Baby Bag

ითვლება თუ არა ყოველდღიურად დღეში ერთი დესერტის მირთმევა ტკბილზე დამოკიდებულებად? - ენდოკრინოლოგი თამარ ზერეკიძე

ითვლება თუ არა ყოველდღიურად დღეში ერთი დესერტის მირთმევა ტკბილზე დამოკიდებულებად? - ენდოკრინოლოგი თამარ ზერეკიძე

ედოკრინოლოგმა თამარ ზერეკიძემ ტკბილეულზე დამოკიდებულების პრობლემის შესახებ ისაუბრა:

„ყოველდღიურად დღეში ერთი დესერტის მირთმევა ტკბილზე დამოკიდებულებად არ ითვლება, თუმცა გააჩნია პრობლემასაც. ყველა ერთ ქვაბში ვერ იხარშება. ყველა ადამიანი ინდვიდუალურად უნდა შეფასდეს. ვიღაცისთვის თუნდაც ერთი დესერტი დღეში შეიძლება დამღუპველიც იყოს, მაგალითად, შაქრიანი დიაბეტის მქონე ადამიანებისთვის, ამიტომ უმჯობესია, თავი აარიდონ ტკბილეულს.

ტკბილეულზე დამოკიდებულება სხვა დამოკიდებულებების მსგავსია. ხშირად ძალიან ძნელია მასზე უარის თქმა. კლასიკური დამოკიდებულება, როგორიც არის ნარკოტიკებზე ან ალკოჰოლზე დამოკიდებულება, ამ დამოკიდებულებისგან განსხვავდება. ადამიანი ტკბილის მოსაპოვებლად არაკანონიერ საქციელს არ სჩადის. ეს დამოკიდებულება უფრო მარტივია. ამის მოგვარებაც გაცილებით უფრო მარტივი პრობლემაა.

არ არსებობს შაქრის დასაშვები დღიური ნიშნული. ყველა ადამიანის ორგანიზმი განსხვავებულია. თითოეული უნდა დაფიქრდეს, რომ რამდენადაც მეტს მოიხმარს, ექმნება თუ არა მას ჯანმრთელობის პრობლემა. როდესაც ადამიანი აცნობიერებს, რომ მას ტკბილის გარეშე ცხოვრება არ შეუძლია, ეს მის წონაზეც აისახება, ექმნება კუჭ-ნაწლავის, გულ-სისხლძარღვთა გარკვეული პრობლემები, ასეთ შემთხვევაში ეს უკვე პრობლემაა და მისახედია,“- მოცემულ საკითხზე თამარ ზერეკიძემ ტელეკომპანია „ფორმულას“ გადაცემაში „დილა ფორმულაზე“ ისაუბრა.

წყარო: ​„დილა ფორმულაზე“ 

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ვცდილობ, მინიმუმამდე დავიყვანო დავალება... როდესაც პატარა დავალებას ვაძლევ ბავშვებს, ისინი უფრო მეტს აკეთებენ,“ - პედაგოგი ნათელა ამონაშვილი

„ვცდილობ, მინიმუმამდე დავიყვანო დავალება... როდესაც პატარა დავალებას ვაძლევ ბავშვებს, ისინი უფრო მეტს აკეთებენ,“ - პედაგოგი ნათელა ამონაშვილი

პედაგოგმა ნათელა ამონაშვილმა, რომელსაც ბავშვებთან მუშაობის 60-წლიანი გამოცდილება აქვს, იმ მეთოდების შესახებ ისაუბრა, რომელსაც მოსწავლეებთან იყენებს:

„ჩემი მოსწავლეების ბრძნულ აზრებს დღემდე ვინახავ. როდესაც ვასწორებდი წერით ნამუშევრებს და შემხვდებოდა ასეთი ფრთიანი, ნაპერწკლიანი აზრი, იმას გავხაზავდი ხოლმე. შემდეგ ესენი ამოკრიბეს ბავშვებმა, გამოფენა მოვაწყვეთ ამ ბრძნული აზრების. ეს ძალიან ძვირფასია ჩემთვის. ყველაფერი მახსენდება და მიხარია.“

ნათელა ამონაშვილის თქმით, ის ბავშვებს დავალებებს მინიმუმამდე უმცირებს:

„შეიძლება, ზარმაცი ბავშვი შემხვედრია, მაგრამ მე ის ზარმაცად არ მიმიჩნევია. ვცდილობ, მინიმუმამდე დავიყვანო დავალება. კიდეც ვეტყვი ხოლმე ბავშვებს, ბავშვებო, მე ეს დავალება მოგეცით, მაგრამ თქვენ თუ გინდათ, შეიძლება უფრო საინტერესო რაღაც მოძებნოთ და უფრო რთული დავალება გააკეთოთ. როდესაც პატარა დავალებას ვაძლევ ბავშვებს, მინიმუმამდე დაყვანილს, ისინი უფრო მეტს აკეთებენ.“

„ჩვენ ვცდილობთ, რომ ბავშვი საკუთარ თავში ჩავახედოთ. ვქმნით საუბრების სიას. ბავშვები ემზადებიან და ერთ მშვენიერ დღეს გვაქვს საუბრები ამ თემებთან დაკავშირებით. ვთვლი, რომ ნიშნები არ უნდა იყოს. არც ხუთიანი, არც ათიანი, არც ასიანი. ნიშანი თრგუნავს ბავშვს. ანგარიშგების სრულიად ახალი ფორმა გამოვიყენეთ ჩვენ, ბავშვის სიტყვიერი შეფასება, სადაც პირველ რიგში, იწერება ბავშვის დადებითი თვისებები. ის, რასაც მიაღწია ბავშვმა, რაც შეძლო, რაშიც წარმატება მოიპოვა. შემდეგ შეიძლება ლამაზი ტონით მიუთითო იმაზე, რაც შეიძლება მომავალში გამოასწოროს. მასწავლებელი უნდა იყოს მომთმენი. გულწრფელად უნდა უყვარდეს ყველა ბავშვი,“ - აღნიშნულ საკითხზე ნათელა ამონაშვილმა ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ ისაუბრა.

წყარო: ​„იმედის დღე“

წაიკითხეთ სრულად