოჯაშვილი.

წყარო: ​„იმედის დღე“

წაიკითხეთ სრულად