Baby Bag

ითვლება თუ არა ყოველდღიურად დღეში ერთი დესერტის მირთმევა ტკბილზე დამოკიდებულებად? - ენდოკრინოლოგი თამარ ზერეკიძე

ითვლება თუ არა ყოველდღიურად დღეში ერთი დესერტის მირთმევა ტკბილზე დამოკიდებულებად? - ენდოკრინოლოგი თამარ ზერეკიძე

ედოკრინოლოგმა თამარ ზერეკიძემ ტკბილეულზე დამოკიდებულების პრობლემის შესახებ ისაუბრა:

„ყოველდღიურად დღეში ერთი დესერტის მირთმევა ტკბილზე დამოკიდებულებად არ ითვლება, თუმცა გააჩნია პრობლემასაც. ყველა ერთ ქვაბში ვერ იხარშება. ყველა ადამიანი ინდვიდუალურად უნდა შეფასდეს. ვიღაცისთვის თუნდაც ერთი დესერტი დღეში შეიძლება დამღუპველიც იყოს, მაგალითად, შაქრიანი დიაბეტის მქონე ადამიანებისთვის, ამიტომ უმჯობესია, თავი აარიდონ ტკბილეულს.

ტკბილეულზე დამოკიდებულება სხვა დამოკიდებულებების მსგავსია. ხშირად ძალიან ძნელია მასზე უარის თქმა. კლასიკური დამოკიდებულება, როგორიც არის ნარკოტიკებზე ან ალკოჰოლზე დამოკიდებულება, ამ დამოკიდებულებისგან განსხვავდება. ადამიანი ტკბილის მოსაპოვებლად არაკანონიერ საქციელს არ სჩადის. ეს დამოკიდებულება უფრო მარტივია. ამის მოგვარებაც გაცილებით უფრო მარტივი პრობლემაა.

არ არსებობს შაქრის დასაშვები დღიური ნიშნული. ყველა ადამიანის ორგანიზმი განსხვავებულია. თითოეული უნდა დაფიქრდეს, რომ რამდენადაც მეტს მოიხმარს, ექმნება თუ არა მას ჯანმრთელობის პრობლემა. როდესაც ადამიანი აცნობიერებს, რომ მას ტკბილის გარეშე ცხოვრება არ შეუძლია, ეს მის წონაზეც აისახება, ექმნება კუჭ-ნაწლავის, გულ-სისხლძარღვთა გარკვეული პრობლემები, ასეთ შემთხვევაში ეს უკვე პრობლემაა და მისახედია,“- მოცემულ საკითხზე თამარ ზერეკიძემ ტელეკომპანია „ფორმულას“ გადაცემაში „დილა ფორმულაზე“ ისაუბრა.

წყარო: ​„დილა ფორმულაზე“ 

შეიძლება დაინტერესდეთ

„მიდგომა, რომ ორი შვილი მყავს გაზრდილი და მე უკვე ყველაფერი ვიცი, არ არის ჯანმრთელი დამოკიდებულება,“- ფსიქოლოგი ნინო ამონაშვილი

„მიდგომა, რომ ორი შვილი მყავს გაზრდილი და მე უკვე ყველაფერი ვიცი, არ არის ჯანმრთელი დამოკიდებულება,“- ფსიქოლოგი ნინო ამონაშვილი

ფსიქოლოგმა ნინო ამონაშვილმა მშობლების მიერ რჩევების მიღების სირთულეზე ისაუბრა:

„ერთნაირი და იდენტური ურთიერთობა ვერანაირად ვერ გვექნება. რამდენი შვილიც გვყავს, იმდენნაირი ურთიერთობა გვაქვს. ყველა ადამიანი ინდივიდუალურია და შეუძლებელია მშობელი იდენტური იყოს ყველასთან. ზოგჯერ მშობელი ამბობს, რომ ორი შვილი მყავს გაზრდილი და მე უკვე ვიცი ყველაფერი. ბევრი ამბობს, რომელიც მშობელი თავად არ არის, რომ მე ასე გავიზარდე და ვიცი როგორ გავზარდო ჩემი შვილები. პირველი პრობლემა ის არის, რომ თაობა რომელიც მოდის, ძალიან განსხვავდება წინა თაობებისგან. ის მეთოდები, რომელიც შეიძლება გამართლებული ყოფილიყო ჩემს ბავშვობაში, დღევანდელ თაობასთან აბსოლუტურად არ მუშაობს, შესაბამისად მათთან მიდგომაც უნდა შეიცვალოს.

მიდგომა, რომ ორი შვილი მყავს გაზრდილი და მე უკვე ყველაფერი ვიცი, არ არის ჯანმრთელი დამოკიდებულება. ეს იგივეა ვთქვათ, რომ მე ორი წელია საჭმელს ვამზადებ და ყველაფრის გაკეთება ვიცი. იაპონიაში რომ წავიდე, მე არ ვიცი იაპონური საჭმელი, ესპანეთში რომ წავიდე, იქაური არ ვიცი, გურიაში რომ ჩავიდე, შეიძლება იქაური არ ვიცოდე. რაღაცის ცოდნის ამოწურვა არის მწირი ხედვა. ამოუწურავია ცოდნა. ჩვენ შეგვიძლია გავიზარდოთ, ვისწავლოთ სიკვდილამდე.

ადამიანებს გვჩვევია, რომ შეიძლება ვამტკიცოთ, რომ ვიცით ისეთი რაღაცები, რაც არ ვიცით. საკუთარ თავზე ვინც მუშაობს, ყველამ ძალიან კარგად იცის, რომ არაფერი არ იცის,“- მოცემულ საკითხზე ნინო ამონაშვილმა რადიო „ფორტუნას“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო: ​რადიო „ფორტუნა“

წაიკითხეთ სრულად